Aurora'nın Şarkısı 1-Kutup Gecesi

40. Bölüm

Bölüm 40

Sunshine Morgan

Aurora'nın hizmetçisi odaya girip de onun öldüğünü görünce kızcağızın çığlığı sol kanadın ikinci kat koridorlarında yankılanmıştı. Sarayda küçük bir kıyamet kopmuş gibiydi ve kral resmen sinirinden deliye dönmüştü. Onun planlarını bozmuştum ama bundan pişman değildim, yine olsa yine yapardım.

Çok geçmeden onu öldürenin ben olduğum anlaşılmış ve herkes cadı avına çıkmış gibi beni arar olmuştu. Joel'in ortadan kaybolmasını, geçmişte Joel'i kurtarmış olmamı ve Aurora'nın kalbindeki bıçağın Joel'e ait olmasını da onun bana yardım etmiş olmasına bağlamışlar ve onu da aramaya koyulmuşlardı.

Fakat Joel çoktan karşı tarafa geçmişti. Bense... Günler geçmesine rağmen beni bulamamışlardı. Çünkü hiç ummadıkları, aramayı akıllarının ucundan bile geçiremeyecekleri bir yerde saklanıyordum: Kral'ın odasında.

Kral ve Kraliçe her ne kadar evli olsalar da ayrı odalarda kalıyorlardı. Kral Robert, Kraliçe Nikita'yı hiçbir zaman sevmemişti, onun kalbi hâlâ Kraliçe Josefina için atıyordu. Bir de ben vardım; Josefina kadar sevilmeyen ama Nikita'dan daha çok sevilen kadın. Ben onun metresiydim, odasını avucumun içi gibi bilmem doğaldı.

Dürüst olmak gerekirse bir zamanlar Kral Robert'ı sevmiştim ama zaman geçtikçe daha insafsız ve kötü bir adam olmuştu. Yaşamak için insan yemeye ihtiyacımız yoktu ama o yine de buna devam etmişti. İnsanların sonunu getirebilecek vahşi planlarını her geçen gün biraz daha geliştirmişti. Barışçıl Borealis'i yolundan çekmek için Borealis Kraliçesi Josefina'yla evlenip iki krallığı da kontrolü altına almayı bile amaçlamıştı. Ama onun her zaman hesaba katmadığı bir şeyler olurdu. Josefina'ya aşık olabileceğini hiç düşünmemişti.

Kraliçe Josefina onun planlarını sezmişti ama elinde bir kanıt yoktu. Onunla evlenebilmesi için duyduğu bir sevgi de yoktu. Kraliçe Josefina onunla evlenmekten kaçıp bir insanla evlendiğinde ise Kral Robert'ın tüm sinirleri altüst olmuştu. Ve sonra planları en vahşi aşamaya geldi; Borealis'i yok ettikten sonra tüm dünyaya hükmetmeyi arzuladı.

Yaptığı her şey, amacı içindi. Nikita ile evlenmesi, çocuk yapması, krallığı içine kapanık bir krallığa çevirmesi, Punta Arenas'da teknoloji merkezi kurması... Kral Robert'a sadece bir konuda hayranlık duyabilirdim; ne olursa olsun duraklamadan amaçları uğruna adım adım ve kararlı bir şekilde çalışması. Böylesine istikrarlı olmak kolay iş değildi.

Amaçları uğruna olmayan tek şey, bendim. Bu seferkinde hesaba katmadığı o şey, bendim. Robert, Josefina'dan sonra başka birini sevebileceğini düşünememişti. Ona Josefina'yı hatırlatıyordum lakin onun kadar sevilmiyordum. Hesaba katmadığı diğer bir şeyse kızımız Kiandra'ydı ama onu da planları uğruna kullanmaktan geri durmamıştı. Ve bu, bardağı taşıran son damla olmuştu benim için.

Kral Robert'ı sevebilirdim, ona hayran olabilirdim ama kızımı kendi amaçları için gözünü bile kırpmadan kurban etmesi görmezden gelebileceğim ve kabullenebileceğim bir şey değildi. Bu, ona karşı içimdeki son iyi kırıntıları da süpürmüştü. Kızım için her şeyi yapardım, canımı bile verirdim. Ama onun için canımı verene kadar geçen sürede birçok can da alabilirdim. Kral Robert, bir annenin yapabileceklerini fazla hafife almıştı.

Saklandığım tünelden odaya kulak kabarttım. Kral'ın bu tünelleri bildiğimden haberi bile yoktu. İçeriye üç kişinin girdiğini tahmin ediyordum, onlardan biri büyük ihtimalle oğluydu.

"Hâlâ bulamadınız mı onları?" diye sordu Kral Robert, sesi sinirli ve gergin geliyordu.

"Hayır." dedi içlerinden biri. Bu sesi tanıyordum, Prens Blade'in sesiydi. En az babası kadar acımasız olan o çocuk...