The Abandoned Princess

CHAPTER 16

Amira/Astrid's POV

"As my daughter request, she wants lady Astrid to play a song for all of us. Please come here in front, Lady Astrid?" Anunsyo ni emperor.

Napalunok naman ako at napatingin sa gawi ni dada na nag-aalala.

"You can do it, baby!" He mouthed, ngumiti lamang ako.

Tss, kauma naman. Napabuntong hininga na lamang ako. Bida bida talaga ang bruhang 'yon!

Napalingon ako kay kuya Alex nang maramdaman na hinawakan nya ang kanang kamay. Ngumiti sya sa akin ngunit kita ko sa mga mata nya ang pag-aalala.

"Let me escort you, baby sis." He insist.

Tinugunan ko ang hawak nya sa kamay ko, I squeeze it gentle. "Opo, kuya hehe."

Nagsimula na kaming lumakad papunta sa harap habang inaalalayan ako ni kuya Alex. Habang papunta kami sa harap ay ang pagsunod sa amin ng tingin.

"Gosh! She's so cute!"

"Aww... they're are so adorable."

"Prince Alex is so sweet to his sister. How about my brother kaya?"

"Hay naku! Huwag ka na umasa kapatid, magiging ganyan ako kung kasing cute mo rin si Lady Astrid."

"You are so mean! Hmp!"

Mahina na lamang akong natawa nang marinig iyon. Kung meron lang sana akong sariling kuya sa nakaraang buhay ko kung nakaligtas ba talaga ako ay sigurado na ganyan din kami.

Nagkaroon nga ako ng kuya but not blood related, si kuya Angelo na kapitbahay ko. Pero kahit ganoon ay para na kaming tunay na magkapatid napaka-sweet nya, kaya napagkakamalan kaming mag-jowa lalo na yung mga marites namin na kapitbahay.

Pero iba pa rin kapag kadugo ko kasi pwede ko sya kutusan kahit anong oras na hindi nahihiya ahihihi.

Pagkatapak ko sa stage ay tila nalula ako sa dami ng tao sa buong hall na ito. Para akong nasa concert.

Napatingin ako sa grand piano na meron dito, sosyalin ang dating pero classic ang style nya. Kaya ramdam ko ang renaissance at modern era.

Umupo na ako at napaisip sa anong tugtugin ko at syempre with sing na rin para ma-test ko ang boses ni Astrid. Mga ilang segundo ng pag-iisip ay napangiti na lamang ako ng pero sa puso ko ay ang lungkot.

Magmamala mhiema Taylor Swift na muna ako. The Moment I Knew by Taylor Swift ang kakantahin ko, salamat sa concert last year ni mhiema.

Sad girl muna tayo mga beh.

Nagsimula na akong tumugtog ng piano para sa introduction ng kanta tahimik naman na pinapanood ako ng lahat. Napatingin ako saglit sa mesa nila kuya, sunod kay dada, at ang huli ay sa emperor na taimtim na pinapanood ako. Medyo soft ang tugtog ang simula, para ramdam ang aura ng kanta. Huminga ako ng malalim.

"You should've been there
Should've burst through the door
With that "Baby, I'm right here" smile
And it would've felt like
A million little shining stars had just aligned
And I would've been so happy..."

Madamdamin kong kanta, nilagyan ko ng malungkot na boses para mas dama ang bawat lyrics. Iniisip ko ang nakakalungkot na buhay ni Astrid.

"Christmas lights glisten
I've got my eye on the door
Just waiting for you to walk in
But the time is ticking
People ask me how I've been
As I comb back through my memory
How you said you'd be here
You said you'd be here..."

Pagdating sa chorus ay todo bigay akong tumugtog at binigyang diin ang ilang salita ng kanta, katulad na ginawa ni mhiema.

"And it was like slow motion
Standing there in my party dress
In red lipstick
With no one to impress
And they're all laughing
As I'm looking around the room
But there was one thing missing
And that was the moment I knew..."

Then balik sa malumanay na tugtog pagdating sa verse two.

"And the hours pass by
Now I just wanna be alone
But your close friends always seem to know
When there's something really wrong
So they follow me down the hall
And there in the bathroom
I try not to fall apart
And the sinking feeling starts
As I say hopelessly
"He said he'd be here"..."

Huminga ako ng malalim at pumikit para ba'ng ako lang ang nandito tila nag-eensayo lang ako.

"And it was like slow motion
Standing there in my party dress
In red lipstick
With no one to impress
And they're all laughing
And asking me about you
But there was one thing missing (missing, missing)
And that was the moment I knew..."

Huminga ako ng malalim para sa bridge ng kanta at dumilat. Tiningnan ko ang lahat habang may malungkot na ekspresyon.

"What do you say, when tears are streaming down your face
In front of everyone you know?
And what do you do when the one who means the most to you
Is the one who didn't show?..."

Tiningnan ko ang mesa nila kuya ngumiti ng mapait kay kay kuya Alex na ngumiti lamang sa akin ng matamis. Napatingin ako kay Sven nang maramdaman ko ang titig nya walang emosyon pero sa mga mata nya ang pagkamangha. Gan'un din kay kuya Apollo pero nakasimangot naman si Freya habang nakatingin sa akin, tila hindi sya nagtagumpay sa plano nya.

Sorry you failed. Hindi lang mukha, at pangalan ko ang maganda, gan'un din ang boses ko which is sa pangalan ko na Calliope na nangunguhulugan na 'Beautiful voice'.

And I'm really sorry for that, dear. Hindi ako si Astrid na tulad sa libro dahil ako si Amira na nasa katawan ni Astrid.

"You should've been here
And I would've been so happy..."

Binalik ko ang tingin sa piano at pinagpatuloy ang pagkanta.

"And it was like slow motion
Standing there in my party dress
In red lipstick
With no one to impress
And they're all standing around me singing
"Happy birthday to you"
But there was one thing missing
And that was the moment I knew
Ooh, I knew
Ooh..."

"You called me later
And said, "I'm sorry, I didn't make it"
And I said, "I'm sorry too"
And that was the moment I knew."

Then I let go the piano. Tumayo ako at humarap sa mga tao na tahimik, tila prinoposeso pa ang ginawa ko.

Ngunit nagulat ako nang biglang pumalakpak si dada at kuya Alex nang sabay. Nagkatinginan pa sila at masamang tingin ang binigay ni kuya Alex kay dada pero kibit balikat lamang si dada sa kanya at sabay pa silang napatingin sa akin tsaka ngumiti sa akin ng matamis si kuya Alex at gan'un din si dada. Napailing na lamang ako sa kanila.

Kasabay no'n ay ang pagtayo at pagpalakpak ng mga tao. Narinig ko pa ang ilang iyak, karamihan ay mga babae ngunit may iilan sa mga lalaki.

Eh? Eh? Eh? Ehhhh?

Ngumiti na lamang ako sa kanila at nag-bow. Tsaka bumaba na ng stage, sinalubong ako ni kuya Apollo na may maliit na ngiti na ikinagulat ko.

"Good job, little sis." Saad nya.

"T-thank you, kuya A-apollo." Nahihiya kong turan. Inalalayan nya ako hanggang sa makaupo kami.

Narinig ko pa ang iilang komento sa paligid.

"Huhuhu... Ang lungkot ng kanta."

"Ngayon ko lang narinig iyon."

"Para kanino kaya yung kantang iyon, tapos ang galing nyang tumugtog. Para professional lang."

"Ampunin ko na lang kaya sya."

"Willing akong maging mommy nya tapos si Heneral Radson ang daddy ahihihi."

Napailing na lamang ako sa kanila. Mga sira talaga, kahit pala sa mundong ito ay may mga ganitong tao.

To be continued...

October 15, 2023