Bölüm 33

26.4K 1.3K 41
                                    

"Sen niye geldiğimden beri kıvranıyorsun prenses?" diye sordu Ömer ağabey göz kırparak.

"Emirhan vardı ya." diyerek başladım söze. "Geçen hafta kahve içtik, burada." dedim.

"Tamam. Olabilir. Buradaki sorun ne, tam olarak?" diye sordu.

"Ben emin olamamakla birlikte, galiba ondan hoşlanıyorum." dememle hafifçe gülümsedi.

"Peki, onunlayken nasıl hissediyorsun?" diye sordu anlamak için.

"Galiba en iyi şöyle anlatırım. Sosyal anksiyetenin beni zorladığı anlar gibi oluyor. Midem ayrı, karnım ayrı sancılanıyor. Sıcak basıyor. Bir arada titremiş olabilirim." dedim.

"Sende tam bu yüzden anksiyete mi aşk mı anlayamıyorsun." dedi son noktayı koyarak. Sonra sırıtarak "Amcamla başarılar sana o zaman." dedi. Kaşlarımı çattım, babam ne alakaydı şimdi?

"En geç bir saate gelir. Amcam uçakla gelecekti. Ben sevmiyorum biliyorsun. Emirhan da buralardadır. Birleştir parçaları." dediğinde beynimde ampul yandı.

"Bence buraya çağır, gelsin tanışsın." dedi umursamazca. Hadi ama! Babamın kalbine inerdi. Sinirli bir ifadeyle ona baktım.

"Öyle bakınca sinirli olmuyorsun." dedi gıcık bir tavırla. Zilin çalmasıyla kapıya gittim. Kapıyı açtığımda kapıda Emirhan vardı. Tam zamanı gerçekten. 

"Kim gelmiş prenses?" diyerek yanıma geldi Ömer ağabey. Kolunu omzuma attı. İkiside birbirlerine bakıyorlardı. 

"Bizde tam senden bahsediyorduk zaten. Gel sen içeri." Ömer ağabeyimin sözleriyle şaşkınlıkla ona baktım. Emirhan da onun bu tavrına şaşırmış gibi bakıyordu.

"Hayır, olmaz." diye bağıdım bir anda. O ses benden mi çıktı gerçekten?

"Neden?" diye sordu ikiside aynı anda. 

"Babam geliyor demedin mi sen?" diye sordum Ömer ağabeyime. Emirhan'a döndüğümde beti benzi atmıştı. Ömer ağabeyim onun bu haline sırıtıyordu.

"Bilekliğini düşürmüşsün ben onu vermeye gelmiştim." dedi Emirhan. Elindeki bilekliği alıp teşekkür ettim.

"Gelmiyor musun? Davete icabet etmek gerekir ama." dedi Ömer ağabeyim ısrarla.

"Oldu olacak babamla oturur karşılıklı kahve de içsinler." dedim alayla. 

"A güzel fikir." dedi Ömer ağabeyim. Eğleniyordu.

"Babamın kalbine mi insin?" diye sordum.

"O da var şimdi." 

"Ben gideyim o zaman." dedi Emirhan kısa süreli sessizlikten sonra. Arkasını döndüğünde duraksadı.

"Kim, nereye gidiyor?" 

Babamı görmemle sevinsem mi ağlasam mı bilememiştim.



Kırıcısınız Beyefendi|Yarı Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin