Ayliz

22. Bölüm

Bölüm 22
Vurgun

Abimlere gittiğimizde Emre kuzeni geldiği için çok mutlu olmuş ve uzun zamandır oynayamadıkları oyunları oynamaya başlamışlardı.

Biz ise bahçedeki oturma grubuna iki çift olarak kurulmuştuk.

"Hatırlıyor musunuz, iş için İtalya'ya gittiğimizde dilencinin teki Tekin'in kolunu tutup bir saat takip etmişti." diyerek gülen Mavi ile ben de güldüm.

"Hatırlamaz olur muyum hiç. Adam meğerse abime orada tutulmuş."

Berk de yeni hatırlamış gibi kahkaha atarken daha çok sokuldum göğsüne.

"Bir hafta trip yemiştim Mavimden. 'Bu kadar yakışıklı olursa dilencisi de aşık olur.' diye."

Yaşadığımız her anı böyle gülerek hatırlamak güzeldi.

"Anne." diyerek bahçeye çıkan ikili ile bakışlarımız onlara döndü.

"Efendim anneciğim."

Mavi ile aynı anda dediğimiz kelimeler ile ikisi de yanımıza geldi.

"Anne biz dondurma yemek istiyoruz ama evde yokmuş. Emre dedi, doğru mu?" diyen Ebru ile Emre de baş salladı.

"Evde yok çünkü daha yeni bitti. Saat de geç oldu, şimdi bir yerde bulamayız ki." diyen Mavi ile Berk arkamda hareketlendi.

"Ben bulurum açık yer ama gelene kadar erir. Çocukları alıp çıkayım, müsaade ederseniz anneler?"

Sorduğu soruyu düşünmeme gerek yoktu. Güvenim sonsuzdu.

"Benim için sıkıntı olmadığını biliyorsun sevgilim." dedim kafamı hafif ona döndürüp.

Şakağıma kondurduğu öpücük ile gülümsedim.

"Tamam gidin ama dikkatli olun. Siz de Berk abinizi sakın bırakmayın."

Son cümlesi çocuklara iken çocuklar sevinçle koşturmaya başladı.

Berk de yerinden kalkıp saçlarımı öptükten sonra çocukların arkasından gitti.

"Berk'e sonsuz olan güvenin var Ayliz. Hiç korkmuyor musun o da öbürü gibi çıkacak diye?"

Mavinin sirusu ile kafamı iki yana salladım.

"Acı da yok, gözyaşı da. Kaybedecek birşey kalmadıysa." diye mırıldandım şarkı sözlerini. Yüzümdeki buruk tebessüm aslında herşeyi açıklıyordu.

Abim bu halime kafa sallarken Mavi yüzümdeki gülümsemeye bakarak gülümsedi.

"Ben size kahve yapayım. İçeriz eskisi gibi dimi?" diyerek ayağa kalktım.

"Tuzsuz olsun lütfen." diyen abime bakıp kahkaha attım.

Mavi'nin istemesinde bol tuzlu kahveyi zorla içirdiğim için resmen bir travma olmuştu.

İçeri, mutfağa geçtiğimde fincanları çıkartıp kahveyi yapmaya başladım. O sırada çalan telefonum ile kimin aradığına baktım.

"Efendim?"

"Abla ben Y. Benden istediklerini yerine getirdim. Şimdi ki adım ne?"

Etrafı kolaçan edip konuştum.