အခန္း(၅၂)

219 18 4
                                    

ထြဋ္ေခါင္တို႔ေတာတြင္းအပန္းေျဖစခန္းကိုေရာက္ေတာ့မီးသတ္ကားေတြလည္းေရာက္ေနသည္။စားဖိုေဆာင္နဲ႔စားေသာက္ခန္းမကိုမီးေလာင္တာျဖစ္ၿပီးဧည့္သည္ေတြကိုေတာ့ထိခိုက္မႈမရွိ။တည္းခိုအိမ္ေတြကဘန္ဂလိုအိမ္ေတြမို႔တစ္
လံုးနဲ႔တစ္လံုးေဝးသည္။ထို႔ေၾကာင့္မီးကေရွ႕ဆက္မကူးဘဲၿငိမ္းသြားသည္။စားေသာက္ခန္းမကေတာ့တစ္ေဆာင္လံုးမီးကၽြမ္းသြားသည္။

ထြဋ္ေခါင္တို႔တစ္ဖြဲ႕လံုးအပ်က္အစီးေတြကိုကူ
ရွင္းေပးရင္းထြဋ္ေခါင္အိမ္ကိုသတိရသြားသည္။ထြဋ္ေခါင္ေခါင္းထဲအၾကံတစ္ခုလက္ခနဲ႔ေပၚလာသည္။ခ်က္ခ်င္းပဲေအာင္ေက်ာ့္ဆီဖုန္းလွမ္းဆက္
လိုက္သည္။

"မင္းတို႔ကားျပင္တာၿပီးၿပီလား"

"ၿပီးၿပီကိုထြဋ္"

"ၿပီးရင္ၿမိဳ႕ထဲကတည္းခိုခန္းတစ္ခုမွာဝင္တည္းလိုက္ေတာ့။ဒီေန႔ျပန္မလာနဲ႔"

"ဗ်ာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"အဘိုးနဲ႔ကိုကို႔ကိုပညာျပမလို႔ကြာ...သေဘာေပါက္လား"

"အာ...ဟုတ္"

"ဝက္ဝံနက္"

"ဟုတ္...ရွိတယ္သခင္ေလး"

"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းခိုခန္းမသြားခ်င္ရင္ေစာညိဳအိမ္သြားေနလိုက္။ငါဖုန္းဆက္ေျပာေပး
မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး"

ထြဋ္ေခါင္ေစာညိဳကိုဖုန္းဆက္ၿပီးႀကိဳေျပာထားလိုက္သည္။သူတို႔တစ္ဖြဲ႕လံုးလည္းအိမ္ျပန္မလာဘဲႏွင္းဆီေမာင္တို႔ေတာတြင္းအပန္းေျဖစခန္းမွာပဲညအိပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။

🌻

🌻

ထူးျမတ္ခ်ိဳင္းေထာက္ေလးေထာက္ကာဦးတိုင္း
ေက်ာ္ေရွ႕ေရာက္လာသည္။ဦးတိုင္းေက်ာ္ကေမာ့ၾကည့္သည္။

"ညီေလးကေျပာတယ္။မီးေလာင္တာအရမ္းမ်ားလို႔ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေနရတယ္တဲ့"

"ငါသိတယ္"

"ေအာင္ေက်ာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္းကားပ်က္လို႔ဝပ္ေရွာ့ေရာက္ေနတယ္တဲ့"

"ငါသိတယ္"

"တစ္ခုခုခိုင္းစရာရွိရင္ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာေနာ္"

My Guiding Star ,လမ္းျပၾကယ္...(လမ်းပြကြယ်)(Completed)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt