အခန္း(၃၄)

209 11 0
                                    

“ဟင္း…”

ထြဋ္ေခါင္သက္ျပင္းခ်ေနမိသည္။ကိုကို႔ဘက္ကအပူအပင္မရွိလြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာေနႏိုင္ၿပီးကိုယ့္ဘက္ကဘာလို႔မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလွာင္ေနရတာလဲ။တခ်ိဳ႕အရာေတြကလိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေအာင္ေနမွေကာင္းသည္။တင္းလြန္းလွ်င္ျပတ္တတ္
သည္။ေလွ်ာ့သင့္တာကိုေလွ်ာ့ရမည္။ကိုကိုေနသလိုပဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ေပါ့ပါးစြာေနႏိုင္ရမည္။အခုကစၿပီးပံုစံေျပာင္းရမည္။ကိုကို႔လိုပဲေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနရမည္။

“ဟား…ဟား…ဟား"

အလြန္အမင္းေဒါသထြက္ေနရာကေနရယ္ခ်လိုက္ေတာ့ၿဖိဳးေသာ္မ်က္လံုးျပဴ းသြားသည္။

“ကို…ကိုထြဋ္”

“ဟား…ဟား…ဟား"

“ကိုထြဋ္ဘာလို႔ရယ္ေနတာလဲ"

“မရယ္ရဘူးလား"

“ဗ်ာ"

“ငါ့မွာရယ္ခြင့္ေတာင္မရွိဘူးလား။ငါကအၿမဲတမ္းငိုေနရမွာလား။ငါလည္းရယ္ခ်င္တယ္။ဟား…ဟား…ဟား”

ထြဋ္ေခါင္ရယ္ေနေပမဲ့ၿဖိဳးေသာ္ကမ်က္စိမ်က္ႏွာ
ေတြပ်က္ေနၿပီ။ထြဋ္ေခါင္စိတ္ေနာက္ၿပီးအိမ္ကထြက္ေျပးတာကိုသူသိထားတာမို႔သူဘယ္လိုမွ
စိတ္မေအးႏိုင္။ကိုထြဋ္႐ူးသြားၿပီလား။အဘိုးေပးတဲ့စိတ္ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ကိုထြဋ္တကယ္႐ူး
ၿပီလား…

ဘိုးဘိုးတိုင္းေက်ာ္ရဲ႕အတၱႀကီးစြာနဲ႔ခ်ဳပ္ေႏွာင္
ထားမႈေတြကထြဋ္ေခါင္ဆိုတဲ့ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ကို႐ူးသြပ္သြားေစဖို႔လံုေလာက္သည္။

“ေဒါက္…ေဒါက္…ေဒါက္”

ခ်ိဳင္းေထာက္ကထြက္လာတဲ့အသံတေဒါက္ေဒါက္နဲ႔အိမ္ေပၚကဆင္းလာတဲ့ကိုကို။ေလွကားထိပ္မွာရပ္ၿပီးထြဋ္ေခါင္ကိုၾကည့္ေနသည္။ထြဋ္ေခါင္လည္းကိုကို႔ကိုျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ေနာက္ေတာ့သတိဝင္လာၿပီးလူကဝုန္းခနဲ႔ထေျပးသြားလိုက္တာေလွကားေပၚဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းမသိ။

ကိုကိုကအရက္ေသာက္ထားတာ။မေတာ္လို႔မူး
ၿပီးျပဳတ္က်ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ေဒါသေတြ၊မြန္း
ၾကပ္မႈေတြေနရာမွာစိုးရိမ္စိတ္ေတြ၊ပူပန္စိတ္ေတြကဝင္ေရာက္ေနရာယူသြားသည္။ကိုကိုႏိုင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကကိုကို႔ကိုမၿပိဳင္ခင္ကတည္းကရံႈးတဲ့သူပါ။

My Guiding Star ,လမ္းျပၾကယ္...(လမ်းပြကြယ်)(Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang