" ဖီးလာ့ထီး ႏုန္ " ( အစ္မရဲ႕ ခ်စ္ရတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလး )
ေျပးလာတဲ့ အစ္မကို ဖက္မလို ကေန မဖက္ဘဲ
" ဘာကို ေမာင္ငယ္ လဲ ခြန္စဝ္ေငြအိမ္ထူး လိုလူကိုမ်ား "
" ငယ္ထဲက ဒီလိုပဲ ေခၚလာတာ ပါေအ ဒါနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးရမယ္ "
ေျပာကာလဲ ေျပာ ေဘးကလူေတြဆီ လက္ေလးၫႊန္းၿပီး
" ဒါ အစ္မရဲ႕ ဆရာ ခြဲစိတ္ပါရမီေဒါက္တာမင္းသူရိန္ထိုက္ေအာင္ ဒီဘက္ေဘးက "
ေလယာဥ္ေပၚ တက္လာထဲက မ်က္နာ နည္းနည္း႐ူးပုံေပါက္ေတာ့ မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ ေသခ်ာ နားမေထာင္လိုက္မိလို႔ ေခတ္ထူး တစ္ေယာက္ ျပန္မိတ္ဆက္ဖို႔ ခက္ေနေတာ့သည္။ သြက္သြက္လက္လက္ အာကာ
ကေတာ့ လက္ေလး ေရွ႕တိုးၿပီး
" ကြၽန္ေတာ္ နာမည္ အာကာဟိန္းခန႔္ပါ ဗ် ဆရာဝန္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဆရာဝန္ သူငယ္ခ်င္း "
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္မွန္းျမင္တာနဲ႔ သိသာေစေလာက္တဲ့ သူပါပဲ ။ ေဒါက္တာကလဲ လက္ေလးတိုးေပးၿပီး
" မင္းသူရိန္ထိုက္ေအာင္ပါ ဆရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ေဆး႐ုံမွာဆို စီနီယာ ေလာက္ပါ " မ်က္ႏွာၾကည္ၾကည္ေအးေအးေလးက ၿပဳံးလိုက္သလား မသိေပမယ့္ ေအးေနေတာ့တာပဲ ျဖစ္တယ္ ။
" မယ့္ယင္ သြန္ႏီုးလဲ ခ " ( မမေလး ဒီဘက္မွာပါ )
အိုက္ထြန္းတို႔က အလိုက္သိသည္ ။ မိတ္ဆက္ေနတုန္းမွာပဲ အထုတ္ေတြကားေပၚတင္ၿပီးလို႔ ကားရွိရာ ကို သြားဖို႔ ေျပာေနေတာ့ေပသည္။
" ေဒါက္တာ ဒီဘက္ ႂကြပါဗ် "
လိုက္ဘူးလား "
"လိုက္ခဲ့မယ္ေလ "
" ခြန္ ... " မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔အသံေတြ တိတ္သြားေတာ့သည္ ။
