Tiny omega/Minsung

🌧️

Minho'nun uçağı bugün kalkacaktı. Jisung, Minho'nun yanında güçlü durmuştu fakat her gece göz yaşları yastığını ıslatmıştı.

Sabah Bay ve Bayan Lee ile vedalaşacağım diyerek evden çıkmış yan eve geçmişti. Kapıyı çaldığında Minho'nun annesi açmıştı.

"Bebeğim" diyerek minik omegaya sarılmıştı. Bayan Lee, ikisinin ayrı kalmasını hiç istemiyordu fakat oğlunun işleri öğrenmesi için gitmesi gerekiyordu.

Gözleri kızarmış omegaya bakan Bayan Lee'nin yüreği sızlamıştı. Oğlunu bu kadar seven birini bir süre de olsa geri de bırakmak onun da zoruna gitmişti.

Jisung, Minho'nun annesi ile biraz konuşup vedalaşmıştı.

"Jisung bebeğim biz de senin anne babanız ne olursa olsun bunu unutma tamam mı?"

"Peki unutma efendim"

"Minho odasında seni daha fazla tutmayayım"

Minho ise odasında eşyalarını topluyordu. Çok bir şey almak istemiyordu. Anahtarı bebeğine bırakacaktı. İstediği gibi bu evi kullanmasını istiyordu. Minho yavaşça açılan kapı ile bakışlarını oraya çevirdi.

Jisung içeri girmiş kapıyı kapatıp sırtını kapıya yasladı elindeki kıyafetler ile kendisine bakan Minho'ya baktı. Jisung zamanın durmasını şu ana hapsolmayı istedi.

Minho elindekileri gelişigüzel valize attı ve kollarını açtı. Jisung hızla gelip sevgilisine sarıldı. Jisung, Minho'nun göğüsüne kafasını  yasladı. Kollarını alfasının beline saran minik omega ağlamaya başlamıştı. Jisung'un omuzlarının üzerinden saran Minho bir eli ile omeganın saçlarını okşarken diğer eli ile sırtını sıvazlıyordu. Jisung ağladıkça Minho daha da kendini kötü hissediyor ve üzülüyordu.

"Bebeğim ağlama lütfen kısa süre sonra geri döneceğim"

"Ama ama Minho" omega bir hıçkırık daha bırakmıştı, "ben seni çok özlerim"

"Bende seni çok özleyeceğim bebeğim bu yüzden işleri hızlandırmak için elimden geleni yapacağım. Günün çoğunu çalışarak geçirip bir an önce buraya dönmeye çalışacağım."

Jisung anında kafasını kaldırıp kaşlarını çatarak alfasına baktı. "Hasta olacağın şekilde çalışma Minho hasta olursan daha çok üzülürüm."

Her koşulda onu düşünen omegası ile gülümseyen Minho, Jisung'un alnını öptü. O dünyanın en şanslı alfasıydı. Güzeller güzeli, dünyanın en iyi kalbine sahip omegası vardı.

"Uçak kaçta?"

"Akşam aşkım"

"Tamam bende havaalanına geleceğim."

"Bebeğim bunu konuştuk oraya kadar yorulmanı istemiyorum hem orada en fazla 10 dakika yanında kalabilirim onun için yorulmanı istemiyorum. Evden olabildiği kadar geç çıkacağız uçağa kadar yanımda kalsan olur mu?"

Jisung geri çekilmiş elinin tersi ile göz yaşlarını silmiş hatta yüzünü iyice avuç içleri ile kurulamış, kızarmış gözleri, şişmiş burnu ve dudakları ile gülümseyerek Minho'ya bakmıştı.

"Tamam öyleyse bende aşkıma yardım ederim" dedi.

Günlerdir kendini tutan Minho için kırılma noktası bu olmuştu. Omegayı kendine çeken Minho kafasını Jisung'un boynuna gömmüş hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı. Günlerdir minik omegası için güçlü kalmaya çalışıyordu fakat bebeği onun için işleri çok zorlaştırıyordu. Jisung, hüngür hüngür ağlayan Minho ile ne yapacağını şaşırmış eli ayağına dolaşmıştı, titrek elleri ile alfasının saçlarını okşamaya başladı.