Τι σκατά κάνουμε;

Part 1♥️

Η ώρα ειναι 12 το βράδυ. Κάθομαι σπιτι και κοιτάω το ταβανι. Σήμερα δεν είχα καμία όρεξη να βγω όποτε έκατσα σπιτι. Ξαφνικά το κινητό μου χτυπάει. Ειναι ο Αλεξ. Ένα παιδί από την ομάδα.

Αλεξ: Καμέλια σπιτι τώρα (λέει και το κλείνει πριν προλάβω να απαντήσω)

Το σπιτι που μου ζητάει να πάω ειναι ουσιαστικά το στέκι μας. Ειναι ένα κανονικό σπιτι, με αρκετά δωμάτια και διάφορους χώρους για γυμναστικη κλπ που το έχει αγοράσει ο αρχηγός για τις συναντήσεις μας. Πολλά ειναι τα βραδιά που πολλοί επιλέγουμε να κοιμηθούμε εκει.

Σηκώνομαι. Ετοιμάζομαι λίγο γιατί ειμαι σαν ζόμπι όλη μέρα στο σπιτι. Και τέλος ντύνομαι. Φοράω μια μαυρη φαρδιά φόρμα και ένα στενό μαύρο τοπακι. Γενικά δεν με νοιαζει πολύ το ντύσιμο μου. Συνήθως φοράω απλά μαυρα πράγματα. Παντα ειναι ομορφα.  Βγαίνω από το σπιτι, παίρνω την μηχανή και αρχίζω να τρεχω στους δρόμους της Αθήνας.

Μετά από δέκα λεπτά ειμαι έξω από το σπιτι. Βλέπω τα αμάξια και τις μηχανές από τα υπολοιπα παιδιά εδώ έξω και καταλαβαίνω ότι μάλλον έφτασα τελευταία. Ανεβαίνω πάνω και ανοίγω με τα κλειδιά μου.

Τους βλέπω ολους καθισμένους στον καναπέ. Γυρίζουν και με κοιτάνε.

Λοιπόν σε αυτό το σημείο θα σας πω μερικά πράγματα και για τα υπολοιπα παιδιά της ομάδας, απλά για να έχετε μια ιδέα. Βεβαια καθώς θα τους αναφέρω συνέχεια στην ιστορία, θα μαθαίνεται όλο και περισσότερα.

Λοιπόν

Ίριδα: γενικά από κοπέλες στην ομάδα είμαστε μόνο εγώ και εκείνη. Ειναι γενικά το άτομο που μιλάω περισσότερο από τους υπόλοιπους. Αλλά μην φανταστείτε. Αυτό συμβαίνει απλά γιατί εκείνη είναι η μόνη που προσπαθεί να έρθει πιο κοντα μου. Δεν είμαστε σε καμία περίπτωση κολλητές, ούτε καν φίλες. Απλά ειναι καλή κοπέλας.

Αλεξ: το αγόρι που ασχολειται με τους αγώνες στους οποίους τρέχουμε. Αρκετά κομπλέ άτομο απλά δεν μιλάμε πολύ. Γενικά εγώ δεν έχω ανοιχτεί σε κανέναν, δεν φταινε οι άλλοι. Όχι ότι αυτος έχει κάνει προσπάθεια να επικοινωνήσει μαζί μου. Αλλά ναι. Καλό παιδί απλά σκληρό.

Μαριος: το αγόρι που παντα πετάει αστεια για να μας φτιάξει την διάθεση. Το κακό ειναι ότι το κάνει ακόμη και σε στιγμές που ας πουμε απλά ότι δεν ειναι και τόσο κατάλληλες.

Και στο τέλος ο αγαπημένος μου (ειρωνία). Ο Άγγελος. Ο τυπάς που γαμαει ότι κινείται. Που νευριάζει με το τιποτα. Απίστευτα σοβαρός και ξινός. Φουλ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Δεν έχουμε καμία επαφή γενικά με αυτον. Παρόλα αυτά πολύ γρήγορος στους αγώνες αυτοκινήτων.