Shelter 19: Ala lang. Gwapo eh.
Y A X L E' S P O V
Dahil sa wala ako sa mood makipag deal sa kanila ay umakyat nalang ako sa taas. Siguradong magtataka sila sa mga kinilos ko kanina. Bahala na nga! Kesa naman makipag laban ako sa mga yon habang nag papabebe diba? Baka pagtawanan lang nila ko pag ganon. Really. I just sighed. Napaupo nalang ako sa kama ko.
"Mag-usap nga tayo." Napatingin ako sa pinto at nakita si Luhan. Oh great, nakalimutan kong i-lock. Tss. "Ano nanaman ba?" Pagod kong tanong sa kanya. Nakita kong medyo napa-pikit siya na para bang pinipigilan ang inis.
"Bakit moyon ginawa?" Kalmadong sabi niya pero bakas ang diin sa tono niya. Napakunot ang noo ko. Hindi nako nakasagot dahil nagpatuloy na siya.
"Anong sabi ko? Diba sabi ko wag ka lalabas ng kwarto mo?! Sabi ko sayo wag kang bababa!" Biglang lumakas ang tono ng boses niya. Napasimangot ako. "Hinostage kayo. Anong gusto mo tumunganga lang ako dito?" Kunot noong tanong ko.
"Kahit na! Bakit dika nalang tumawag ng pulis?! DAMN IT! I TOLD YOU TO DO THAT!" Sa lakas ng sigaw niya napatayo ako at hinarap siya.
"Dahil rush yon! That's better than calling those stupid turtles!" Inis na sumbat korin. Totoo naman e! Anong gusto niya?! The guy almost shot Baekhyun's head! Tapos ano? Hihintayin ko muna yung mga pulis na halos isang oras bago dumating?!
"Kahit naba! That's the safest way!" Ano bang problema niya?!
"Tapos na naman ah! Bakit kaba nagagalit?!"
"KASI ANG TIGAS NG ULO MO!" Malakas na sigaw na naman niya. Naiinis nako!
"LOOK YAXLE, PANO KUNG MAY NANGYARI SAYO?! MALALAGOT AKO KAY PRESIDENT KUNG NAGKA-TAON! DAMN! TAPOS ANO? LALABAS KA NG HINDI MANLANG NAKA SARADO YUNG DAMIT MO— HOY WAG MO KONG TALIKURAN! IM STILL TALKING TO YOU! AT ANONG SABI MO?! SI LUHAN LANG NAMAN YAN?!! PANO KUNG BINARIL NIYA KO—" Bwisit akong napaharap ulit.
"Hindi niya gagawin yon!"
"AT PANO MO NAMAN NALAMAN NA HINDI NIYA GAGAWIN YON?!"
"Kasi hindi naka kasa yung baril! TANGA!"
"KAHIT NABA—"
"ARGGG! Naiinis mona ko! Stop this bullshit Luhan! Sasapakin na kita!"
"EDI SAPAKIN MO! NA IINIS MO KASI KO!"
"AT AKO PA YUNG NAKAKA-INIS NGAYON?! ARGG! LUMAPIT KANGA DITO PAPATAYIN KITA!!!" Nanggigil akong lumapit sa kanya. Agad naman siyang pumunta sa kabilang side ng kama. Grrr! Patatayin ko talaga siya!
"SABING LUMAPIT KA DITO EH!"
"AYOKO!" Sa inis ko ay binato ko sa kanya yung flower vase na nahawakan ko. Agad naman siyang umiwas. Nabasag yon at nagkalat sa sahig. Sinamaan niya ko ng tingin. Naiinis naman akong napa-upo nalang sa kama. I covered my face with my both hands. This is my way para pigilan ang sobrang pagka-inis. Napaka laki kasi ng problema niya! Bwiset!
I heard him hissed as I heard his footsteps coming over. "Oh ano yan? Ngayon naman umiiyak ka?!" Agad ko siyang binalingan ng tingin. "I'm not!" Bakit ba lagi nilang iniisip na umiiyak ako kapag ginagawa koto?! I frown. Nakita ko siyang napa-iling bago siya umupo sa tabi ko. Sinimangutan din niya ako.
BINABASA MO ANG
It Started with a Sex: EXO
FanfictionOne second, he was my most hated. Another second, I found myself under him. Under his charm. Like a curse, I can't even break. completed.