Tanıtım ♡ + 1. Bölüm

75.4K 1.8K 200
                                    

Ayliz Koça
28 yaşında

Ebru Koça
5 yaşında
Ayliz ve Karan'ın kızı

Karan Bozanoğlu
30 yaşında

Hazan Bozanoğlu
27 yaşında
Karan'ın eşi

Maral Bozanoğlu
26 yaşında

İclal Bozanoğlu
53 yaşında
Maral ve Karan'ın annesi

Rosa Bozanoğlu
55 yaşında

Doğan Bozanoğlu
Öldü
Maral ve Karan'ın babası

Rezzan Bozanoğlu
77 yaşında
Doğan ve Rosa'nın annesi

•••
Bölüm 1
Giriş

"Anneciğim hadi bak geç kalacağız." diyerek merdivenlerin sonundan seslensem de nafileydi.

Artık pes edip hızla merdivenleri çıktım. Hemen solda kalan kapıyı açıp içeri girdiğimde aynanın karşısında saçlarını ören kızımla karşılaştım.

"Ebru, güzel kızım. Sana sesleniyorum duymuyor musun anneciğim?" dedim kapı pervazına yaslanarak.

"Duyuyorum anne. Ama bağırarak sesimi yoramam. Sonra boğazlarım acıyor." demesiyle güldüm.

"Boğazlarım değil boğazım anneciğim." diyerek onu düzelttiğimde bana döndü.

"Her neyse anne. Hadi gidelim." diyerek yanımdan sıyrılıp geçti.

Onun arkasından kapıyı kapatıp bende ilerlediğimde evden çıktık. Kapıda bizi bekleyen araca yerleştiğimizde istikametimiz olan havaalanına doğru ilerlemeye başladık.

Şoför arabayı havaalanında durduğunda Ebru ile inerek ilerledik. Birkaç yerden geçip uçağa yerleştiğimizde Ebru'nun merakı yüzümde gülümsemeye neden oluyordu.

Üç saatlik uçak yolculuğunun ardından İstanbul'a iniş yaptığımızda Ebru ile el ele çıktık havaalanından. Önceden ayarlanan bir otele geçtiğimizde Ebru yorgunluktan uyuya kalmıştı. O yatakta uyurken ben ise odanın balkon kısmına geçmiş uzun zamandır görmediğim bu manzarayı izliyordum.

Maral B: Abim Türkiye de olduğunu biliyor. O sana mani olmadan çabuk ol.

Mesajla gülümsedim. Hiçbir şey yapamazdı. İçeri geçip kızımın yanına yattığımda bende onun gibi yorgunlukla uyuya kaldım.

Sabahın ışıkları daha odaya vurmamışken yola çıktığımızda Ebru hâlâ uyuyordu. Ben ise arabanın arka koltuğunda dizime yatmış kızımın saçlarını okşuyordum.

Babasız büyüyen bir bebekti o. Yıllar boyu hasret çeken bir bebek.

"Efendim, konağa gelmek üzereyiz."

"Önce benim kalacağım eve gidelim."

Yolu değiştirip hemen buradan tuttuğum evin yoluna girdiğinde Ebru da uyanmıştı.

"Gelmedik mi anne?"

"Geldik anneciğim."

Araba garaja girip durduğunda ikimizde indik. Garajdan içeri doğru olan girişten eve girdiğimizde bizi karşılayan salon oluyordu. Hemen sağda olan mutfak buraya bağlı gibiydi. Ayıran bir kapı yoktu.

AylizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin