TİRYAKİ ~ BxB

23. bölüm : " SEVGİLİ SEVGİLİM "

Öğlene kadar yaklaşık kırk çocuğa okulda aşı yapmıştım ve fena yorulmuştum. Bunun bu kadar zor olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Çocuklarla iyi anlaşan biri olsam da, bana öcü gibi bakmışlardı. Normaldi tabi, iğne yapan doktordan, her çocuk korkardı.

Normalde bebekleri ve çocukları çok seven biriydim ama bugün bu fikrim değişmişti. Bağırmaları ve ağlamaları derken kafam kazan gibi olmuştu. Yerde sürünenler, tepinenler, saldıranlar derken bir an isyan edecek duruma gelmiştim. Öğretmeninde bana çok yardımı dokunmuştu ama gel gör ki üç çocuk aşı olmadan okuldan kaçmıştı.

Okuldan çıkmış sağlık ocağına yürürken ellerimdeki tıbbi malzemelerle nefes nefese kalmıştım. Bugün ve yarın çok yoğrulacaktım çünkü yarından sonraki üç gün İzmir'e ailemi ziyarete gidecektim. Hal böyle olunca önceden tellal vasıtasıyla köye haber ettirmiştim.

Çok özlemiştim annemi ve babamı. Arkadaşlarımı, komşuları mı, kedimi... Odam bile gözümde tütüyordu. İnşallah gittim diye odamı bozmamışlardır diye umuyordum.

...

" Sıradakine söyler misiniz, gelsin. " dedim muayenehaneden çıkan hastama. Hava kararmış olsa da hala gelen giden eksik olmuyordu. Üç gün olmayacağım için neredeyse tüm köy buradaydı. Bugün böyleyse kim bilir yarın nasıl olur, diye kara kara düşünüyordum.

Acıkmış, uykum gelmişti artık. Alican üç kez aramış ve her seferinde yemeği ısıttığını söylemişti. Az kaldı desem de saat dokuz olmuştu. " Sıradaaakii " diye bağırdım. Gözlerimden uyku akıyordu resmen... Pencereyi açıp biraz soğuk havanın yüzüme tenefüs etmesini istedim.

Hafif esen soğuk rüzgar uykumu açarken kapının açılma, sonra da kapanma sesini duydum. Hastayı görmemiştim. Dibimde duran beyaz eldivenleri giyerken " Buyrun ne şikayetiniz vardı? " dedim.

" Kalbime bir şeyler oluyor doktor. " diyen kişinin sesini duymamla arkamı döndüm. Emrah'tı bu. Sedyeye oturmuş parlayan gözleriyle bana bakıyordu. Asla beklemiyordum onu. Hem çok şaşırmış hem de sevinmiştim. Gülerek, " Senin ne işin var burda? " dedim ve yanına adımladım.

" Hastayım, şikayetimi de söyledim. Sen doktor değil misin? " dedi.

Bu yorgunlukta bile güldürebiliyordu beni. Kumaş pantolonu ve siyah gömleğiyle aşırı yakışıklı bir vaziyette sedyede oturuyordu. Omzuna hafifçe vurarak " Off Emrah ya, çok yorgunum. Oyalama da bitireyim hastaları. " dedim.

Elimden tutarken " Saatlerdir bekliyorum sıramı. Beni iyleştirmeden hayatta gitmem." dedi.

Sıcacık eli ilk kez değiyordu elime.
" Tamam ne diyeceksen de. Hadi bekliyorum. " dedim naz yaparak.

" Dedim ya kalbimde bir sıkıntı var diye. " dedi.

" Neymiş sıkıntı? " dedim yanına otururken. Şaka yaptığını biliyordum.

Tuttuğu elimi göğsüne koydu ve " İşte tam burası. " dedi. Gözlerime öyle bir bakıyordu ki ona bakmaya bile cesaret edemiyordum. Kalbinin atışını hissetmek ise muhteşemdi.

Böyle anlamadıysan, " Ben uzanayım, sende yanıma uzan ve kulağınla dinle. " dedi. Büyük vücuduyla sedyeye uzanırken beni de kendine doğru çekti.

" Emrah saçmalama. Bir sürü insan var dışarda. " dedim elimi ondan çekerken.

" Ya nolacak, bi beş dakka ha. Beş dakkacık. " dedi.

" Nası sığacağız ufacık sedyeye. Hayvan gibi cüssen var. " dedim.

" Sen hele bi gel yamacıma, bak nası sığıyoruz. " dedi ve bir kez daha beni kendisine çekti.

Sedyeye, daha doğrusu Emrah'ın üzerine doğru uzanırken boşta kalan elimle perdeyi çektim. İzinsiz içeri girmezlerdi ama ne olur ne olmazdı.

O altta, ben ise onun vücudunun yarısında, uzanmıştık sedyeye. O'na bu kadar yakın olmak kanımın kaynamasına vesile oluyordu. Sıcak nefesi ve soluğu beni mayıştırırken düşmeyeyim diye bir eliyle de belimi sarmıştı.

" Yorulmuş mu benim sevgili sevgilim. " dedi kırmızı saçlarımı öperken.

Sevgili sevgilim. Bana böyle hitap etmesi çok güzeldi.

" Hı hı " dedim. Şuan acil bir durum olsa ve biri içeri girse bizi bu halde görecekti. Perde kapalıydı ama yine de tedirgindim.

" Senin bana verdiğin güven gerçek
mi? " dedim başımı yukarıya kaldırıp ona bakarken.

Gözünün altıyla bana baktı ve " Kucağımda olunca kendini güvende mi hissediyorsun?" dedi. Dudaklarının kenarı hafiften kıvrılmıştı.

" Birinin yanında uykunuz geliyorsa, bu kendinizi güvende hissetiginiz içindir. " diye bir söz var dedim.

Gülümserken yavaşça kalktım ve
" İyleşmişsindir artık. Hastalar bekliyor. " dedim.

O'da yavaşça kalktı ve " Ya Feridun sen İzmir'e gidince ben napıcam? Nası geçecek üç gün? " dedi.

" Ailemi çok özledim. Kaç aydır ayrıyız. Merak etme, sık sık telefon da görüşürüz. " dedim üstümü düzeltirken.

Sedyeden kalktı ve " O zaman yarın gece birlikte uyuyalım. Burda ya da bizde. " dedi.

Derin bir nefes aldım ve " Tamam ama sizde olmaz, burda. " dedim. 3 gün boyunca ondan ayrı kalacağım için buna ihtiyacım vardı.

Beni öpmeyi çok istiyordu, biliyordum. Bende istiyordum ama utanmıyor da değildim. Yarın beni öpmesine izin verecektim. Bunu bu kadar abartmaya gerek yoktu evet ama bu öpmek eylemi erkek erkeğeyse önemliydi.

...

Saat on bir olmuştu ve ben daha sağlık ocağından yeni çıkıyordum. Saat çok geç olduğu için Alican beni yolda karşılayacaktı. Ormanlık yolda yürümem tehlikeli olabilirdi.

Eve doğru adımlarken, " Doktooor " diye haykıran birinin sesini duymamla durdum ve arkama baktım. Bana dogru koşan birini görsem de etraf karanlık olduğu için adamın kim olduğunu anlayamamıştım.

Bende adama doğru hızlıca adımladım ve " Buyur abi, bi sıkıntı mı var? " dedim.

" Karım, biraz rahatsızlandı. Bi baksan. " dedi.

Kaşlarımı çatarak " Neyi var? " dedim.

" Bilmiyorum. Önemli bir şeyi yoktur da evhamından duramadı, git doktoru çağır. " dedi.

" Olur mu abi öyle şey? Hemen gidelim. dedim ve adımlamaya başladım. Buraya geleli aylar olmuştu ama hala daha köylülerin yarısını tanımıyordum.

" Hamile mi? " dedim yolda giderken.

Adam, " Hamile olsa seni mi çağırırdım. " demesiyle durdum.

" Pardon? Kimi çağıracaktın başka? Köyde ebe var da ben mi bilmiyorum. " dedim. Adamın konuşması, hali, tavrı çok kabaydı.

" Dur hemen parlama. Hani erkeksin ya... Hamile olsa tabiki de seni çağırmam. " diye geveledi.

Sabır dilenerek yürümeye devam ettim. Hâlâ bu zihniyette olan insanlar var mıydı ya? Ben doktordum ve benden sağlığı için yardım isteyen bir kadına ne yapacağı mı düşünüyordu ki? İnşallah muayene etmeme de bir şey demezdi. Çünkü uzaktan bakarak muayene edemezdim sonuçta.

Devam edecek...