6.BÖLÜM

1.7K 67 10
                                    

Freya'dan

Üstümde 'Evimiz uzak değil' dedikleri evlerine bir buçuk saattir ulaşamamanın gerginliğini taşıyordum.

Evet tam bir buçuk saat.Yani ilk saniyeden gözümden düştüler.Trafik olmadığı hâlde bu kadar zaman aldıysa,trafik varken hayatta katlanamazdım bu yola.

Kafamda kendi kendimi doldururken Berkin'in sesini duydum.

"İyi misin Freya?Aç mısın,canın bir şey istiyor mu?Nasıl hissediyorsun?"sorularını dizerken anlamaz bakışlar atıyordum.Hey hadi ama bu adam abilerime kaba davrandı.Sorun bende değil yani.

"Sorun yok,iyiyim.Aç falan da değilim."sesimi oldukça stabil tutarken bakışlarımı yüzünde gezdirmiştim.

"Az kaldı zaten biraz şehir merkezinden uzakta yaşıyoruz."Yalçın konuşunca ona döndüm.

"Evet şehrin öteki tarafında yaşıyormuşsunuz."cevabım herkesi rahatsız hissettirmişe benziyordu.

"Öyle de denebilir tabii.Evimize geçelim,eğer rahatsız olursan daha yakından bir ev alabiliriz."

Cevap vermedim ve başımı cama yasladım.Yanımda oturan Çağatay konuşmak için sürekli ağzını açıyor ama aniden geri vazgeçiyordu.Sonunda dayanamadım ve "Bir şey mi sormak istiyorsun?"diyerek kısık bir sesle konuştum.

O da aynı kısık sesle cevap verdi."Yani yok,aslında şey sorum yok,yani var."

"İstediğini söyleyebilirsin."

"Ben sana teşekkür etmek istedim sadece."ani cevabı karşısında şaşırmıştım.

"Neden teşekkür ediyorsun?"

"Bize bir şans verdiğin için.Dürüst olmak gerekirse buna hiç ihtimal vermiyordum.Yani aileni bırakmazsın diye düşündüm çünkü abilerinin sana ne kadar bağlı olduğunu gördüm.Teşekkür ederim o yüzden bu şansı iyi değerlendireceğim,değerlendireceğiz."

İtirafı karşısında mutlu olmuştum.En azından aklı başında birileri var,diye düşünmedim değil.

"Evet,ben de onlara çok bağlıyım ama gerçekleri öğrendikten sonra size bir şans vermek istedim.Umarım pişman olmam."
Hızla kafasını salladı.
"Olmazsın."gülümsedim ve tekrar cama döndüm.Göz ucuyla tekrar baktığımda gülerek elleriyle oynadığını gördüm.

Şapşal ya bak bir ısındım sana.
Hop yetki belgeni görelim bakalım.
Noluyor lan!
İzinsiz giriş oğlum.Bana sordun mu ısınırken?
Ya sen de bir sikt-
Pislik senle konuşulmaya gelmiyor.
Pislik sensin be.Git kum havuzunda oyna.
Ne alaka lan?
Bir alaka aramak zorunda değiliz.
Tamam.

Oha ilk defa bir kavgadan haklı çıktım.Tam o anda hatırladığım gerçek beni derinden sarstı.

Ben bunca yolu müzik dinlemeden mi geldim?Lütfen şu an,tam da şuan şaka yapıyor ol!

Bende diyorum içimiz çekildi neden acaba?Valla iyi hatırlattın da hatırlamaz olsaydın.
Sen bunların az kaldı demesine ne bakıyorsun.Daha iki saat vardır.
Benim de gözüm tutmadı bu elemanları.Arabanın kapısını aç atla.
Tamam abartmayalım.

Çantamdan kulaklığımı,cebimden telefonumu çıkarttıktan sonra hazırdım.Bekle beni Kron1k.

Şarkıyı bir kaç defa tekrar ettirdikten sonra araba durmuştu.

Yinede haklı çıktım.Yol 2 saat sürdü.
Öhöm öhöm hatırlatma:"sen bunların az kaldı demesine ne bakıyorsun.Daha iki saat vardır."hatırlatma bitmiştir.
Evet öyle söyledim ve bundan hiç utanç duymuyorum.Ayrıca sende beni gayet güzel bir şekilde tasdikledin.
Aman noluyor ayol?Ben sadece hatırlatma yaptım.

Freya Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin