32. Bölüm

9.2K 794 128
                                    

Multimedyada bölüm şarkısı olan Aurora'dan Awakening var.

Multimedya 2: Adrian


This is farewell, this is good night

The last time she will see the daylight

See the daylight

And she's going on a journey

Always walking down the road

And the water is always calling

"My little child, please come home."

Bu veda, bu iyi geceler

Bu onun gün ışığını göreceği son sefer

Gün ışığını göreceği

Ve o bir yolculuğa çıkıyor

Sürekli yolun aşağısına yürüdüğü

Ve su sürekli seslenip duruyor

"Küçük çocuğum, lütfen eve gel."

Bölüm 32

Adrian

Savaştayken önceliğiniz sevdikleriniz değil, vatanınız ve halkınız olurdu. Bu yüzden şu anki sorunlarımızı normalde yapacağımdan farklı bir önem sıralamasına koymuştum. Çözmemiz gereken ilk sorun Krystof'un şarkısından nasıl hayatta kalacağımızdı.

Bize, Krystof'un şarkısını duymamızı engelleyecek bir şey lazımdı. Duymamızı engelleyecek bir şey...

O an aklıma sanki yıllar öncesinde yaşanmış gibi gelen bir anı düştü. Aurora ile birlikte Svalbard'da olduğumuz o günde konuştuklarımızı hatırladım.

Aurora, Nikolai'ı kurtarmak için şarkı söylemişti ama Nikolai'ın onu duymasını engellemişti ve böylelikle diğerleri ölürken Nikolai hayatta kalmıştı.

O gün Svalbard'da Aurora'ya Nikolai'ın nasıl ölmediğini ve sağır olup olmadığını sormuştum. Aurora'nın cevabını kelimesi kelimesine hatırlıyordum. Işığımın sesini çok net bir şekilde kulaklarımda duyabiliyordum.

"Hayır," demişti Aurora, "bana kulaklık diye bir şeyden bahsetti. Kulaklarını tıkayan bir şey ve içinden müzik geliyor."

Ve ben de ona "Savaş aleti gibi duruyor." demiştim. Sanki daha o zamandan buna ihtiyaç duyacağımızı bilmiş gibiydim.

Dünyanın diğer ucunda hapis olmasına rağmen Aurora, koca bir orduyu kurtarabiliyordu.

Hızlı bir şekilde Kjell'e döndüm. "Kjell, komutayı sana devrediyorum. Herkes kulaklarını bir şeyle tıkasın. Kulaklarınızı tıkadıktan sonra hiçbir şekilde bir ses duymayacağınızdan emin olun. Komutayı basit işaretlerle idame et. Deniz kızlarına dikkat edin, onları hafife almayın, onların kılıçlarıyla yaralanmaktan ve ölmekten kaçının. Bir deniz kızının kılıcıyla ölmek, deniz kızına güç ve uzun ömür sağlayacaktır."

Kjell başını sallayıp göstermelik bir "Emredersiniz, Prensim!"den sonra sesini alçaltarak "Sen nereye?" diye sordu.

"Karaya çıkmam lazım. Etraftaki şeylerle kulaklarımızı tıkamak uzun süre dayanmayacaktır, kesin bir çözüm bulmam lazım."

"Anlıyorum." Göz ucuyla Elisa'ya baktı. "O ne olacak?"

"Güvendiğin birine onu saraya götürme görevini ver."

Kjell ona verdiğim görevleri yerine getirmeye gittiğinde bu sefer Haakon'a döndüm. "Haakon, yokluğumda Kral'ın yanında savaşmanı istiyorum. Önceliğin onu korumak olsun."

Aurora'nın Şarkısı 1-Kutup GecesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin