Τι σκατά κάνουμε;

Part 3♥️

Η ωρα έχει πάει 12. Έχει μαζευτεί όλη η ομάδα στο σαλόνι και ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε.

Μαριος: λοιπόν ας πάμε με ένα αμάξι. Ας μην παίρνει ο κάθε ένας το δικό του γιατί θα έχει κίνηση εκει. (Λέει και συμφωνούμε όλοι)

Οδηγάει ο Άγγελος, ο αλεξ ειναι συνοδηγός, και εγώ ο μαριος και η ίριδα καθομαστε πίσω.

Σε μισή ωρα φτάνουμε σε μια μοναχική αποθήκη. Μπαίνουμε μεσα και βλέπουμε αρκετό κόσμο στις κερκίδες. Πάμε μεσα σε ένα άδειο δωμάτιο όλη η συμμορία μαζί ώστε να αλλάξουμε ρούχα. Γενικά αλλάζουμε όλοι μπροστά σε ολους, δεν υπάρχει το θέμα της ντροπής αφού κανεις δεν δίνει σημασία σε κανέναν.

Στο μεγάφωνο ακούω το όνομα του αγγελου μαζί με ένα πολύ γνωστό όνομα για μένα. Δεν το πιστευω, δεν γίνεται. Ο Άγγελος θα παίξει μαζί με τον Πέτρο.

Με το που ακούν το όνομα όλοι γυρίζουν να με κοιτάξουν. Και λογικό. Ο Πέτρος ειναι η πρώην «σχέση» μου. Βασικά εγώ δεν είχα πει ποτε ότι έχω σχέση μαζί του γιατί δεν κάνω ποτε σχέσεις, απλά η φαση μας κράτησε λίγο παραπανω από μια απλη φάση. Αυτος μιλούσε για σχέση. Είχε κολλήσει μαζί μου και εγώ προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι απλά κάνουμε κάτι. Όταν κατάλαβα ότι γίνεται περίεργος του ειπα ότι δεν θέλω να συνεχίσει το μεταξύ μας και αυτος από τον θυμό του πήγε και μπήκε σε μια αντίπαλη συμμορία με την οποία προσπάθησε να μας καταστρέψει πολλές φορές όμως χωρίς αποτέλεσμα. Όλα αυτά έγιναν πριν δυο χρόνια. Από τότε έχω να τον δω και μπορώ να πω ότι δεν μου ελειψε καθόλου.

Λοιπόν συνεχίζουμε, όλοι γυρίζουν και με κοιτάνε.

Εγώ: πω ρε πουστη (λέω και περνάω τα χέρια μου μεσα από τα μαλλιά μου τραβώντας τα)
Άγγελος: ωρα να δειρω τον Μαλακα σου (λέει και με κοιταει)
Εγώ: πρώτον δεν ειναι μου, και δεύτερον βάρα όσο θες, επιτέλους θα κανεις κάτι καλό. (Λέω και σταματάει εκει η συζήτηση και βγαίνουμε όλοι στις κερκίδες εκτός του αγγελου που ανεβαίνει στο ρινγκ όπου τον περιμένει ο Πέτρος με ένα ηλιθιο χαμόγελο)

Έπειτα από ένα σφύριγμα ο αγώνας ξεκινάει. Πλησιάζει ο ένας τον άλλον. Φαίνεται πως ανταλλάσσουν μια κουβέντα μεταξύ τους και τότε χωρίς μα χάσουν χρόνο ο Άγγελος του ρίχνει μια δυνατή μπουνια και τον ρίχνει κατω όμως ο Πέτρος σηκώνεται αμέσως.

Ο αγώνας συνεχίζεται και κρατάει πολύ ωρα σε σχέση με έναν συμβατικό αγώνα. Ο Άγγελος ειναι σαφώς καλυτερος και με πολύ λιγότερα χτυπήματα όμως ο αλλος δεν το βάζει κατω.

Μετά από μερικά λεπτά κερδίζει ο Άγγελος και η ομάδα μας αρχίζει να ζητωκραυγάζει.

