Τι σκατά κάνουμε;

Part 15♥️

Ανεβαίνει με δυσκολία στην μηχανή και μου κάνει νόημα να ανέβω και εγώ.

Ανεβαίνω και ξεκινάει. Πάει αρκετά γρήγορα. Έχω κολλήσει πάνω του εξαιτίας της ταχύτητας και όχι επειδή φοβαμαι. Ίσα ίσα νιώθω ελευθερη. Μόνο η ταχύτητα και οι μηχανές με κάνουν να νιώθω ελευθερη στην ζωή μου. Ειρωνία αν σκεφτείς ότι ζω όπως θέλω. Κάνω ότι θέλω ότι ωρα θέλω. Και πάλι νιώθω εγκλωβισμένη.

Αγγελος: ξέρω ότι σου αρέσει απίστευτα το σώμα μου, όμως θα ήθελες να ξεκολλήσεις από πάνω μου και να κατέβεις; (Με ξυπνάει από τις σκέψεις μου και κατεβαίνω γρήγορα από την μηχανή)
Εγώ: σορρυ δεν κατάλαβα ποτε κιόλας φτασαμε (λέω και γελάει)

Ανεβαίνουμε σπιτι και πέφτουμε και οι δυο στον απίστευτα βολικό καναπέ μου.

Δεν μιλάμε αρκετή ωρα και κοιτάζουμε το ταβανι. Ώσπου αποφασίζω να σηκωθώ και να φέρω τα πράγματα που χρειάζεται η πληγη του.

Φτάνω ξανα στο σαλόνι με όλα τα πράγματα μαζί μου και ξανα κάθομαι διπλα του.

Εγώ: σήκωσε την μπλούζα σου να δω (λέω και υπακούει.)

Υπάρχει μια μεγάλη πληγη ανάμεσα στους καλοσχηματισμενους κοιλιακούς του. Κοιτάζω και την πληγη αλλά και το υπόλοιπο σώμα του. Κάτι το οποίο μάλλον καταλαβαίνει. Οκέι άβολο

Βηχο άβολα και:

Εγώ: η πληγη έχει πολλά αίματα και φαίνεται βαθιά. (Λέω και ζαλίζομαι. Δεν τα πάω καλά με το αίμα)

Αγγελος: τι έγινε γατακι; Ζαλίζεσαι με λίγο αιματακι; ( λέει πονηρά)
Εγώ: πρώτον σκασε, έχω ένα θέμα με αυτά και δεύτερον όχι και λίγο αιματακι.
Αγγελος: μμμ ναι καλά καλά
Εγώ: θέλεις να πας πάνω και να κανεις ένα μπάνιο; Να φύγουν τα πολλά αίματα ώστε να μπορέσω μετά να καθαρίσω και να τυλίξω την πληγη σου. Γιατί τώρα ετσι δεν έχει νόημα.
Αγγελος: οκ
Εγώ: ωραια σηκω. (Λέω και αρχίζω να τον οδηγώ προς το μπάνιο. Του δινω και μια πετσετα και κατεβαίνω κατω)

Σε 10 λεπτά και ενώ ειμαι έτοιμη να κοιμηθω στο κρεβατακι μου, μπαίνει μεσα ο Άγγελος μόνο με την πετσετα που του έδωσα. Σταγόνες κυλάνε πάνω του και η πληγη φαίνεται πιο καθαρά πλέον.

Εγώ: εμ βάλε κάτι και Ελα (λέω κάπως άβολα)
Αγγελος: ναι τι ακριβώς να βάλω; Αυτό; (Λέει και δείχνει ένα σορτσάκι μου πάνω σε μια καρέκλα και με κοιτάζει ειρωνικά)
Εγώ: ναι σωστα. Δεν έχω κάποιο μποξεράκι. Ελα ετσι (λέω. Θα ειναι κάπως άβολο αυτό)