Ayliz

39. Bölüm

Bölüm 39
Zaman

Bir hafta geçmişti her şeyin üzerinden. Çok bir şey değişmemişti. Sadece anneannem memlekete geri dönmüştü. Ben ise işe artık daha sıkı gidiyordum. Atölyeyi açmak için gece gündüz çalışıyor ve durmuyorduk. 

Kapının birden çalınması ile tüm düşünce aleminden bir kenara ayrıldım ve gözlerimi kapıya diktim. Kapı açıldı ve içeri Umut girdi. Yüzüne bakan mutlu olduğunu saniyesinde anlayabilirdi. 

"Hayırdır pek bir mutlusun?" dedim onun gibi gülerek.

"Mutlu olmak bir kenara dursun havalara uçacağım yakında. Bu atölye işi için çok yakın bir arkadaşımı önermiştim sana hatırlarsın belki." dedi tepkimi ölçmek için.

"Evet." dedim hatırladığımı belirtircesine.

"Gönüllü çalışmak üzere buraya geliyormuş, az önce aldım haberini."

"E bu çok güzel bir haber." dedim sevindiğimi belirtircesine.

"Evet öyle. Ben o yüzden erken çıkacağım bugün şirketten haberin olsun."

"Tamam tamam. Sen karşıla hocamızı."

"Ha bu arada hayırlı olsun." dedi yüzünde gerçekten içten olduğu belli olan bir gülümseme ile.

"Teşekkür ederim." dedim bir anlık iç güdü ile elim karnıma giderken.

Umut arkasını dönüp odadan çıktığında ellerim karnımda gezinmeye devam etti.

"Güzel bebeğim bugün nasılsın acaba?" dedim merakla. Orada daha beni duyabilecek bir bebeğim yoktu ama oradaydı işte yine de.

Kapının bir anda açılması ile hızla başım kapıya dönerken Linayı görmemle rahatlayarak arkama yaslandım.

"Sakin ol taze çiçeğim. Ben geldim."

Sinirle kaşlarımı çatıp masaya yaklaştım.

"Öyle girilir mi odaya Lina. Allah için lütfen kapıyı çal bir dahakine."

"Aşkım tamam sakin ol. Bu kadar korkacağını tahmin etmedim." dedi beni sakinleştirmek adına yanıma adımlarken.

"Savunmasızdım ondan öyle şey ettim. Takma beni çok yükseliyorum bir anda şu aralar."

"Hepsi hamilelikten bebeğim. Ve bunlar daha çok başlangıç. İleride tüm duyguların alt üst olacak. Mide bulantıların ne durumda?" dedi merakla. Aynı bir doktor edası ile konuşuyordu.

"Aynı, her dakika başı lavaboya gidiyorum resmen. Hiçbir kokuyu kaldıramıyorum. O çok sevdiğim kahve bile artık kötü geliyor." dedim arkama yaslanıp.

"Bu bazı hamilelerde üç ay sürerken bazı hamilelerde ise doğum yapana kadar sürüyor. Umarım kısa sürer." dedi kalçasını masaya yaslayıp.

"Umarım." dedim gözlerimi kapatıp.

Sessizlik hakim olunca odada gözlerimi açıp etrafa baktım. Lina hâlâ aynı yerinde duruyordu. Sadece elindeki telefona bakması tek değişiklikti.