ကုန်စုံဆိုင်နဲ့အတူ ရှေးခေတ်သို့ကူးပြောင်းခြင်း(MMtran)

chapter -82-[ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းခြင်း ]

chapter -82-[ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းခြင်း ]

" အဖွား ဆောင်းဦးရာသီမှာကောက်ရိတ်သိမ်းတာ ကူညီပေးဖို့ ကျပန်းအလုပ်သမားတချို့ကိုရှာပေးမယ် ။ "

မြို့မှာနေထိုင်ဖို့ အလုပ်ပိုလုပ်ကြတဲ့သူတွေ အမြဲလိုလိုရှိတတ်သည် ။ ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းတဲ့ရာသီမှာငွေကုန်ကြေးကျ ပိုများလေ့ရှိပေမယ့် ယေဘူယျအားဖြင့် လုလင်းအတွက် ငွေပမာဏကသိပ်မများပေ။ (T/N - အကုန်အကျများပေမယ့် တတ်နိုင်တယ်လို့ ပြောချင်တာပါ)

" လင်း ၊ ‌ဒီလ်ို‌တွေတွေးပေးတာ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ငါလုပ်ရမယ် ။ ရွာမှာလည်း မေးကြည့်ချင်သေးတယ် ရွာမှာအားလပ်တဲ့သူဘယ်သူမှမရှိရင် ငါမြို့မှာ ကျပန်းအလုပ်သမားငှားလိုက်ပါ့မယ် ။ မစိုးရိမ်ပါနဲ့တော့ မင်းငါ့ကိုလစာကောင်းကောင်းပေးထားတာပဲ အလုပ်သမားတချို့တလေငှားဖို့ တတ်နိုင်ပါတယ်။ "

လုလင်း စဉ်းစားပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် ။ ရွာသားတွေကို ဦးစားပေးမမေးမြန်းဘဲ မြို့ကနေ ကျပန်းအလုပ်သမားတွေတိုက်ရိုက်ငှားရမ်းလိုက်ရင် အနည်းငယ် ရိုင်းပျသွားလိမ့်မည် ။

သူနဲ့ချန်းရှောင်မီတို့ အခန်းသစ်ဆောက်တုန်းကအချိန်ကိုပြန်ပြောင်းသတိရမိသည် ။ ရွာသူကြီးဆီ သူတို့ကိုကူညီလုပ်ကိုင်ပေးမယ့် ရွာသားတွေရှာပေးဖို့တောင်းဆိုခဲ့ပေမယ့် ရွာသူကြီးက တုံ့ဆိုင်းမနေဘဲ ငြင်းဆန်ခဲ့သည် ။

အခုဆို ချန်းရှောင်ခိုင်နဲ့ရှန်ချီက စေ့စပ်ပြီးသားဖြစ်ပေမယ့် အဖွားရှန်က သူတို့ဆီကနေအခွင့်ကောင်းမယူခဲ့ပေ ။

အဖွားရှန်က ရွာမှာထပ်ပြီးမနေဖြစ်တော့ပေ ။ ဂျုံ၊စပါးခွန်‌တွေပေးပြီးတာနဲ့ ထိုအရာတွေကို စီးပွားရေးအိမ်ရဲ့ဂိုထောင်ထဲ ပြောင်းရွေ့ရမယ်လို့ စဉ်းစားထားသည် ။

အဖွားရှန် လတ်တလောမှာတချို့အရာတွေကိုသတိပြုမိခဲ့သည်။ ချန်းရှောင်မီနဲ့လုလင်းက အလုပ်ခရီးထွက်သွားတဲ့သူဌေးကြီးအတွက်အလုပ်လုပ်ပေးကြတာလို့ ပြောပေမယ့် သူဌေးကြီးကို တစ်ခါမှမတွေ့ရတာက အလွန်ထူးဆန်းသည် ။