He's So Sweet After Class (BL) Novel

Bölüm 13

Çilekleri masaya yerleştirdikten sonra Jiang Chenming boş tabakları almak için kollarını uzattı. Sonra da Mo Lingqiu'nun yardımıyla onları temizledi.

Fan Nian misafir olarak oturdu ve temizlikle meşgul olan taze, yeni 'çifte' bakarak rahatça çilekleri yedi.

Bir süre sonra Fan Nian cazibesine dayanamadı ve oyun oynamak için Mo Lingqiu'nun odasına gitti.

Mo Lingqiu'nun odasında kiralık profesyoneller tarafından kurulmuş bir masaüstü bilgisayar vardı ve hatta tam bir oyun setine sahipti. Mo Lingqiu nadiren oyun oynasa da, kurulum yine de harika görünüyordu.

Fan Nian Mo Lingqiu'nun evine her geldiğinde, ertesi sabaha kadar oyun oynardı. Ancak, Jiang Chenming de bugün orada olduğu için çok uzun süre kalamazdı, bu yüzden istemeyerek de olsa Mo Lingqiu'nun evinden gece 11'de ayrıldı.

Fan Nian gider gitmez Mo Lingqiu, Jiang Chenming'e "Az önce söylediğim sözleri ciddiye alma" dedi.

"Ne?" Jiang Chenming Mo Lingqiu'nun ne demek istediğini kabaca tahmin edebiliyordu ama yaramazca anlamamış gibi yaptı.

Mo Lingqiu, Jiang Chenming'in kafasının karıştığını fark etti ve gerçekten anlamadığını düşündü, bu yüzden kulakları kızarırken açıkladı, "Fan Nian'a çıktığımızı söylediğimde. Eğer böyle söylemeseydim Fan Nian sana sorun çıkarırdı."

Fan Nian onun en iyi arkadaşıydı; Mo Lingqiu'nun bir alfayla dağınık bir ilişki yaşamasına kesinlikle izin vermezdi. Eğer böyle bir bahane uydurmasaydı, Fan Nian kesinlikle öfkeyle patlayacaktı.

"Sorun değil. Madem benim iyiliğim için." Jiang Chenming'in keyfi yerindeydi.

Mo Lingqiu onun cevabının biraz tuhaf olduğunu hissetti ama ne şekilde olduğunu bilmiyordu. "Ve..." Mo Lingqiu devam etti. "Gelecekte yardımına ihtiyacım olabilir..."

Jiang Chenming anlayışla başını salladı. "Dr. Fan'ın önünde rol yapmam gerekecek, değil mi? İşbirliği yapacağım, bu yüzden endişelenmenize gerek yok."

Mo Lingqiu öğrencisinin başına daha fazla bela açacağını düşünmemişti ve kendini biraz suçlu hissetti. "O zaman önce sen gidip yıkan."

Jiang Chenming başını salladı. Temiz giysiler aldı ve banyoya gitti.

Mo Lingqiu oturma odasında biraz daha durduktan sonra odasına döndü ve bir paket yüksek kalsiyumlu süt tozu çıkardı. Bir fincan süt yaptı ve Jiang Chenming'in masasına koydu.

Ekim ayının sonunda Mo Lingqiu, Bao Wen'in kliniğinde feromon dayanıklılık testi yapma zamanının geldiğini bildiren telefonunu aldı.

Bao Wen, "Geldiğinde Jiang Chenming'i de buraya getir," diye teklif etti. " Tamam mı?"

Mo Lingqiu onu anında reddetti. "Bir yarışmaya gitti, o yüzden gelemez."

"Tamam, o zaman iyi." Bao Wen bunun talihsizlik olduğunu düşündü. "Testi birlikte yaparsınız diye düşünmüştüm, böylece daha isabetli olur."

Mo Lingqiu da bu konuda ne yapacağını bilmiyordu. Jiang Chenming'in Beden Eğitimi Bölümü öğretmenleri onu eğitmeye odaklanmıştı. Profesyonel bir sporcu olmak gibi bir hırsı olmamasına rağmen, öğretmenleri yine de onu yarışmalara katılması için yanlarında götürmeyi seviyordu.

Jiang Chenming önceki sabah ayrılmıştı. Mo Lingqiu ilk ayrıldığında hiçbir şey hissetmemişti ama artık huzursuz hissetmeye başlamıştı. İş verimi de düşmüştü.

" Telefonu kapatıyorum. Geri döndüğünde konuşuruz." Mo Lingqiu konuşmasını bitirdikten sonra telefonu kararlı bir şekilde kapattı.

Öğleden sonra kliniğe gitti ve Bao Wen'in yardımıyla feromon testini yaptı. Sonuçlar hemen alınamasa da Bao Wen, Mo Lingqiu'nun son durumunu kabaca anlamak için ona pek çok soru sorma fırsatını kaçırmadı.

Mo Lingqiu  kaç kez kızgınlığa girdiği sorulduğunda, "Bir" diye cevap verdi.

"Sadece bir kez mi?"

" Evet." Mo Lingqiu başını salladı. "Ayın altısında."

Bao Wen tarihi hesapladı. "Tamam, anladım. Son zamanlarda o yanınızda değilken herhangi bir tepki verdiniz mi?"

"...Kendimi biraz huzursuz hissediyorum ve iş verimim düştü." Mo Lingqiu'nun semptomları o günlerde Jiang Chenming ile birlikte kaldığında bir çözüme ulaşmamıştı. Jiang Chenming yanındayken rahat olmasına rağmen, o gittikten sonra huzursuzluğu hiç azalmadı. Aksine, daha da güçlendi.

Bao Wen nedenini gerçekten anlayamamış gibi kaşlarını çattı. Bir süre düşündükten sonra, " Şöyle yapalım. Üç gün sonra sonuçlar çıktıktan sonra gelin ve bir göz atın, sonra da işlerin nerede yanlış gittiğini kontrol edelim."

"Tamam."

"Evet, geçen hafta Jiang Chenming'le birlikte yaptığınız feromon testinin raporunun iki kopyası var bende. Senin için gerçekten endişelendikleri için başlangıçta kopyalardan birini ailene göndermek istemiştim ama..." Bao Wen son seferinde bilerek üç kopya bastırmıştı çünkü Mo Lingqiu'nun ailesine testten bahsetmesi gerektiğini düşünüyordu ama işgüzarlık yapmaktan ve ilgili kişileri mutsuz etmekten korkuyordu.

Tam da beklediği gibi, Mo Lingqiu kaşlarını çattı. İfadesi daha da soğuklaştı. "Onlara söylemeyin."

Bao Wen yüz ifadesinin bu kadar çabuk değişeceğini tahmin etmemişti. Hemen açıkladı: "Onlara henüz söylemedim. Sadece sana soruyorum. Eğer onlara söylememi istemiyorsan, sorun değil."

"Şu anda sadece birbirimizi kullanıyoruz. Feromonlarımız dengelendiğinde, artık onunla birlikte olmayacağım." Mo Lingqiu neredeyse otuz yaşında olmasına rağmen, %100 uyumluluk oranına sahip bir kişi bile olsa, hayatına başka birinin girmesine izin vermeye niyetli değildi.

"...Tamam." Bao Wen bir çıkış yolu buldu ve konuyu değiştirdi. "Jiang Chenming üç gün içinde geri dönecek mi? Feromon testi yapmasını istiyorum."

"Bir hafta içinde dönecek. Buraya kendi başına gelmesini isteyeceğim."

"O da olur." Bao Wen artık onunla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu ve sadece kabul edebildi.

Bao Wen Mo Lingqiu'nun gidişine baktı ve iç çekti. Mo Lingqiu'nun feromon uyumluluk oranını çok hafife aldığını düşündü. Kendisiyle %100 uyumluluk oranına sahip olmayan biriyle karşılaşmış olması sorun değildi ama uyumluluk oranına sahip biriyle karşılaşmışsa, bu kaderinde vardı.

Mo Lingqiu klinikten eve döndüğünde üşütmüştü. Eve dönerken pencereyi açtığı için mi böyle olduğunu bilmiyordu ama semptomlar şiddetliydi.

Üç günlüğüne izin almaya karar verdi. Kliniğe giderken başı daha da dönmeye başladı.

Bao Wen ona raporu verdiğinde Mo Lingqiu'nun yüzünün gerçekten solgun olduğunu fark etti ve endişelendi. "Eve bu şekilde gitmen sorun olur mu? Bir şoför çağırmaya ne dersin?"

"Buna gerek yok. Burada şoför çağırmak da zor." Sözlerinin ikinci yarısı doğruydu. Bao Wen'in küçük kliniği uzak bir bölgede bulunuyordu. Bırakın şoför çağırmayı, oraya yemek siparişi bile veremiyordu.

Bao Wen güldü. "Bu doğru. O zaman eve giderken dikkatli ol."

"'Tamam. Feromonlarımda bir sorun yok, değil mi?" Mo Lingqiu raporu aldı ve şöyle bir baktı. Baş ağrısı yüzünden anlayamadığı kelimelerle doluydu. Bao Wen'in ona sonuçları söylemesini bekledi.

"Neredeyse aynı, ama geçen seferkinden daha sakinleşmiş. Dalgalanma da azaldı." Bao Wen, "Şimdilik Jiang Chenming'in yanında daha fazla kal. Birbirinizi göremiyorsanız, günlük eşyalarınızdaki feromonlar da rahatlatıcı olabilir."

"...Tamam." Mo Lingqiu durumu anlıyordu. Huzursuzluğunu yatıştırmak için Jiang Chenming'in giysilerine sarılması gerektiğini söylemiyor muydu? Ama bu onun için neredeyse imkânsızdı.

Dönüş yolunda Mo Lingqiu'nun sürüşü stabil değildi ve neredeyse kaza yapıyordu. Neyse ki diğer sürücü daha keskin duyulara sahipti ve kazayı önledi.

Mo Lingqiu eve vardığında ayakları havada süzülüyormuş gibi hareket ediyordu ve başı soğuktan daha da ağırlaşmıştı. Halsizce duvara tutundu ve Jiang Chenming'in odasına girdi.

Raporu bir kenara fırlattı ve Jiang Chenming'in battaniyesini kaldırdı. Üzerine sinen acı badem feromonlarını kokladı ve derin bir uykuya dalmadan önce battaniyeye sıkıca sarıldı.