Freya

9.BÖLÜM

Freya'dan

Şimdi ne mi yapmaktayım?Yollara bakmaktayım.
Şaka şaka niye yola bakayım.Berkin karşımdaki adamı altmış yıldır tanıyormuşcasına sohbet ederken aynı anda ikisine de bakmaya çalışıyordum.

Sanırım bu isteğim şaşı olmama yol açacaktı.
Sonunda mal gibi göründüğümü kabul edip küçük olduğumu iddia eden adama bakmaya başladım.

"Ufak bir pürüz çıktı ama endişelenmeye gerek yok.Bu küçük kızın kardeşin olması beklenmedik tabii.Yine de bu bahaneyle Freya ile tanıştık çok hoş bir tanışma olmasada."

"Bir dakika ben hiç kardeşimin adını vermedim.Sen nereden biliyorsun?"

Valla bende vermedim.Şimdi tüm suç omuzlarıma kalır,benim narin bedenim bunu kaldıramaz.

"Bende söylemedim beyler.Yoksa takıntılı bir sapığım mı var?"

Aslında şaka yapmıştım ama her zamanki gibi şakamı kimse anlamadı ve ben boku yedim.

Karşımdaki adam olayı o kadar ciddiye almıştı ki 'Lan ne yaptım ben?' diye sorgulamama sebep oldu.

"Yani takıntılı değilim ufaklık.Sadece üvey abilerinden dolayı adını biliyorum.Çok önceden abilerinle iş yapmıştık."

"Vay be o kadar yaşlı demek."Bu haberi duyduğuma çok üzüldüm.

"O kadar yaşlı değilim aslında.Sadece sana göre biraz büyük olabilirim."

Freya seni ben-
Bende beni-

Neyse sanki yanaklarım pancara dönmemiş gibi tatlı kız ayaklarına geri dönmeliyim.

"Ah tabii abinlerle iş yaptım deyince sen-"

Sıçma daha fazla
Tamam.

"Yani sonuçta ne alaka dimi."
nE
Ben ne diyorum Allah'ım kurtar beni.
Senin kurtulman için yerin yarılması gerek.
Yaralım o zaman,ne duruyoruz?
Götünün bokunu biz mi temizleyelim ?

"Anlamadım."
Bende anlamadım ki...

Adama daha fazla nasıl rezil olurum bilmiyorum ama anksiyete krizine girmeme az kaldığını biliyordum.
Ellerim kontrolsüzce titriyor,avuç içlerim terden geçilmiyordu.

Derin nefesler alırken çaktırmadan elimi eşofmanıma sürttüm.

"Tamam,bu kadar yeterli.Hadi evimize gidelim."Berkin'in beni kurtarmasıyla hızla kapıya yöneldim.Resmen nikotin ihtiyacı çekiyordum.

Bağımlı olmadığımı düşünüyorum fakat bu anlar hiç de beni desteklemiyor.Hemen eve gidip şu stresi atmam lazım.

Kapıdan Akıner ve Berkin'le birlikte çıktık ve arabaya bindik.
Ev buraya çok uzak değildi.Sadece biraz sabretmem lazımdı.

Arabada derin bir sessizlik hâkimdi.Zaten birisi konuşsada ona verebilecek bir cevabım yoktu.

Sonunda eve vardığımızda hızla arabadan inip eve vardım.Kapı anında açılırken karşımda Çağatay duruyordu.Ona bakmadan evden içeri girdim ve hızla yukarı çıktım.

Kendimi kaldığım odaya attım ve titreyen ellerle sigara paketinden bir dal çıkardım.
Tüm vücudum titrerken çakmağı yakmam bir hâyli zor olmuştu.

Sonunda yaptığımda derin bir nefes çektim.
Balkondaki salıncakta otururken Ahi'nin haklı olduğunu düşünmeye başlıyordum.Aslında sadece kriz esnasında canım çekiyor.Ama krizlerimde sık sık tutuyor.