ေနာက္တစ္ေန႔မနက္-
ထြဋ္ေခါင္မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႔ကိုကို႔ကိုသူ႔အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔သည္။ၿပီးေတာ့ေဆးရံုကိုသြားသည္။ၿဖိဳးေသာ္လည္းေရာက္ေနၿပီမို႔ၿဖိဳးေသာ္ျပန္လာတဲ့ေန႔မွာခြဲစိတ္ဖို႔စီစဥ္ထားတဲ့လူနာေတြကိုခြဲေပးသည္။ခြဲခန္းကေနထြက္လာေတာ့ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္သြားသည္။
ထြဋ္ေခါင္နဲ႔ၿဖိဳးေသာ္နားေနခန္းထဲဝင္လာၿပီးထမင္းစားဖို႔ုျပင္ၾကသည္။ထိုစဥ္ဆရာမေမျမတ္မြန္အခန္းထဲဝင္လာသည္။သူ႔ေနာက္တြင္ေဆးရံုဝန္ထမ္းေတြအတန္းလိုက္ႀကီးပါလာသည္။ဘာကိစၥမ်ားပါလိမ့္။ေရမီးတာဝန္ခံဆရာ
ႀကီးဦးတင္ၿမိဳင္ကသူ႔လက္ထဲကပန္းကန္ေလးထြဋ္ေခါင္ေရွ႕ခ်ေပးသည္။
“ေၾကာင္လွ်ာပြင့္သုပ္ပါဆရာ။ေဆးဘက္ဝင္
တယ္"
“ေၾသာ္ဟုတ္”
“နားအၾကားအာရံုေကာင္းတယ္တဲ့ဆရာ"
“ဟုတ္ကဲ့ေဆးျဖစ္ဝါးျဖစ္စားလိုက္ပါ့မယ္"
ေမျမတ္မြန္ကိုၾကည့္မိေတာ့ရယ္ျပေနသည္။ဘာလဲဟ…ဝန္ထမ္းေတြစုၿပီးဘာလုပ္ၾကမလို႔
တုန္း။ထြဋ္ေခါင္ကမ်က္လံုးအၾကည့္နဲ႔ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ေမျမတ္မြန္ကသူ႔လက္ထဲ
ကိုင္လာတဲ့စာရြက္ေလးကိုေထာင္ျပသည္။
“အေၾကာင္းၾကားစာေရာက္တယ္ဆရာ”
“ဘာတဲ့လဲ"
“ေက်ာက္တစ္လံုးေဆးရံုမွာက်န္းမာေရးမိ
သားစုထမင္းနဲထိုးၿပိဳင္ပြဲလုပ္မွာတဲ့။ကၽြန္မတို႔ေဆးရံုကိုလာၿပိဳင္ဖို႔ဖိတ္တာဆရာ”
“ထမင္းနဲထိုးၿပိဳင္တာလား"
“ဟုတ္တယ္ဆရာ"
“အရင္ကလုပ္ဖူးလား"
“ႏွစ္တိုင္းလုပ္တယ္ဆရာ။တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔
ဆိုေက်ာက္တစ္လံုးေဆးရံုမွာက်န္းမာေရးဝန္ထမ္းေတြအကုန္ဆံုၾကတယ္။တိုက္နယ္ေဆးရံုေလးရံုရယ္၊ေက်ာက္တစ္လံုးေဆးရံုကအဖြဲ႕ေတြရယ္ဆယ္ဖြဲ႕ေလာက္ရွိတယ္ဆရာ”
“ဒါဆိုမျဖစ္မေနသြားရမဲ့သေဘာလား”
“အဲဒါကဆရာ့သေဘာပါဆရာ။မႏွစ္ကေတာ့
ေဆးရံုမွာဆရာဝန္မရွိလို႔သြားမၿပိဳင္ခဲ့ဘူး”
ČTEŠ
My Guiding Star ,လမ္းျပၾကယ္...(လမ်းပြကြယ်)(Completed)
Beletrie*ဒီကစၿပီးေရွ႕ကိုဆို××××သူ႔ရဲ႕လိုအင္ရွိတာေတြ××××သိေအာင္ႀကိဳးစားရင္းေလ××××ကိုယ္ျဖည့္စြမ္းမယ္*
