ភាគទី១៧

327 19 0
                                    

  យប់កាន់តែយន់ទៅអ៊ុំគរក្រោយពីរៀបចណខោអាវជីមីនហើយក៏ទៅធ្វើការផ្សេងទៀតហើយក៏ចូលសម្រាក។

ឡានសេរីទំនើបពណ៌ខ្មៅរលើបម៉ាកចុងក្រោយគេបង្អស់បើកលូនចូលសន្សឹមៗចូលមកក្នុងភូមិគ្រឹះត្រកូលមីន។

«ដេវីត!មកជួយគ្រាចៅហ្វាយបន្តិច»អៃស្ទេនចុះពីលើឡានមកបក់ដៃហៅអ្នកជាមិត្តដើម្បីឲ្យមកជួយគ្រាអ្នកជាចៅហ្វាយ។

«ហ្ហា៎!ចៅហ្វាយកើតអី?»ដេវីតប្រញាប់រត់មកសួរអ្នកជាមិត្តហើយក៏សម្លឹកទៅមើលចៅហ្វាយដែរស្លប់ក្នុងឡាននោះ។

«ស្រវឹង!»ពីរម៉ាត់យ៉ាងខ្លីពីអៃស្ទេន។

«ហើយគ្រាចៅហ្វាយយកទៅដាក់បន្ទបើណាបើបន្ទប់នោះមានក្មេងនោះនៅក្នុងនុះដែរ»ដេវីត។

«ហ្ហើយ!មានក៏មានទៅមិនមែនចៅហ្វាយមិនធ្លាប់គេងជាមួយក្មេងនោះឯណា»អៃស្ទេន។

«អើៗ!ម៉ោះឯងលើកចៅហ្វាយមកចាំយើងជួយគ្រាឡើងទៅខាងលើ»និយាយស្របគ្នាហើយពួកគេទាំងពីរក៏គ្រាអ្នកជាចៅហ្វាយឡើងទៅខាងលើក។

មកដល់មុខបន្ទប់នាយកម្លោះទាំងពីរក៏ប្រាប់ឲ្យកូនចៅក្រោមបង្គាប់បើកទ្វារឲ្យ។

«ន៎ែ!ហើយពួកឯងមិនឃើញយើងគ្រាចៅហ្វាយមកទេហេស៎ម៉េចមិនព្រមបើកទ្វាទៅវ៉ើយ»អៃស្ទេនស្រែកឲ្យពួកគេធ្វើឲ្យភ្ញាក់ទៅដល់អ្នកដែលគេងនៅខាងក្នុងបន្ទប់។

«នេះមានរឿងអីនឹង?»ជីមីនងើបឡើងអង្គុយនៅលើពូកទាំងទឹកមុខមិនសូវស្រួលព្រោះថាបើយ៉ុនហ្គីមកគេប្រាកដកជាធ្វើបាបទៀតមិនខាន។

មួយសន្ទុះស្រាប់តែទ្វារបន្ទប់បើកឡើងបង្ហាញឲ្យឃើញអ្នកទាំងបីនាក់ដើរចូលមក។

«នេះ!នេះគេកើតអីទៅ?»ជីមីនសួរទាំងញ័រមាត់។

«ចៅហ្វាយគាត់ស្រវឹងឯងជួយមើលថែផង»ដេវីត

«ហេតុអីក៏ជាខ្ញុំ?!ចុះអ៊ុំគរ»ជីមីន សួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំមនុស្សកំពុងតែស្អប់ផងមកឲ្យជួយមើលថែអីណា។

«អ៊ុំគរគាត់សម្រាកហើយជួយៗបន្តិចទៅណា»ដេវីតនិយាយទាំងសម្លេងទន់ទៅកាន់ជីមីន។

រឿង លោកពូរបស់ខ្ញុំគឺជាម៉ាហ្វៀ🔥Where stories live. Discover now