Chapter 29

1K 25 1
                                    

Chapter 29

One week had passed. And I'm currently here at my office. Nagtatrabaho.

Nasa sofa si Jeon at naglalaro. Vacation nila ngayon kaya naman sinama ko na din siya dito dahil wala naman siyang kasama sa bahay. Umuwi si Caleb nung isang araw kaso umalis din agad dahil tinawagan agad siya ng kung sino man na kailangan siya sa kompanya.

"Mommy, so boring" tiningnan ko siyang humiga sa sofa.

"What do you want to do?" I asked him in the middle of my work.

"Miss ko na si Daddy. Can we go to him?" 

"Anak, malayo si daddy mo then busy siya sa work" sabi ko nang hindi inaalis ang tingin sa monitor ng computer ko.

Tumingin lang ako sa kaniya nang magsimula na itong umiyak.

"Mommy kasi. Puntahan natin siya"

Jusko anak! kung alam mo lang, manganganib tayong dalawa pag pumunta tayo doon.

"Bawal kasi, look I'm working" hindi parin siya tumitigil sa pagpadyak ng paa niya. "Isa, wag makulit"

"Mommy kasi eh" pinuntahan ko siya at itinayo.

"Pag sinabi kong bawal, bawal? Kita mo naman si mommy na nagtatrabaho at si daddy caleb mo ay nagtatrabaho din. Maabala natin siya, pati malayo siya dito" 

Lumayo siya sa akin at nakakrus ang brasong umupo sa sofa.

Saan ka ba nagmanang bata ka?

Hindi ko na siya pinansin at bumalik na lang sa pagtatrabaho. Hays sakit talaga sa ulo ang ugali ni Wonu.

Habang nagtatype ako dito sa aking computer ay biglang nagring ang phone ko.

'Caleb's Calling'

Napangiti naman ako sa nabasa. Sinagot ko ito.

"Hello Mahal. May emergency" narinig ko ang pagod niyang boses.

"Ano nangyari? Are you okay?" bahid ang pag-alalal sa aking tono.

"I'm totally fine, pero si Nathan hindi" napaigtad ako sa sinabi niya.

Andito ako ngayon sa hospital at tumatakbo papunta sa ICU.

"Nurse, andito ba si Nathan Enriquez?" kabadong tanong ko sa nurse na kakalabas lang mula sa ICU.

"Yes po, pero bawal pong pumasok. Chinecheck parin po ngayon ni Doc ang kalagayan niya" umalis na ito.

Napaupo ako sa katabi nitong upuan. Nagdrive ako ng dalawang oras papunta dito sa Manila nang malaman ko ang nangyari sa kaniya. Iniwan ko pa si Jeon sa yaya niya.

Pinahid ko ang mga luhang pumatak sa aking mukha. 

Tangina kasi niya, tatanga-tanga. Napakagaling na engineer pero nabagsakan ng bakal. Critical tuloy siya ngayon, jusko.

Nakita ko si Caleb na papunta sa pwesto ko kaya naman sinalubong ko siya ng yakap.

"Chill, okay? Everything's will be fine" he tapped my head na parang sinusuyo niya ako.

"Tangina kasi, wala ba siyang hard hat??"

Siya na yung pinakatanga talagang engineer! Yung mga construction workers nga meron, tapos siya wala?

"Sabi nila wala" yakap-yakap parin niya ako habang umiiyak sa kaniya.

Nagsilbing panyo na tuloy ang damit niya.

Napatigil ako sa pag-iyak nang may magsalita sa likod ko.

"Caleb, I'm leaving. Ikaw na bahala kay Engr. Enriquez" san siya galing? sa loob ng ICU?

Unwanted WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon