7. Bölüm

25.6K 714 35
                                    

Bölüm 7
Geçmişin İzleri

İçeri giren Hazan ile hiç duruşumu bozmadan baktım ona.

"Neden buradayım?" diyerek direk konuya giren Hazan'ı hiç takmayarak korumaya döndüm.

"Ayhancım, neden Hazan hanıma bir sandalye çekmiyorsun? Sonuçta iki canlı biri o artık."

Ayhan kafasını sallayıp yuvarlak masanın etrafındaki sandalyelerden birini çekip karşıma koydu. Hazan kısa bir an korumaya baktıktak sonra gösterdiğim sandalyeye oturdu. Ayhan yaptığım el hareketi ile çıkarken ben ise artık Hasan'a döndüm.

"Sabah konuşmuştuk hatırlıyor musun?" Senin eksik hissettiğin bir ders hakkında. Kurallar var diyip onlardan bahsetmiştim."

Ses çıkarmadan öylece beni dinliyordu. Konunun nereye geleceğini merak eder gibiydi.

"Ders dört Hazan Bozanoğlu. Kızımdan uzak dur."

"Ne demek istiyorsun Ayliz? Sana neden burada olduğumu sordum az önce."

Bıkkınca çıkan sesi olacakları bilmediğindendi.

"Misafirim var bugün biliyor musun?" dediğimde bakışları Lina'ya gitmişti. "A yok Lina değil. Misafirim o." diyerek bahçe kapısının önünde dikilen abisini işaret ettim.

Bakışları o tarafa döndüğünde hiç şaşırmamıştı. Bekliyor gibiydi.

"Belliydi zaten." diyerek ayağa kalktı.

"Otur Hazan. Anlamadığını düşündüğüm kısımlar var. Onları konuşmak istiyorum."

Ayhan'a tekrar işaret ettiğimde Hazan'ın abisini ondan uzak bir yere oturtmuştu.

"Otur." diyerek diretmemle kaçamayacağını anlamış gibi geri oturdu. "Sana beni küçümseme dedim. Bu derken yaptıklarımı değil, yapacaklarımı kastettiğimi anladığını farz ediyorum. Ancak kızımla ilgili olan konuyu anlamışa benzemiyorsun."

"Aslında gayet iyi anladım." diyerek lafımı böldüğünde ona dikkatimi verdim. "Sadece sen beni anlamıyorsun. Kocam hâlâ daha sana aşık. Kızını çok sevmeye başladı bile. Yavaş yavaş ailemizi çökertiyorsun."

Bunu dediği anda abisinden çıkan gülme sesi ile ona döndüğünde konuşmak için fırsatımı buldum.

"Sen bir ailen olduğunu düşünüyor musun? Kendi ağzınla söyledin kocanın kimi sevdiğini." Derin bir nefes bırakıp devam ettim. "Bak bu umrumda değil. Ebru babası ile istediği her an görüşebilir. Buna ne sen, ne ben, ne de bir başkası karışabilir. Kızım mutlu, ben de mutluyum. Yakın zamanda evlenmeyi düşünüyorum. Bir engelin kalır mı bilmiyorum. Ancak bence kocana sahip çık. Tek bir hatasına bakmam. Senin onun arkasından dökeceğin göz yaşını umursamam." Etrafa kısa bir an bakıp ayaklandım. "Şimdi sizi uğurlamak isterim ancak bir konu daha var.

"Nedir?"

"Kızımın aklına soktuğun düşünceler. Sakın ama sakın, bir daha, kızıma onu kötü düşüncelere yoracak kelimeler tüketme."

Ne dediğimi anlamış gibi ayaklandığında abisine döndü.

"Eğer ki işi düzgünce başarsaydın paranı alacaktın." diyerek ilerlemeye başladığında abisi de küfürler ederek arkasından ilerledi.

AylizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin