အခန္း(၂၉)

227 14 0
                                    

ထြဋ္ေခါင္ေက်ာက္တစ္လံုးေဆးရံုကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ေစာညိဳကိုဖုန္းဆက္ထားတာမို႔ေစာညိဳကေဆးရံုဝင္ေပါက္မွာလာေစာင့္ေနသည္။သူကားေပၚကဆင္းေတာ့ကိုကိုရွိတဲ့ဆီေခၚသြားသည္။ေစာညိဳကေက်ာက္တစ္လံုးေဆးရံုမွာလက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ဆရာဝန္မို႔သူ႔အကိုျဖစ္တဲ့ထူးျမတ္ကိုသီးသန္႔ခန္းထဲမွာထည့္ေပးထားသည္။

အခ်ိန္ကမနက္ေလးနာရီမို႔ေဆးရံုကအိပ္ေမာက်
ေနတုန္းပဲရွိေသးသည္။ပတ္ဝန္းက်င္ကတိတ္ဆိတ္ေနသည္။သီးသန္႔ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ခုတင္
တစ္လံုးမွာကိုကိုအိပ္ေနတာကိုေတြ႕သည္။ေခါင္းကိုထိထားတာမို႔ေခါင္းမွာပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔။ခုတင္ေျခရင္းကအိတ္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့ဓာတ္မွန္ကိုထုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေျခသလံုးက်ိဳးထားသည္။

ထြဋ္ေခါင္ဓာတ္မွန္ကိုျပန္ခ်ၿပီးအခန္းထဲကိုေဝ့
ၾကည့္မိသည္။ VIP သီးသန္႔ခန္းမို႔စားပြဲထိုင္ခံုေတြရွိသည္။လူနာခုတင္အျပင္ေနာက္ထပ္ခုတင္အပိုတစ္လံုးပါရွိသည္။

စုျမတ္ဟန္သာကခုတင္ေပၚမွာကန္႔လန္႔အေနအထားနဲ႔ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနသည္။ေကြးတာမွျပန္ေတာင္ဆန္႔လို႔ရပါ့မလားမသိ။ဒူးနဲ႔ရင္
ဘတ္ထိၿပီးပုဇြန္တုပ္လိုျဖစ္ေနသည္။သူကေခါင္းရင္းပိုင္းမွာကန္႔လန္႔အိပ္ေနတာျဖစ္ၿပီးခုတင္
ေျခရင္းမွာေတာ့သူ႔ကိုေက်ာေပးၿပီးၿဖိဳးေသာ္အိပ္ေနသည္။သူလည္းေကြးေကြးေလးပဲ။

က်ိဳးေနတာကအကိုအရင္း။ေစာညိဳကကိုကို႔ရဲ႕ေမြးစားသား။ၿဖိဳးေသာ္ကေစာညိဳကိုႀကိဳက္တာတစ္ပိုင္းေသေနတဲ့ေကာင္။ဒီလူသံုးေယာက္ၾကားမွာသူ႔ညီမေလးရွိေနတာစိတ္မခ်စရာမရွိဘူးဆိုေပမဲ့ထြဋ္ေခါင္သက္ျပင္းေတာ့ခ်မိသည္။ညီမေလးကတစ္ေန႔တျခားပိုပိုၿပီးလွလာသည္။ကိုကိုကလည္းတစ္ေန႔တျခားပိုပိုၿပီးဆိုးသြမ္းလာသည္။ဒီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကိုေက်ာခိုင္းၿပီးသူဘယ္
လိုထားခဲ့ႏိုင္မွာလဲ။ေစာညိဳကအသိတရားေလးရွိေပမဲ့စိတ္ေပ်ာ့လြန္းသည္။ကိုကိုေျပာသမွ်ေခါင္းညိမ့္ေနတာေလးကခ်စ္စရာမေကာင္းဘဲခ်ဥ္စရာေကာင္းသည္။

ထြဋ္ေခါင္အေတြးေတြမ်ားၿပီးထိုင္ဖို႔ေတာင္ေမ့
ေနသည္။ကိုကိုကအိပ္ေနရာကလူးလြန္႔လာသည္။

My Guiding Star ,လမ္းျပၾကယ္...(လမ်းပြကြယ်)(Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang