limbo | minsung

1

Bunun son seferimiz olacağını bilmeden yürüyoruz, yan yana
Kokunun kalıp kalmadığını görmek için arkamda bıraktığım ayak izlerine bakıyorum

Bir damla yaş. Sol gözümden, mikrofonumun tam üstüne.

Bizim hikayemiz güzeldi
Ve bana bıraktığım hatıralar,
Bundan daha fazlasını ifade ediyor, unutma

İkinci yaş, oysa şarkının daha başındayım.

Gün boyu dolaştıktan sonra  uzun gece başlıyor
Sana söylemediğim çok şey var, hâlâ

Gözlerim kapanıyor sakince. O gece kollarımda uyuyuşu gözlerimin önünde can buluyor yeniden ve yeniden.

Bu yüzden rüyalarımda incinmiyorum
Sana usulca seslenmek istiyorum
Unutamadığım ama özlediğim an gibi
Eskisi gibi mi olacağız?
Biliyorum sana söyleyemediklerim tek bir kelime ile değişecek
Beni derin rüyalarıma hapset, beni bırakma

Kavgamız düşüyor şimdi zihnime. Nerede olduğumu unutmuşum gibi şarkı söylemekten çıkıyor artık bu, sanki duygularımı haykırıyorum herkesin içinde. Oysa beni dinleyen onca kişi kimse yokmuş gibi hissettiriyor. Duyması gereken tek kişi sensin, benimse söyleyecek cesaretim yok.

Hatırlayamadım, unuttum sandım
Hatıranın bu tek parçası
Seni özlediğimde, arada bir sana eşlik edeceğim
Sadece bana gösterdiğin, sadece benim görebildiğim yanını
Sen de beni en az bir kez hatırlar mısın?

Şarkım bitene dek gözyaşlarım da durmuyor. Notalarla beraber kalbim de daha yükseklere çıkıyor, öyle bir atıyor ki başım dönüyor artık. Sonlara doğru sesim titremeye başlıyor ve kendimi sıkıyorum. Anlamamalılar bunun gerçek bir hikaye olduğunu, yalnızca sen bilmelisin.

Yani o rüyada incinmem
Sana usulca sesleneceğim
Unutamadığım ama özlediğim an gibi
Eskisi gibi mi olacağız?

Biliyorum sana söyleyemediklerim tek bir kelime ile değişecek
Kendi kendime sessizce konuşuyorum

Fısıldayarak bitirdiğim şarkı kalp kırığımı azaltıyor sanki. Gözlerim hâlâ kapalı, alkış sesini dinliyorum öylece. Seçmeleri geçeceğim, anlıyorum onaylayan onlarca mırıltıdan. Gözlerimi açmadan önce sahte bir gülümseme yerleştiriyorum dudaklarıma. Bütün bunlar gerçek değilmiş, ben yalnızca rol yapmışım gibi ani bir duygu değişimiyle siliyorum yaşlarımı. Kimse bilmemeli, kalp kırığım duymalı sadece kalp atışlarımı.

Keşke, diyorum. Keşke sana söyleyebilecek cesaretim olsaydı.

Ve sonunda açıyorum gözlerimi. Alkışlayan kalabalıkla gözlerim buluştuğunda ise biri çarpıyor gözüme, sen, işte, tanrı beni duymuş. Gözlerini kırpmadan beni izleyen, elleri alkış tutamayacak kadar titreyen seni görüyorum. Gülüşüm soluyor, göz göze gelmeden hemen önce kalbim sızlıyor.

Yıllar olmuş, kalp kırığım, seni tam üç yıl sonra ilk kez görüyorum.

Ve az önce titreyen sen değilmişsin gibi anında büründüğün alaycı kişiliğinle bana el sallarken, yapmacık sırıtışı kalbimi bir kez daha parçalıyor.

Han Jisung, karşımda, seçmeleri kazananların arasında dururken ve beni en doğal acımla yakalamışken eşlik ediyorum sana ve öylesine bir sırıtış gönderiyorum.

Biliyorum, sessiz bir savaşa giriyoruz ve benim umrumda olan tek şey kalp kırığım. Canım yanıyor, ama Jisung'una kıyamayacak olan Minho da değilim artık.

---
pov: @memphisflat
(instagram ve tiktoktan da takip edebilirsiniz inanılmaz güzel povlar yazıyor<3)