Ayliz

23. Bölüm

Bölüm 23
Y

Gördüklerim gerçek olmamalıydı, öyle diliyordum.

Hızla koşarak Ebruya ilerleyeceğim sırada karşıma çıkan koruma ile duraksadım.

"Çekil önümden." dedim sert bir dille.

"Üzgünüm ama kimseye yaklaşamazsınız."

"Kime kafa tuttuğunu zannediyorsun sen?"

Sesi çıkmadı. Konuşmadı. Yerinde kıpırdandığını gördüğüm Ayhan ile gözlerim parladı resmen.

Koruma baktığım yöne döndüğünde hızla arkamda tuttuğum silahın kabzasını ensesine geçirdim. Acıyla inleyerek yere yığılırken odada başka kimsenin olmaması ile esirlerime ilerledim. Ayhan'ın önünde durduğumda sadece ellerinin bağlı olması avantajı ile hızla çözerek kızıma ilerledim.

Küçük tahta bir sandalyede huzursuzca uyuyordu. Hemen ellerini çözüp yana doğru düşen bedenini kendime çektim.

O sırada Ayhan da diğerlerini çözmüştü.

"Bizim burada ne işimiz var Ayliz hanım? Biz neden bu haldeyiz."

"Annemin işi." dedim sadece.

Başka diyecek kelime var mıydı bilmiyordum. Tek bildiğim bu ucuz numara anneme aitti.

Odada bayılttığım adamın telefonu çalmasıyla Ayhan ile bakışlarımız ona döndü. Hızla Ayhan telefonu alıp yanıma geldi ve aramayı cevapladı.

"Ayliz hanım odaya girmiş ancak çıktığını göremedik. Bir sorun yok dimi."

Ayhan telefonu kendine yaklaştırarak sesini daha bir kalınlaştırarak konuştu.

"Yok."

"Tamam. Afife hanım sana haber verince hepsini sal. Zaten Ayliz hanımı polisler insan kaçakçılığından tutuklamaya gelecekler."

Telefon kapandığında şoka uğramıştım.

"Ayliz hanım buradan çıkmamız lazım."

Kafa salladım. Bir süre düşündükten sonra telefonumu çıkartıp Y'yi aradım.

"Ablam sorun mu var?"

"Annem kumpas kurmuş. Kaldık holdingte. Bizi çıkarabilir misin?"

"Şirketin önündeyim zaten. Hemen küçük bir plan ile çıkacağım."

Telefonu kapatıp geri çantaya attığımda Ebruyu kucağıma alarak odadaki deri koltuğa oturdum. Saçlarını okşayarak sıkıca sarıldığım da uyanmaya başlıyordu diğerleri. Ancak Ebru da tık yoktu. Panikleyerek nabzını kontrol ettiğimde düşük bir nabız aldım.

"Lina, Lina yetiş lütfen. Nabzı çok düşük. Ne yapacağız."

Lina yeni yeni kendine gelmeye başladığı için ilk olarak ne olduğunu anlayamadı. Bir anda ayağa kalkmasıyla sendeleyince Ayhan belinden tutarak yanımıza getirdi.

Lina kafasını sallayıp gözlerini açıp kapadı. Ardından iki parmağını önce bileğine daha sonra boynuna götürdü.

Etrafta bakışlarını gezdirdikten sonra masanın üzerindeki aynayı görünce Ayhan'a onu işaret etti. Ayhan hızla aynayı ona uzatınca Lina alarak Ebru'nun yüzüne doğru tuttu. Ağzını hafif aralayıp bekleyince aynayı kendine çevirdi. Aynada ki buhuya bakınca konuştu.