ထြဋ္ေခါင္တို႔အိမ္ေရွ႕မွာခဏခ်က္ခ်င္းႏွင္းဆီခင္း
ၾကီးျဖစ္သြားသည္။ႏွင္းဆီပင္ေတြကအပြင့္ပါၿပီးသားေတြခ်စိုက္လိုက္တာမို႔ငြါးငြါးစြင့္စြင့္နဲ႔ပြင့္လန္းေနၾကသည္။ဦးတိုင္းေက်ာ္ႏွင္းဆီခင္းႀကီးကို
ၾကည့္ၿပီးေက်နပ္ေနမိသည္။
ဦးတိုင္းေက်ာ္အိမ္ထဲဝင္သြားၿပီးတေရးတေမာအိပ္သည္။လူႀကီးဆိုေတာ့အအိပ္ဆတ္သည္။တစ္
နာရီေလာက္အိပ္တာနဲ႔အိပ္ေရးဝၿပီးျပန္ႏိုးလာသည္။အိမ္ထဲကေနဝွီးခ်ဲနဲ႔ထြက္လာတဲ့ဦးတိုင္း
ေက်ာ္အိမ္ေရွ႕ေရာက္တာနဲ႔ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္အ့ံၾသဆြံ႔အသြားရသည္။သူ႔ႏွင္းဆီပင္
ေတြကကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံုက်ိဳးေၾကေနသည္။အ
ပင္တိုင္းမဟုတ္ေပမဲ့အပင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုညိဳတုတ္ကေျမႀကီးေတြယက္ထုတ္ၿပီးက်င္းေတြတူးထားသည္။
အပင္စိုက္ကာစမို႔ေျမကမြေနေတာ့ညိဳတုတ္က
ပန္းခင္းႀကီးထဲေလွ်ာက္ေဆာ့ၿပီးေျမႀကီးေတြယက္ထုတ္ကာက်င္းတူးပစ္သည္။ယက္ထားတဲ့က်င္းထဲမွာညိဳတုတ္ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႔အိပ္ေနလိုက္
ပံုမ်ားလွ်ာေလးေတာင္တြဲေလာင္းက်လို႔။ဦးတိုင္း
ေက်ာ္ေဒါသထြက္ၿပီးေျမႀကီးခဲတစ္ခဲကုန္းေကာက္ကာညိဳတုတ္ကိုလွမ္းထုသည္။
"ဂိန္..."
ညိဳတုတ္ေအာ္ၿပီးထေျပးေတာ့အိမ္ေနာက္ေဖးကထူးျမတ္အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ။ငါထုတာေလ"
"ဘာလို႔လဲဗ်"
"မင္းေခြးေမြးထားရင္လည္းကိုယ့္ေခြးကိုယ္ႏိုင္
ေအာင္ထိန္း"
"ထိန္းပါတယ္"
"ထိန္းရင္ႏိုင္ေအာင္ထိန္းလို႔ေျပာတာကြ။ငါ့
အပင္ေတြက်ိဳးေၾကကုန္ၿပီိ"
"ကၽြန္ေတာ့္အပင္ေတြမက်ိဳးပါဘူး"
"ငါ့အပင္ေတြက်ိဳးတာကြ။ေနာက္ဆိုရင္ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႔"
"ေခြးကဘာသိမွာတုန္း"
"ေခြးပိုင္ရွင္ကထိန္းရမွာေလ။လူေရာ၊ေခြးေရာအဆင့္အတန္းကိုမရွိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ့္ေခြးကအဆင့္အတန္းရွိပါတယ္"
"ဘာကြ"
CZYTASZ
My Guiding Star ,လမ္းျပၾကယ္...(လမ်းပြကြယ်)(Completed)
General Fiction*ဒီကစၿပီးေရွ႕ကိုဆို××××သူ႔ရဲ႕လိုအင္ရွိတာေတြ××××သိေအာင္ႀကိဳးစားရင္းေလ××××ကိုယ္ျဖည့္စြမ္းမယ္*
