Bölüm 12

53.1K 2.1K 69
                                    

Sabahtan beri evde bir telaş vardı. Özellikle kuzenlerim çok heyecanlıydı. Markete gitmemek için kırk takla atan Hamza, kendi isteğiyle gitmişti. Başımıza taş yağacak.

"Yaren, bizimkiler bekliyor." 

Ömer Faruk ağabeyin sesiyle odadan çıkmıştım. Parkta bizi bekliyorlardı.

"Geldim işte." dedim ama kapıya gitmek yerine mutfağa girdim. Anneannemin arkasından sarıldım.

"Yapabileceğim bir şey var mı?" diye sordum.

"Gerek yok Yaren. Hem Ömer'i biraz daha bekletirsen seni omuzuna alıp götürecek gibi bakıyor." dedi Eslem yengem.

"Bak onu çok doğru dedin yenge." dedi Ömer Faruk ağabeyim.

"Anne eve bir şey lazımsa Hamza'ya söyleyelim biz." diye ekledi.

"Yok annem, eksik yok." dedi Ahsen yengem.

"Ben çıkıyorum. Size kolay gelsin." dedim. Mutfaktan çıkarken Ahsen yengem "Yaren, yine en akıllıları sensin yengem. Aman diyim abartmayın sakın." demesiyle gülüp evden çıktım.

"Sen bizi engellemeye çalışmadın. Hayırdır, başına taş mı düştü?" dedi Ömer Faruk ağabeyim.

"Bilmem, içimden gelmiyor Ömer Faruk ağabey." dedim omuz silkerek.

"Kızım, aramızda bir yaş var. Birde kendine işkence eder gibi uzatıyorsun. Sadece ağabey diyebilirsin. Aslında onu da deme iki ismimden birini kullan. Senin dışında iki ismimi kullanan yok." dedi isyan ederek. Ne yapabilirim, ağız alışkanlığı. O yol boyunca söylenmişti, bende onu dinlemiştim. Böyle böyle parka gelmiştik.

"Hiç gelmeseydiniz. Biz gelecektik az sonra." dedi Yusuf. Eslem yengemin ve Barış dayımın oğluydu, Eliz'in de ikizi.

"Abartmayın, bir şeyi de." dedim ve banka oturdum. "Emin ağabey nerede?" diye sordum.

"Deliler gibi aşık olduğu, sevdalısı olduğu herifini almaya gitti." dedi Hamza gülerek. Bir an anlamadım.

"Adaşım olan kuzenini almaya gitti." dedi Ömer Faruk ağabey. Dedikleriyle anlamıştım. Keşke bende orada olsaydım, komik olurdu.

Aklıma o an dank etti. Eğer Ömer ağabey geliyorsa, babamın mutlaka haberi vardır.

"Babam mı geliyor şimdi? Sakın bana söylediğinizi söylemeyin." dedim oturduğum yerden hışımla kalkarak.

"Ne bu şiddet, bu celâl yani kuzen. Dua et, benim gibi kuzenin var. Eniştemin haberi yok ama hiç merak etme, daha sonra her şeyi detaylı olarak izleyecek." dedi Eliz. Anne tarafından tek kız kuzenim kendisi.

Hamza elindeki poşeti havaya kaldırarak salladı. Yapmışlardı yine yapacaklarını. Hoşuma gitmedi de değil şimdi. Akşama büyük eğlence var, tahminimden büyük hemde.

Kırıcısınız Beyefendi|Yarı Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin