Szkoła

Rozdział 39

To jest fajny dzień Wika z małą wróciły do domu i jesteśmy w  komplecie. Rodzinka w komplecie nareszcie. Biliśmy właśnie w swoim pokoju i leżeliśmy na łóżku Wika miała małą na rękach  a ja leżałem za nimi i patrzyłem się na nie. To był piękny widok. Kocham je nad życie. To że jestem tatą to jest piękne. Mimo że Laura była wpadką ale jest najwspanialszą niespodzianką na świecie.

Kocham ich najbardziej na świecie. Patryk I Laura to są moje dwa szczęścia. Siedzialam z małą na rękach w objęciach Patryka. Siedzieliśmy na łóżku w naszym pokoju. Równie dobrze moglibyśmy siedzieć w salonie ale wiem że Faustyna z Bartkiem są w domu. A my chcieliśmy się nacieszyc dzieckiem razem.

W: Nie wyobrażam sobie życia bez was.
P: Ja też. Wy jesteście jak droga. Zawsze mnie nakieruje dobrze. Tą drogą jesteś Ty Patryk. Gdybyśmy nie zrobili tego 9 miesięcy temu to by nas tu nie było razem. Znaczy byłyśmy tylko w związku a teraz  jesteśmy rodziną. Jesteś ojcem mojego dziecka a zarazem najwspanialszym narzeczonym i ojcem.
P: Ty tez jesteś matką mojego dziecka. Gdyby nie ta wpadka to nie mieszkalibyśmy razem. I nie mielibyśmy dziecka.
W: Kocham Cię
P: Ja ciebie też

Wika się w niego wtuliła a wtedy mała zaczęła płakać. Wika miała już wstawać ale Patryk ją zatrzymał.

P: Kotku teraz moja kolej. To też  moje dziecko teraz ja z nią pochodzę żeby się uspokoiła.
W: Naprawdę mogę ją iść
P: Nie Kochanie. Ty ją nosiłaś 9 miesięcy, potem ją urodziłaś i prze 4 dni się nią zajmowałaś teraz moja kolej odpocznij.
W: No dobrze dziękuję a zamiesz się nią chwilę?
P: Jasne
W: Bo pewnie zaraz usnę więc No
P: Spokojnie poradzimy sobie
W: No dobrze

Patryk przejął od nien dziecko i chodził z nią po pokoju to był najsłodszy widok ever.  Gdy ją już uśpiłem to odłożyłem do łóżeczka I przykryłem kocykiem. Potem położyłem się obok Wiki I ją przyciągnąłem do siebie. Objąłem ją w talii i ona się we mnie wtuliła. Potem razem usnelismy póki mogliśmy  ale nie nadługi czas