Aurora'nın Şarkısı 1-Kutup Gecesi

52. Bölüm (Final)

Herkese merhaba! Uzun bir sürenin ardından hikayenin sonuna varabildik. Sona varabilmek için çok şey atlattık, öyle değil mi? Biraz hüzünlüyüm şu an ama mutlu bir hüzün bu. Kaçınılmaz olan o final konuşmasını yapmam gerekiyor ve bu konularda pekiyi değilimdir. Bu 'final konuşmasını' bölümün başına aldım çünkü bölümün sonunda aklınızda kalan son şeyin benim konuşmam değil, hikayenin finali olmasını istiyorum. 

9 Temmuz 2014'ten beri birlikteyiz ve bugün 28 Eylül 2015; 14 ay olmuş. 14 aydır ben yazıyorum ve siz okuyorsunuz; geniş bir aile olduk burada. 14 ay boyunca birçok anımda yanımda oldunuz, birçok şeye tanık oldunuz. Sevinçlerimi gördünüz, üzüntülerimi gördünüz, depresif hallerimi çektiniz, sınavlara ve sürekli bozulan bilgisayarıma söylenmemi dinlediniz, uykusuz kaldığımı gördünüz, taşınmama bile tanık oldunuz. Bir yılı aşkın süredir hep benimle oldunuz. Size kocaman bir teşekkür etmek istiyorum. Bu hikayenin kanatları sizlersiniz; orada gösterilen okunma ve oy sayısında benim hiçbir katkım yok; bu hikayeyi okuyup oylayarak bu hikayenin buraya gelmesine, kanatlanıp yükselmesine siz sebebiyet oldunuz. Kimileriniz okumaya yeni başladı ama kimileriniz on dört aydır hikayeyi takip etti yılmadan, sıkılmadan, sabrederek. Giriş bölümünden başlayarak final olan 52. bölüme kadar tam 263  A4 sayfası okudunuz ve bana destek oldunuz. Bazen yeni bölüm için sizleri çok beklettim, biliyorum, ama siz yine de beni bırakmadınız. Her şey için hepinize çok teşekkür ederim. Bu hikayeden kopmak istemememin bir nedeni de sizlersiniz, burada edindiğimiz dostluklar. Teorilerinizi dinlemeyi, karakterlere sövmenizi, çiftleri desteklemenizi, iyisiyle kötüsüyle tüm yorumlarınızı okumayı çok özleyeceğim. 

Bu hikayenin sonuna geldik ama elbette bu son hikayem olmayacak. Aşkın Edebiyatı'na, Paralel Odalar Teorisi'ne ve Ruh Bağı'na devam edeceğim. İsterseniz, benden bıkmadıysanız, o hikayelerin de kanatları olabilirsiniz. Bende teklif var, ısrar yok. :)

Final bölümünü kime ithaf edeceğimi çok düşündüm ama sonra sadece bir kişiye ithaf edemeyeceğime karar verdim. Eğer şu an bu satırları okuyan biriyseniz bilin ki bu bölüm sizin için. Bu bölümü tüm okurlarıma ithaf ediyorum. 

Blade'in içindeki iyiliği ve incinmiş küçük çocuğu görerek onun onurunu kurtaran ve böylece bu bölüme, finale, katkısı olan CuiteBuite'ye ayrıca teşekkür ederim. 

Tekrar tekrar teşekkürler ve sevgiler. Hepinizi gerçekten çok seviyorum. Umarım final bölümünde hayal kırıklığına uğramazsınız ve aklınızda sorular kalmaz. Sizi bu hikayenin son bölümüyle baş başa bırakıyorum. İyi okumalar.♡

-Ayşenur

Bölüm şarkısı: Cat Stevens - Morning Has Broken

Bölüm 52

Aurora

Savaşın sona ermesinin ardından tüm önemli kararları vermeden önce bir gün dinlenmek istemiştik. Ayrıca kararlar bu kadar önemliyken düşünmek için vakte de ihtiyacımız vardı. Şimdi ise saatin gece yarısını geçmesini umursamadan hepimiz Adrian'ın çalışma odasındaydık yine. Bu sefer daha kalabalıktık; ben, Adrian, Kjell, Haakon, Elisa, Joel, Sunshine, Kiandra, kraliyet tarihçisi, dayımın sekreteri ve birkaç önemli isim daha.

"Taç giyme törenini en kısa sürede gerçekleştirmeliyiz." dedi Adrian kraliyet organizatörüne doğru.

"İki gün sonrasına yetiştirebiliriz." dedi organizatör. Adrian onu başıyla onayladığında önündeki kumaş parşömene not aldı.

"Düğün ne olacak?" diye sordu Elisa. Her zamanki gibi beni düşünüyordu.

"Düğünü daha sonra yapacağız."