16. Bölüm

15.8K 689 26
                                    

Bölüm 16
Hastane

Hayat devam ediyordu. En azından benim için.

Berk ile ayrıldıktan sonra şirkete gitmek üzere yola çıkmıştık. Bir süre sonra tünele girdiğimizde arabanın telsizine düşen bildiri ile tünelden çıkamamıştık.

"Daha fazla gidemiyoruz. Pusu kurmuşlar, az ileride ellerinde silahlar ile bekliyorlar."

"Ayliz hanım."

"Kızımın başından saniye olsun ayrılmayacaksın. Ayhan'a ara haber ver, destek yollasın."

Arabadan inip karanlık tünel içerisinde yürümeye başladığımda etrafımda kimse yoktu. Cesaret edemiyordular belli ki.

Tünelin çıkışında ellerinde silahlar ile bekleyen adamları gördüğümde adımlarım yavaşladı.

"Tek başına gelecek kadar cesaretlisin ha Ayliz Koça?"

"Ama sen tek başına gelemeyecek kadar korkaksın?"

Sinir oluyordu. Ben de buna seviniyordum.

"Adamlarını çek, biz de yolumuza devam edelim."

"O pek mümkün değil. Annen yüzünden işlerim battı. İflas etmek üzereyim. Anneni bulamadığıma göre cezasını sen ödemelisin."

Neden annemin suçlarının cezalarını hep ben ödüyordum?

"Çok istersen sana annemin kaldığı yerin adresini verebilirim."

Bunu dememle şaşırmışa benzemiyordu. Biliyordu ki annem ile asla bir bağım yoktu.

"Gerek yok. Ben seni istiyorum."

"Ama ben seni istemiyorum."

Birden silahımı çıkartıp doğrultmam ile öylece kala kaldı. Ama boş değildi. Etrafında bir sürü adam vardı ve onların da silahının hedefi bendim.

"Çek köpeklerini, biz de geçip gidelim. Hesabımızı daha sonra görelim. Şimdi ne yeri, ne de zamanı."

Kızım vardı o tünelde. Ona birşey olursa ben yaşayamazdım.

"Maalesef bugün halledeceğiz herşeyi."

Ellerini cebinden çıkardığında avucunun içinde tuttuğu kumandanın tuşuna bastı. Ve bir patlama sesi. Hemen arkamdaki tünel patlamıştı.

Şaşkınlık ve tedirginlikle oraya döndüğümde yükselen alevler ile donakaldım.

"Ebru." diye fısıldadım sadece.

Ama durmak yoktu. Kızımın yaşaması gerekiyordu.

Silahı belime sabitlediğim gibi tünele koştum.

"Manyak mısın be kadın. Ne koşuyorsun oraya."

Hiçbir cevap vermedim sadece koştum. Uzun tünelde zaten çıkışa yakın olan arabaya vardığımda arkadaki arabaların patladığını gördüm. Alevler gittikçe yükseliyor ve yaklaşıyordu.

AylizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin