The Abandoned Princess

CHAPTER 35

Radson's POV

Umupo ako nang maayos sa isang single sofa at tiningnan ng matiim ang bastardong emperor na ganun din ang tingin sa akin na tila may ginawa ako na labag sa batas ng kaharian.

"What is came to you kung bakit mo inampon ang batang iyon?" Malamig nyang tanong.

I scoffed of what his nonsense question. "I love her like my own daughter. Sa unang pagkikita pa lang namin ay ramdam ko agad na kailangan nya ng pagmamahal ng isang ama... You've known about my life for many years, and I have never had a father. That's why I want her to experience the love of having a father figure that she has never had before." Sabi ko habang pinapanood ang magiging reaksyon nya.

He clicked his tongue. "Tsk! Nonsense... Her mother was a cursed and that child was the fruit of that curse. They are the reason kung bakit namatay ang asawa ko at hindi manlang nakasama ng anak ko'ng Freya ang ina nya at iyon ay ng dahil sa dalawang iyan." He bitterly said and his eyes are showing of disgusted look.

Hindi ko alam kung ano maramdaman ko sa sinabi nya patungkol sa anak ko at ina nya ngunit tila kumulo ang dugo ko sa pagiging kawalang-alam nya.

Alam ko ang past sa kanila ni Princess Asteria, they are childhood friend, and Princess Asteria loves the emperor since childhood pero hindi ganun ang nararamdaman para sa kanya ng emperor, is just a one-sided love the stupid one that I thought. Si Princess Asteria ay taga-moon kingdom na dati ay kakampi ngunit nagbago ang lahat ng mamatay ito kaya naman nagkaroon ng war sa pagitan ng Vile Empire at Moon Kingdom. Humiwalay ang kaharian na ito sa buong imperyo.

"Say whatever you want but it doesn't changed na anak mo pa rin sya... She's innocent of your past, so use your intellect wisely. Don't be quick to judge and draw conclusions from just one perspective... Hindi ibinigay sa iyo ang titulong iyan para maging walang alam sa lahat bagay kaya gamitin mo iyan ng tama kung ayaw mo'ng dumami ang kaaway mo. Excuse me." I advised to him at tumayo na, hindi sya nakasagot at nakatingin lamang ito sa kawalan.

"Pero kung dumating man ang panahon na ma-realize mo ang lahat at kukunin mo sya sa akin ay hindi ako papayag kahit kailanman hinding-hindi mo sya makukuha." Dagdag ko pa at lumisan na sa silid na iyon habang nakakuyom ang mga kamao ko.

"I will not allow you to take my child away from me even you are the emperor." Mahina ko'ng sabi.

Amira/Astrid's POV

"Totoo po ba'ng nandito si lolo?" Paninigurado ko baka kasi kung saan nya akong dalhin, lagot sya kay dada.

He gave me a smile, gently holding my right hand with care. "Yes, my lady."

'She so cute' I read his mind. Oppsie! Sorry to read your mind mr.

"We're here, my lady." Sabi nya nang makarating kami sa harap ng isang kwarto. Pinto pa lang expensive na, paano na lang yung loob, luxury na.

Kumatok sya ng tatlong beses. "Your Majesty,  nandito na po sya."

"Pasok!" Totoo ngang boses ni lolo. Buti na lang talaga at hindi sya yung katulad sa libro na tyrant ang ugali. Pero ayaw ko pa rin sya galitin, mahirap na.

Tuluyan na binuksan ng kasama ko ang pinto ng kwarto at bumungad sa mga mata ko ang magagara at mamahalin na mga gamit. Napadako ang paningin ko sa taong nakaupo sa kama habang nakasandal sa headboard nito.

Nang magtama ang paningin namin ay biglang umaliwalas ang mukha nya, tila nagniningning ang mga mata nyang kulay asul na parang mga bituin sa langit tuwing gabi.

"My lovely granddaughter! Come here, my little angel!" Masigla nyang aya sa akin na lumapit sa kanya at sumenyas sa akin.

Ngumiti ako ng matamis sa kanya at agad na lumapit tsaka ito sinalubong mahipit na yakap. "My lolo!" Tuwang-tuwa ko'ng saad.

Niyakap nya rin ako pabalik. "I'm delighted to see you again, my little angel. Grandpa has missed you dearly." Malambing nya sabi.

Humiwalay kami sa pagkakayakap. He smiled sweetly, kahit matanda na si lolo parang bata pa rin ang itsura. Ang gwapo pa rin nya.

"You're so handsome, lolo." Wala sa sarili ko'ng sabi at napatakip sa walang filter ko'ng bibig.

He bust into laughter. "I'm flatterd, apo. Your grandpa is handsome, just like his beautiful granddaughter. Mana ka kaya sa akin." He giggled said.

"How are you po? May sakit po kayo? You look bit pale, lolo." May pag-aalala ko'ng tanong.

"I'm fine, apo ko. Inatake lang si lolo ng sa puso pero okay lang ako."

Hmmm... Just like in the book. I need to do something, pherhaps an experiment by the herbs to make a medicine.

"Are you sure, lolo?" Paninigurado ko.

"Oo naman apo ko... By the way, kumain ka na ba?" Malambing saad sabay hinaplos ang buhok ko. Umupo ako sa kama habang kaharap ko sya.

Ngumuso ako. "Hindi pa ng po eh... May nangyari po kasi kaya hindi pa po ako nakakakain kanina pa."

Kumunot ang noo nya. "Hindi ka pinakain ng ama mo, apo ko?" With hint of irritated voice.  Si dada yata ang tinutukoy nya.

Kasalanan ito ng emperor na iyon! Kung hindi nya pinatawag si dada edi sana nakakakain na ako at nakatulog na.

"May nagbanta po kasing lasunin ako pero buti na lang ay nandyan si dada para malaman na may lason yung pagkain na ipinadala kanina." May proud na saad ko.

My dada is super hero. My handsome super hero. Almighty Heneral Radson Quartz!

"Pero gutom na gutom na talaga po ako." Dagdag ko at napabuntong hininga.

Napansin ko ng saglit na pag-iba ng mukha nya dahil sa sinabi ko ngunit bumalik ito sa dati nang mapansin nyang nakatitig ako sa kanya at ngumiti ng marahan habang hinahaplos ang buhok ko.

"Allan!"

"Yes, Your Majesty?" Napatingin ako kay Allan na kanina pa pala kami pinapanood. Mukhang kasing edad nya lang ang emperor base sa itsura. He's quite cute despite in his age.

So, Allan pala ang pangalan nya.

"Magpahanda ng maraming makakain para sa apo ko. Doon kami sa dining kakain ng apo ko." Utos ni lolo.

"Masusunod po."

"By the way, nasaan yung iba pa'ng apo ko?"

"Nasa kanilang mga silid po." Magalang na sagot ni Allan.

"Ipatawag din sila para sumabay sa amin."

Yumuko si Allan. "Opo, Kamahalan... Excuse me." Sabi ni Allan at umalis ng kwarto.

Napabuntong hininga na lamang si lolo at tumingin sa akin ng may pag-aalala. "Is it okay for you na kasama natin ang mga kapatid mo, apo ko?"

Ngumiti lamang ako tipid at tumango. "Okay lang po sa akin, lolo. First ko rin po silang makasama sa hapag-kainan lalo na po sina kuya Apollo at kuya Alex."

Mukhang nakahinga naman sya ng maluwag. Kung tatanggi ako dahil maaaring kasama yung bruha ko half-sister ay matuluyan na si lolo. Hindi ko na lang sya titingnan mamaya baka mawalan pa ako ng ganang kumain at sya pa ang ipakain ko kay Kleo ng di oras hays.

Isama ko na rin ko kaya yung amahin nya na ipakin? Pero huwag na lang, hindi pa naman pwede si kuya Apollo na maging emperor dahil bata pa sya, wala pa sya tamang edad para ipatong sa balikat nya ang responsibilidad ng isang emperor.

Tsaka hindi sila masarap.

To be continued...

March 08, 2024