Βλέπω τον άγγελο και πλησιάζω. Τον βλέπω να ψάχνει κάτι και να βρίζει.
Εγώ: άγγελε;
Άγγελος: καμέλια; Έγινε κάτι; Πως ξερεις που μένω (κάνει γρήγορες ερωτήσεις και με κοιτάει με απορία)
εγώ: όχι όχι δεν έγινε κάτι, απλά ήμουν σε ένα σπίτι πιο κάτω και τώρα που έφυγα σε είδα και είπα να σε χαιρετήσω.
Αγγελος: ωραία (λέει και συνεχίζει να ψάχνει)
εγώ: τι ψάχνεις;
Άγγελος: eh αυτό το πράγμα που ανοίγει την πόρτα (λέει εμφανώς κουρασμένος και στηρίζεται πάνω στην πόρτα)
εγώ: εννοείς το κλειδί; (Ρωτάω και τον κοιτάζω περίεργα).
Άγγελος: ναι ναι αυτό (λέει και πάει να σταματήσει να στηρίζεται στην πόρτα όμως σκοντάφτει)
εγώ: έχεις πιει; (Τον ρωτάω και τον πιάνω)
άγγελος: ε ξέρεις μωρέ τώρα, λίγο
εγώ: για να έγινες εσύ έτσι πρέπει να έχεις κατεβάσει έλη κάβα του μαγαζιού.
Άγγελος: Ε;
Εγώ: τίποτα τίποτα άστο. Λοιπόν που μπορεί να είναι τα κλειδιά;
Άγγελος: επάνω μου αλλά δεν τα βρίσκω (λέει και ξανά κλείνουν τα μάτια).Τότε άρχισα να ψάχνω στις τσέπες από το δερμάτινο τζάκετ του όμως τίποτα. Βάζω το χέρι μου στην πίσω τσέπη του τζιν του και τα βρίσκω.
Άγγελος: πάντως δεν είναι ωραίο να μου βάλεις χέρι.
Εγώ: άσε μας ρε άγγελε βραδιάτικα. Λέγε τώρα, πιο από όλα είναι το σωστό κλειδί; (Ρωτάω και με κοιτάζει σαν αγελάδα)
άγγελος: Ε, το πέμπτο στη σειρά (λέει και κάνω face Palm)
εγώ: άγγελε τα κλειδιά είναι τέσσερα. Άστο άστο θα το βρω.Δοκιμάζω ένα όμως δεν είναι. Το δεύτερο μπαίνει στην κλειδαριά και ανοίγω. Τον βοηθάω να μπει μέσα και τον βλέπω να ξαπλώνει σαν αστερίας σε ένα καναπέ που υπάρχει εκεί. Παρατηρώ για λίγο το χώρο. Είναι ένα αρκετά άνετο διαμέρισμα. Σε σκούρες αποχρώσεις. Καθαρό αν σκεφτείς ότι μένει ο άγγελος μόνος του. Μια χαρά.
Από τις σκέψεις μου με βγάζει το γέλιο του άγγελου
εγώ: τι έπαθές παιδάκι μου; (Τον ρωτάω κι αυτός συνέχισε να γελάει ακόμη περισσότερο. Φίλε δεν τον έχω δει να γελάει ποτέ, πόσο μάλλον τόσο έντονα).
Άγγελος: να δες (λέει χωρίς να σταματήσει να γελάει, και μου δείχνει το κινητό του, στο τικ τοκ ένα σκυλάκι που κάνει κωλοτούμπες και στο τέλος πέφτει σε μία λακκούβα με νερά)Θα τον κοροϊδεύω για πάντα μετά από αυτό.
Εγώ: λοιπόν άγγελε σήκω (λέω και πάω μπροστά του) εκείνος σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτάζει.
Άγγελος: που θα πάμε; (Ρωτάει χαρούμενα).
Εγώ: πάνω στο κρεβάτι θα σε βάλω να ξαπλώσεις
Άγγελος: χμ, δεν ηξερα οτι με βλέπεις έτσι (λέει και σηκώνεται. Αχ θα τον χτυπήσω. Το μυαλό του στο σεξ ακόμη και όταν είναι μεθυσμένος).
YOU ARE READING
Τι σκατά κάνουμε;
Teen FictionΚαμέλια: Μία πανέμορφη κοπέλα 20 χρόνων. Με καστανόξανθα μαλλιά και γκρι μάτια. Υπέροχο σώμα και όμορφα τατουαζ. Όλοι την θέλουν. Απίστευτα σκληρή εξαιτίας του δύσκολου παρελθόντος που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει. Μέλος μιας ομάδας που λαμβάνουν μέρ...