Τι σκατά κάνουμε;

Part 36♥️

Ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω ότι το κεφάλι μου θα σπάσει. Σηκώνομαι και κοιτάζομαι στον καθρέπτη. Πωωω το πρόσωπο μου είναι απελπιστικά πρησμένο από το χθεσινό κλάμα. Πάω στο μπάνιο και ρίχνω άφθονο κρύο νερό μήπως και ξεπρηστω και μπορώ να πω ότι κάτι γίνεται. Βάζω ένα ζευγάρι φόρμες και αφού χτενίσω τα μαλλιά μου κατεβαίνω κάτω.

Ίριδα: βρε βρε, καλα ξυπνητούρια (λέει η ίριδα ενώ κάθομαι στον καναπέ δίπλα στον άγγελο, είναι όλοι εδώ)
Εγώ: γεια σας (λέω και βολεύομαι καλύτερα)
Ίριδα: έχεις ιδέα τι ωρα είναι;;
Εγώ: όχι, τι ωρα είναι; (Την ρωτάω και ο Άλεξ γελάει)
Ίριδα: 7 το απόγευμα, γιατι έφυγες χθες; Τι έγινε; Και γιατι ξύπνησες τόσο αργά και εσυ και ο Άγγελος; (Ρωτάει κάνοντας την γνωστή ανάκριση. Τότε κοιταζομαι με τον άγγελο, είναι κούκλος αλήθεια)
Εγώ: ε δεν ένιωθα πολύ καλα και του είπα να φέρει το μπουφάν μου για να φύγω, αλλά ήρθε και εκείνος μαζί μου και πήγαμε μια χαλαρή βόλτα και γυρίσαμε το πρωί (λέω προσπαθώντας να το παίξω αδιάφορη χωρίς να δώσω επιπλέον λεπτομέρειες)
Ίριδα: μάλιστα, με τον Βασίλη από πότε έχεις να μιλήσεις; Του έστειλες κανένα μήνυμα να μην ανησυχεί ο άνθρωπος; (Ρωτάει και βλέπω τον άγγελο να χάνει το χαμόγελο του, πφ σκατα τα έχω κάνει. Χθες απάτησα τον Βασίλη γαμωτο, ενώ είναι τόσο καλός μαζί μου)
Εγώ: ε από χθες το απόγευμα, μετά ξεχάστηκα (λέω την αλήθεια, πραγματικά τον ξέχασα εντελώς)
Ίριδα: μήπως να τον πάρεις κανένα τηλέφωνο τον άνθρωπο; Και μπορείς να του πεις να έρθει και από εδώ να κοιμηθεί αργά το βράδυ γιατι σήμερα έχουμε δουλειά.
Εγώ: ε δεν νομίζω ότι είναι πολύ καλή ιδέα. Προφανώς δεν του έχω πει ποια είναι η δουλειά μου και αν έρθει εδώ δεν θέλω να πετάξουμε καμία μαλακια και να πρέπει να εξηγώ (λέω το αυτονόητο)
Μάρτιος: έλα ρε καμέλια σιγά, δεν θα μας ξεφύγει τίποτα. Ακούστε μπορείς απλά να τον πάρεις τηλέφωνο σήμερα και να του πεις να έρθει εδώ το Σάββατο να γνωριστούμε, τόσο καιρό είστε μαζί. Και αν θέλει μπορεί να φέρει και ο Άγγελος και ο αλεξ καμία κοπέλα αν έχουν. (Λέει και κοιτάζω τους άλλους)
Εγώ: ναι εντάξει ίσως να του το προτείνω.
Εγώ: τώρα μήπως να φάμε κάτι; Πεινάω υπερβολικά.
Αλεξ: ναι ας παραγγείλουμε, και εγώ πεινάω.

Έχει περάσει μια ωρα και έχουν έρθει οι πίτσες και καθόμαστε και βλέπουμε ταινία καθώς τρώμε. Εκείνη την στιγμή χτυπάει το κινητό μου. Είναι ο Βασίλης. Τα μάτια του Αγγελου πέφτουν στην οθόνη του κινητού μου και βλέπει το όνομα όμως γυρίζει κατευθείαν την προσοχή του στην ταινία αδιαφορώντας. Εγώ σηκώνομαι και πάω στην κουζίνα για να του μιλήσω. Πηδάω και κάθομαι πάνω στον πάγκο.