willing to be your knight (Knight Series, #2)

41: Sour

Liam

"Buti na lang talaga sumama kami." I heard Jenny.

Napatawa ako nang mahina sa kanila. They were all from the provinces that studied sa Manila. Hindi na rin sila nakauwi dahil ang inexpect nila ay may trabaho kami sa café. Sir Mark was kind enough to let us have a leave. After what had happened to me—Being hospitalized and shit, he was extra kind to me.

I mean, he had always been so nice to me. Pero lalo na nitong akoy na-ospital.

"Yeah." Red then followed. "What a great escape." He said

I then saw Layn punched Red jokingly. "Escape from what, huh? From breaking my friend's heart?"

I laughed at that. He's not wrong pero alam kong nasaktan rin naman si Red sa nangyari.

He brought this upon himself, totoo. Pero—I cannot lie and say that he isn't visibly regretting his choices. I could see how Red slumped after what Layn had said.

I would've reprimanded Layn but what he said was true. Masyadong naging bulag si Red sa pride niya. Hindi niya matanggap na gusto na niya si Dominic kaya nagkaganoon ang lagay nila.

"At least Dominic would be happy there." Red whispered pero narinig naming lahat.

Agad kong siniko si Layn bilang senyas na manahimim na siya dahil wala naman magagawa ang mga gatong niya kay Red.

"Everything will be good." I heard Liz and we all agreed.

Nandito kami para magsaya ang that's what I intend to do.

Alam kong mahirap dahil sa sitwasyon ko sa tatay ko at kay Drey pero kailangan kong mag-move on sa life dahil ayaw ko namang tumigil ito para lang sa mga taong minsang nanggulo saakin.

Hahang naglalakad kami sa buhanginan ay may nakita akong palalapit sa amin na dalawang matanda. May mga hawak silang isda at mukhang kagagaling lang nila sa laot.

"Layn! Hijo!" Narinig ko ang isang matandamg babae na papalapit kay Layn.

Nakangiti naman si Layn kaya hindi na ako nag-abalang higitin si Layn sa paparating na matanda sa kaniyang harapan.

"'Yanong laki mo nang bata ka!" Tuwang-tuwa pa ang matanda habang ginugulo ang buhok ni Layn.

Nakita ko pang nakipagusap muna siya nang saglit bago humarap sa akin ang matanda at lumapit ito.

Agad akong pinalibutan ng hiya dahil hindi ko naman siya kilala at hindi ko rin alam ang gagawin ko.

"Ikaw na pala 'yan, Liam." Ngumiti siya at tumigingin sa mata ko.

Napangiti na lamang ako dahil hindi ko talaga alam ang gagawin ko. I was new there or at least for more than a decade.

"Nung huli kitang nakita halos hanggang balikat lang kita, Hijo." Sabi niya sa akin bago niya hinawakan ang pisngi ko.

Nakaramdaman naman ako noon ng init sa puso ko. I remember her. She was the yaya of Layn if I'm not mistaken.

"Mama, pag-pasensyahan mo na po 'yang si kuya." Tumawa pa siya nang marahan bago kinuha ang kamay ng matanda. "Sobrang bata pa po namin noong huli po kaming nagkasama rito sa isla." Ngumiti sa akin si Layn bago niya inalalayan ang matanda papalayo sa amin.

Nakasunod lang kami nila Red, Liz, at Jenny.

Wala pang anu-ano ay nakarating kami sa isang hindi kalakihan na bahay rito at agad kami inakit ni Layn na pumasok na sa loob. Mukhang close nga sila ng yaya niya noong bata pa siya.

Pumasok na lang kami at umupo sa isang sofa dahil hinahanda pa raw ang aming kakainin. Nakakatuwa naman at mukhang hindi na kami makakabalik doon sa Villa dahil parang doon na kami makakakain ng umagahan.