Τι σκατά κάνουμε;

Part 9♥️

Ξυπνάω και νιώθω το κεφάλι μου βαρύ. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον άγγελο να κοιμάται ενώ με είχε αγκαλιά. Δεν κουνιέμαι για να μην το ξυπνήσω. Δεν έχω καμία όρεξη να σηκωθώ. Νιώθω ακόμη χειρότερα από χθες. Βλέπω στο κινητό μου ότι έχει πάει μιάμιση το μεσημέρι. Το αφήνω και προσπαθώ να σηκωθώ όσο πιο σιγά μπορώ ώστε να μην τον ξυπνήσω. Χρειάζομαι τσιγάρο. Τον βλέπω να κουνιέται λίγο και γυρίζει από την άλλη.

Βγαίνω στο μπαλκόνι του δωματίου μου, που είναι δίπλα από το κρεβάτι, στηρίζομαι στα κάγκελα και ανάβω ένα τσιγάρο. Το ρουφάω έντονα. Αφήνω τον καπνό να κυλήσει μέσα μου και αμέσως νιώθω να χαλαρώνω. Παρατηρώ τα αμάξια που περνάνε με μεγάλες ταχύτητες. Τους ανθρώπους που τρέχουν για να προλάβουν τις δουλειές τους, τις ψηλές παλιές πολυκατοικίες. Και τέλος κοιτάζω τον ουρανό και πραγματικά αδειάζω το μυαλό μου. Δεν θέλω να σκεφτώ τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή. Περνάνε 5 λεπτά με μένα απλά να έχω ανάψει κι άλλο ένα τσιγάρο και να συνεχίζω να παρατηρώ τα σχήματα που παίρνουν τα σύννεφα. Ώσπου νιώθω μία παρουσία πίσω μου. Δεν κάνω τον κόπο να γυρίσω καθώς ξέρω ότι είναι ο άγγελος. Δεν έχω καμία όρεξη να μιλήσω.

Έρχεται και στηρίζεται κι αυτός τα κάγκελα, παίρνει ένα απο τα τσιγάρα που έχω αφήσει στο τραπεζάκι, το ανάβει και αρχίζει κι αυτός να κοιτάζει γύρω μας. Το εκτιμώ που δε μιλάει. Δε χρειάζονται πολλά λόγια οι άνθρωποι.

Σκέφτομαι αυτά και χωρίς να το καταλάβω έχει σκαλώσει το βλέμμα μου πάνω του με αποτέλεσμα να γυρίσει και να με κοιτάξει.
Άγγελος: τι; (Ρωτάει θέλοντας να μάθει αν υπάρχει λόγος που το κοιτάω)
εγώ: τίποτα (απαντάω και μπαίνω μέσα. Ξανά πέφτω στο κρεβάτι κι αυτή τη φορά απλά κοιτάζω το ταβάνι).

Ο άγγελος συνέχισε να κάθεται έξω. Μετά από αρκετή ώρα ακούω φασαρία κάτω. Μάλλον κάποιος ήρθε. Σκέφτομαι να κατέβω κάτω και να παραγγείλω να φάω κάτι.
Εγώ: εγώ κατεβαίνω (λέω και χωρίς να περιμένω απάντηση φοράω μία μαύρη φούτερ πάνω από αυτά που φορούσα ηδη)
Αγγελος: Περίμενε ερχομαι και εγώ (λέει και με πλησιάζει χωρίς μπλούζα)

Βγαίνουμε από το δωμάτιο και κατευθυνόμαστε προς τα κάτω. Ακούμε γέλια από το σαλόνι. Φτάνουμε και βλέπουμε την Ιριδα και το Μάριο να φιλιούνται και να γελάνε! Δεν το πιστεύω. Κοιταζόμαστε με τον άγγελο σοκαρισμένοι.
Εγώ: αυτό ήταν το αγόρι που μας έλεγες; (Λεω στην ίριδα και αμέσως γυρίζουν και μας κοιτάζουν τρομοκρατημένοι)
Ίριδα: καμέλια; Άγγελε; Εμ τι κάνετε εδώ;
Εγώ: κοιμηθήκαμε εδώ σήμερα. Αλλά δε νομίζω ότι είμαστε εμείς το θέμα τώρα
Ίριδα: ε όχι δεν είναι αυτό το αγόρι που σας έλεγα. Απλά χωρίσαμε και
άγγελος: και είπες να πας με το Μάριο (λέει ο άγγελος και γελάει).
Μαριος: ας μην το κάνουμε θέμα παιδιά. Έτσι κι αλλιώς δε μας έχει απαγορέψει κάνεις να έχουμε ερωτικές ή φιλικές σχέσεις μεταξύ μας.
Άγγελος: δεν σας έκρινε κανεις φίλε. Ότι γουστάρετε θα κάνετε. Απλά μας φάνηκε παράξενο (λέει ο άγγελος και συμφωνώ).
Μάριος: εσείς όμως κατεβήκατε μάζι κάτω. Τι κάνετε πάνω οι δυο σας; (Λέει και μας κοιτάζει πονηρά).
Εγώ: έλεος Μάριε τίποτα, κοιμόμασταν
Μαριος: οκέι