Τότε ακούγεται από τα μεγάφωνα το όνομα μου μαζί με ένα άλλο γυναικείο όνομα. Αρχίζουμε λοιπόν, ανεβαίνω στο ρινγκ και βλέπω μια κοπέλα (ο θεος να την κάνει) να μπαίνει στο ρινγκ με λιγοστά ρούχα. Ακούω το σφύριγμα και ξεκινάω κατευθείαν να την χτυπάω σιγανά αλλά γρήγορα ώστε να μην προλάβει να αντιδράσει. Χωρίς να θέλω να τον πενευτω, την γαμησα σε 3 λεπτά την τυπισσα. Απορώ γιατί μπήκε να παίξει αφού ειναι φανερό ότι δεν το έχει. Ακούω την ομάδα μου να χειροκροταει, και μόλις πάω να βγω, ακούω από το μεγάφωνο ξανά το όνομα μου. Τι σκατα; Ήξερα ότι θα παίξω δυο αγώνες, όχι όμως συνεχόμενα.

Γυρίζω και κοιτάω τα παιδιά και με κοιτάνε με ένα βλέμμα που φωνάζει ότι την γαμησαμε.

Γυρίζω και βλέπω να μπαίνει στο ρινγκ μια κοπέλα εμφανώς πιο στιβαρή από την προηγούμενη. Ωχ. Εμενα ακόμη η ανασα μου δεν έχει ρυθμιστεί σωστα από τον προηγούμενο αγώνα. Κάνω ένα βήμα πίσω για να κερδίσω λίγο χρόνο ξεκουράσεις μέχρι να κάνει αυτή την πρώτη κίνηση.

Με κοιταει και ξαφνικά μου έρχεται μια δυνατή μπουνια στο στόμα. Πιάνω το χείλος μου και βλέπω αίμα. Γελαω

Εγώ: τώρα την γαμησες (λέω και ξεκινάω να την χτυπάω με όλη μου την δύναμη μέχρι που πέφτω κατω)

Βρίσκομαι από πάνω της και συνεχίζω να την χτυπάω μέχρι που μας χωρίζει ο διαιτητής. Μου δίνει και αυτή την νίκη και κατεβαίνω από το ρινγκ. Πάω στα αποδυτήρια, κάνω ένα ντουζ, φοράω καθαρά ρούχα και βγαίνω. Κοιταζομαι στον καθρέπτη και βλέπω ότι το χείλι μου τρέχει ακόμη αίμα. Το δαγκώνω και βγαίνω έξω στις κερκίδες όπου βρίσκω τα υπολοιπα παιδιά. Όλοι είχαν τελειωσει με τους αγώνες τους και έμενε μόνο η ίριδα που αυτή την στιγμή βρίσκεται στον δευτερο αγώνα της. Στον πρώτο έχασε όμως τώρα φαίνεται με το έχει. Αν κερδίσει τώρα παίρνουμε τα λεφτά.

Αλεξ: τα πηγες τελεια μικρή (λέει και μου δίνει το χέρι του για μια χειραψία)
Μαριος: ναι οντως, ειδικά όταν την έφαγες στο χείλος και νευριασες και άρχισες να την βαράς ασταμάτητα ήταν ότι καλύτερο έχω δει σε γυναικείο αγώνα (λέει και γελάει)
Εγώ: Ευχαριστω παιδιά (λέω γελώντας και αναφέρομαι μόνο σε αυτούς τους δυο καθώς ο Άγγελος κάθεται και κοιταει χωρίς να μιλαει)

Οι αγώνες τελείωσαν. Η ίριδα νίκησε όποτε όλα τα παιδιά πήγαν να την συγχαρούν και να πάνε να πάρουν τα λεφτά. Όλοι εκτός από εμενα και τον άγγελο που καθομαστε στις κερκίδες.

Καιιιιι αυτό ήταν το σημερινό κεφάλαιο, ελπίζω να σας αρεσε. Αν σας αρεσε μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστερακι♥️