willing to be your knight (Knight Series, #2)

20: Drey's

Axl

"Bihis na bihis ah. Saan gala mo?" I heard Liam while I was tying up ng necktie.

"Date."

"Anong date?! Hoy! Isusumbong kita kay Valerie!" Sigaw niya saakin.

"I already told her." I said while I was busy putting my watch on.

"What?! Pumayag siya?" Tanong niya. He looked so confused.

"She knows that my mom and dad don't want her as my girlfriend and she also knows that mom and dad is setting me up to other girls to broke up with her. Trust me — this is not the first time." I told him.

"Ay ganon?" I laughed at his response para lang siyang bata. Lalo na suot niya ngayon. Naka-sweater siya na sobrang laki sa kanya.

Hindi ko nanaman kita ang short niya ngayon. Natawa ako lalo nang maalala ko yung araw na tinaas ko ang sweater niya para malaman lang kung may short ba siya o wala.

Napahagalpak ako nang hawakan niya ang laylayan ng sweater niya noong mapansin niyang nakatingin ako sa binti niya.

"May short ako gago!" Sigaw niya pa saakin.

"Oh bakit mo ako minumura? I asked him.

"Wala! Gago ka lang talaga." He cursed again.

"I have to go. Just take care of Layn. He'll be back here. May tinapos lang siyang report sa bahay ng kaibigan niya."

"Bahala siya sa buhay niya." He sounded so irritated again by his brother.

He may sound irritated but I know for sure that he's worried again.

I just shook my head before I went out of the condo. Pag-kababa ko sa building ay agad akong sinalubong ng kotse ko.

Pumasok ako sa loob at nakita ko ang isang bouquet. Noong nasa tapat na kami ng isang restaurant ay bumaba ako at dinala ko ang bulaklak.

Umupo ako ng salit at agad naman na dumatin yung Arlene. I kissed her hands then I went on to giving her the flowers.

"Nice to meet you Axl." She said.

"My pleasure, miss Arlene." I said before lifting her chair.

Noong naka-upo na siya ay agad siyang tumawa saakin. "Nako, Arlene nalang."

Nagulat ako dahil bigla nalang nag-bago ang aura niya. Noong pumasok siya dito sa restau ay parang ang intimidating niyang tingnan pero ngayon, parang kalaro mo nalang siya. Maganda siya, hindi ko itatanggi yun pero mukhang mabait din siya.

"Hindi ko na patatagalin ang usapan Arlene —,"

"Alam kong napilitan ka lang. Don't worry, I understand." She laughed at me.

Napatulala lang ako sa kanya. I didn't expect her to be like this. Yung mga babaeng nakilala ko dati laging nagagalit kapag sinasabi kong napilitan lang ako. Pero — itong si Arlene hindi. Tumawa pa siya!

"So — what is the lucky girl like?" Nabigla ako sa pag-basag niya ng kayahimikan namin.

"Uhmm —," I was hesitant to even tell her what Valerie is like.

"Don't worry. I completely understand that it's awkward. How about — think of this date like it's a dinner with your friend?"

Agad naman na gumaan ang loob ko. Buti nalang talaga at mabait pala itong si Arlene hindi katulad ng mga naka-date ko dati na iiwan agad ako kapag sinabi kong napipilitan lang ako. Ang ending tuloy — naiiwan lang ako at ihahanap ako ng bago nila mom na babae.