Bölüm 34

26.4K 1.3K 70
                                    

"Bu kim?" diye sordu babam merakla.

"Yaren bilekliğini düşürmüş. Onu getirdi amca." dedi Ömer ağabeyim. Babam elini Emirhan'ın omzuna koyup "Sağol evlat." dedi. Emirhan kafanı sallayıp merdivenlerden hızlıca indi. Babam onun arkasından, onun bu haline anlam veremiyormuş gibi baktı.

"Gelsene baba. Kapıda kaldın." dedim sevimli sevimli. Hepimiz salona geçtiğimizde ortamda nedensizce gergin bir hava vardı.

"Paran var mı senin?" diye sordu babam bana. 

"Var." dedim. Elini cebine atıp para çıkardı ve bana uzattı. 

"Var demiştim baba." dedim.

"Tamam al işte şunu. Yoksa uzun bir süre daha benimle konuşamazsın." dedi tehdit edermiş gibi. Onun tatlı tehdidine gülüp uzattığı parayı aldım.

"Yemek getireyim mi?" diye sordum babama. Yoldan gelmişti sonuçta.

"Aç değilim ben. Zeynep gelmeden zorla bir şeyler yedirdi. Sanki çocuk var karşısında." dedi sitemli sitemli.

"Sen niye dünyanın diğer ucunda oturuyorsun! Gelsene yanıma. Kızımı özledim ben." diyerek bana çıkıştı. Babamın yanına oturup ona sarıldım.

●●●

Herkes uyumak için yataklara gitmişti. Bende salonda boş boş otururken, Emirhan'a yazmaya karar vermiştim.

Bugün sanki bir korktun sen.

Emirhan: Baban ne dedi

Emirhan: Hem sadece ben korkmadım bence

Ben senin için korktum.

Babamın bana bir şey yapacak hali yok.

Hem rahat ol, konun geçmedi.

Emirhan: Benim için mi korktun

Emirhan: Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam sana

Emirhan: Yarın seni istemeye falan mı gelsem

Emirhan: Hazır kuzenlerinin hepsi yokken

Emirhan: Emin son sefer yaptıklarınızı detaylı bir şekilde anlattı

Babama daha bir şey söylemedim.

Emirhan: Ömer ağabeyinden istesem

Emirhan: Daha ılımlı gibi o

Gizli psikopat o.

Emirhan: Gel kaçalım o zaman

Emirhan: Başka seçenek kalmadı

Emirhan: Yok mu sizde benim gözümü korkutmayacak biri

Emirhan: Babam dışında baba tarafın iyi gibi

Dedem emekli albay. Gel ondan iste.

O da haklıydı ailede bir tane akıllı yoktu. Çevrimdışı olmuştu. Beş dakika sonra mesaj atmaya başladı.

Emirhan: İyice korkmaya başladım

Emirhan: Ama sonunda değecek

Emirhan: Çünkü sevdiğim benden hoşlanmaya başladı

Emirhan: Öyle oldu bence

Emirhan: Sence?

Öyle mi olmuş?

Dur bir bakayım.

Emirhan: Dikkatli bak

Emirhan: Görürsün o zaman ;)

Baktım da, öyleymiş.

Emirhan: Bu bir evlenme teklifiydi

Emirhan: Evet evet evet

Emirhan: Yarın gelinlik bakmaya gidelim mi

Abartmasan mı?

Emirhan: Babana ne zaman söylersin

Emirhan: Tanışmaya benim mi gelmem gerek

Emirhan: Enes gelse

Emirhan: Zaten baban tanıyor

Emirhan: Yok olmaz

Emirhan: Boşver bunları ben saçmaladım

Birazcık öyle oldu.

Emirhan: Bugün neden yanıma gelmedin?

Ne zaman?

Emirhan: Bahçede beni görünce koşarak eve gittiğin zaman

Emirhan: :)

Emirhan: Hatırladın mı

Ömer ağabeyim evdeydi.

Uzun zamandır görmeyince, öyle oldu.

Emirhan: Bir haftadır neden benden kaçıyorsun o zaman 

Kaçmıyorum.

Emirhan: Hadi canım

Emirhan: Ben mi yanlış gördüm o zaman

Öyledir.

Emirhan: Eminsin yani

Neden anlamıyorsun?

Emirhan: Yaren'im

Off.

Utandım.

Oldu mu?

Emirhan: Oldu

Emirhan: Diyorum ki

Emirhan: Yarın bir yerde oturup bir şeyler mi içelim

Yani, bilemiyorum.

Olur olmasına ama babamlar evde.

Emirhan: Yemekhaneye gelsem

Emirhan: Rahatsız olmayacaksan

Olur.

Emirhan: O zaman bir an önce uyuyayım

Emirhan: Sabah olsun

Emirhan: Belki rüyamda da görürüm

Emirhan: İyi geceler Yaren'im

İyi geceler.

"Kızım, neden telefona öyle bakıyorsun?"

Baba?

Kırıcısınız Beyefendi|Yarı Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin