Bölüm 39

24.7K 1.3K 34
                                    

Yine askeriyeye gelmiştim, yemekler bitmişti. Emirhan'ı bekliyordum. Dün Emirhan'a babama kazandibi yapacağımı söylemiştim ancak babam kazandibi sevmez. Bunu bilmese de olur. 

"Beni niye çağırdın? Bir şey mi oldu? Birisi bir şey mi dedi? Ya da birisi sana mı asıldı? Kim o herif, adını ver." diyerek yanıma geldi Emirhan. Babamlardan daha evhamlı çıktı bu da.

"Kim, bana neden asılsın?" diye sordum hayretle.

"Çok güzelsin ya, ondan tabi." dedi gülümseyerek. Kenara koyduğum tabağı elime alıp ona uzattım. Gözleri parlamıştı ancak hemen küsmüş Emirhan mooduna girdi.

"Dün babana yapacağını söylemiştin. Yemeyeceğim. Baban yesin." dedi küskünce. Çok tatlıydı bu hali. Sanki karşımda küçük bir çocuk vardı.

"Babam kazandibi sevmez." dedim sır verir gibi. Tabağı elimden alıp masaya oturdu ve tatlısını kaşıklamaya başladı. İkimizde sessiz kaldık. O tatlısını yedi, bense onu izledim.

"Ellerine sağlık çok güzel olmuş." dedi tatlıyı bitirdikten sonra. 

Tekrar yanıma gelip ellerimi tuttu, önce sol sonra sağ elime öpücük kondurdu. Kalbim onun yavaşça yaptığı bu harekete karşın hızla çarpıyordu. Ben nefesimi tutmuş onu izliyordum. Sağ eli  hala sol elimi tutuyorken, sol eli saçlarıma çıktı. Eliyle yavaşça saçlarımı seviyordu. Eli saçlarımı okşamayı bıraktırmıştı. Bir yerde sabit kalmıştı, beni hafifçe kendisine doğru çekti. Şakaklarımdan öptü, bir süre öyle kaldı. 

Sonsuza kadar böyle kalabilirdim sanırım. Hangi ara bu kadar içime işlemişti? Bir ay öncesine kadar kalp kırıklığım olan adam şimdi kalbimi fethetmişti. 

"Gitmem gerek. Görev çıktı." diye fısıldadı kulağıma. Hiç istemiyormuş gibiydi sesi ya da ben öyle duymak istiyordum.

"Ben böyle bir an kendimi tutamadım. Rahatsız olduysan özür dilerim. Yapmamam gerekirdi." dedi. Emirhan'ı sevmeyeyim de kimi seveyim ben?

"Rahatsız olsaydım, seni iterdim. Böyle durmazdım." dedim içini rahatlatmak için. Gözlerim dolmuş, burnum sızlamaya başlamıştı. O da fark etmişti ki yüzümü avuçları arasına aldı.

"Geri geleceğim, sana söz veriyorum. Ne kadar geçerse geçsin geleceğim. Ellerini tekrar tutmak, saçlarını tekrar okşamak için geleceğim. Daha seni ailenden isteyeceğim ben. Ağlama, asker yarisin sen Yaren'im." dedi şefkatle. Kollarımı beline sardım. Sarılışıma karşılı verdi.

"Eğer gelmezsen bozuşuruz, küserim sana." dedim mızmız çocuklar gibi. Az önce ona çocuk demiştim. 

"Tamam güzelim." dedi. Kollarımı belinden ayırdı, yüzüme uzun uzun bakıp yemekhaneden çıktı.

Kırıcısınız Beyefendi|Yarı Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin