He's So Sweet After Class (BL) Novel

Bölüm 39

"Aile" kelimesi Mo Lingqiu'nun aklından çıkmıyordu. Yavaş yavaş Jiang Chenming'in aile durumunun aslında oldukça karmaşık olabileceğini fark etti; kendisine bu konudan hiç bahsedilmemesinin nedeni de bu olabilirdi.

Belki de Shihao Bahçesi onun kendi mülküydü ya da belki de ailesi orada yaşayabilmesi için burayı onun adına satın almıştı.

Araba banliyö yollarından otoyola çıktı ve yol boyunca uçtu. Yarım saat sonra dağlara doğru yol aldı ve bir tepeyi aşarak geniş bir otlak alana ulaştı. İlerledikçe, uzakta hiç de küçük görünmeyen bir villa görebiliyorlardı.

Mo Lingqiu uzun süredir A Şehri'nde yaşıyordu ama burada böyle bir yer olduğunu hiç bilmiyordu. Yine de ifadesizdi ve şaşkınlığını yüzüne yansıtmadı.

Şoför arabayı hızla villanın önündeki park yerine çekti. Mo Lingqiu ancak o zaman büyüklüğünü fark etti. Bu nasıl bir villa? Bir saray değil mi? Abartılı derecede büyüktü.

Jiang Junshen tabletini bir kenara bıraktı. Kapısı o parmağını bile kıpırdatmadan açıldı; biri gelip açmıştı.

Mo Lingqiu arabadan dışarı çıktı ve smokin giyen bir adamın Jiang Junshen'le ciddi bir şekilde konuştuğunu ve inanması çok zor sözler söylediğini gördü.

"Büyük genç efendi, eve hoş geldiniz."

"Chenming nerede?" Jiang Junshen ifadesiz bir şekilde tableti adama uzatarak sordu.

"Küçük genç efendi bir toplantı için şirkete gitti."

""Tamam," diye cevapladı Jiang Junshen. Doğruca villanın ön kapısına doğru yürüdü.

Mo Lingqiu sessizce onu takip etti; sormak istemediğinden değil, sadece ne söyleyeceğini gerçekten bilmiyordu.

Geniş oturma odasına girdikten sonra Jiang Junshen boş bir beyaz deri kanepeyi işaret etti ve Mo Lingqiu'ya oturmasını işaret etti. "Bir süre otur."

"...Teşekkür ederim." Mo Lingqiu hâlâ sessizliğini koruyordu ve kanepenin köşesine oturmadan önce bir an tereddüt etti.

Jiang Junshen, Mo Lingqiu'nun karşısına oturmadan önce bir demlik Longjing yapmak için çay setine bizzat gitti.

Kısa süre sonra biri Mo Lingqiu'ya bir fincan sıcak çay getirdi ama o içmedi. Bunun yerine, daha sonra gerçekten bir şey olursa nasıl tepki vermesi gerektiğini düşünerek içerinin yapısını dikkatle inceledi.

Jiang Junshen onun rahatsız olduğunu fark etti ve ona şunu hatırlattı: "Çok resmi olma. Buraya kendi evinmiş gibi davran."

Elbette Mo Lingqiu buraya kendi evi gibi davranmaya cesaret edemedi. Kendi ailesi varlıklı olsa da, o sadece sıradan ve entelektüel bir aileden geliyordu; bu kadar varlıklı insanlarla dolu bir sahneyi nerede görmüş olabilirdi ki?

"Chenming bir toplantı için şirkete gitti. Dönmesi biraz zaman alacak."

"Tamam." Mo Lingqiu ellerini sıkıca birbirine kenetledi ve fazla bir şey söylemedi.

Yaklaşık on dakika geçti. Yeni bir kişi bir yemek arabasını oturma odasına iterek ikisine nefis bir kahvaltı getirdi. Mo Lingqiu'nun iştahı azdı, bu yüzden sadece iki el yapımı kurabiye yedi.

Bundan sonra üç uzun saat geçti. Jiang Junshen hiç kıpırdamadan kanepede tek bir yerde oturdu. Mo Lingqiu ona bakmak zorunda kalmadan onun çalışmakla meşgul olduğunu biliyordu.

Mo Lingqiu'nun vücudu oturmaktan kaskatı kesilmişti ama kapının dışında bir hareket duyana kadar kıpırdayamadı, tanıdık bir ses kulağında yankılandı.