De Heks van Komschrei (betaversie)

Hoofdstuk 9 - Floor

Voorzichtig stapte Floriana van het trappetje aan de achterkant van de woonwagen af, nauwlettend in de gaten gehouden en ondersteund door Peet. Ze had de afgelopen dagen het meest intensief contact met haar gehad in plaats van met Pien, die de wagen door het landschap gestuurd had, en hoewel ze zich nog niet met haar situatie had berust, begon ze langzaamaan gesteld te raken op de magere vrouw. Peet was lief voor haar, bood haar een luisterend oor en had Floriana sneller dan zij had durven hopen weer op haar benen gekregen. Dit had ze ongetwijfeld voor elkaar gekregen met de vele zalfjes en drankjes die ze op haar patiënt had losgelaten.

'Magie gebruiken om te genezen, symptomen of pijn te onderdrukken is voor noodgevallen. Het is beter om het lichaam zichzelf te laten herstellen, desnoods met wat hulp van kruiden en drankjes van zuiver natuurlijke grondstoffen,' had ze wijselijk gezegd.

Hoewel Peet iets langer en dunner was, hadden ze toch een jurk weten te vinden die goed genoeg zat om als kledingstuk te dienen voor Floriana. Het was totaal niet haar stijl; veel te druk en ze vond het zelfs een beetje ordinair. De hals was ook veel te laag naar haar zin. Maar ze wilde een gegeven paard niet in de bek kijken en had de gift met dankbaarheid in ontvangst genomen. Het was zeker een grote verbetering op de kledij die priester Maarten haar had aangetrokken.

'Hoe gaat het met de patiënt?' vroeg Pien terwijl ze nog wat takken op het beginnende kampvuur gooide.

'Redelijk,' bekende Floriana schuchter. 'Ik heb me wel eens beter gevoeld, maar allang niet meer zo beroerd als een aantal dagen geleden.' De meeste wonden waren geheeld en sommige hadden een flink litteken achtergelaten. Floriana had nog weinig gelopen en haar spieren waren nog slap en onwennig na bijna een week bedrust. Het zou haar nog wel wat tijd kosten om haar spieren op hun oude krachtniveau terug te krijgen.

'We eten vanavond een stevige hutspot met wat gebraad. Het is eigenlijk wintervoer, maar ik vind dat je wel wat extra voeding kunt gebruiken. Anders word je net zo mager als Peet hier.'

'Dat valt best wel mee,' mopperde Peet en deed schijnbaar haar uiterste best om dat heel streng te laten klinken. 'Let maar niet op haar, ze loopt mij altijd een klein beetje te plagen met mijn slanke lijn.'

Pien maakte een hoofdbeweging in de richting van de paarden. 'Heb je Balthazar en Hannibal al ontmoet?'

'Nee,' glimlachte Floriana en schuifelde in de richting van de twee dieren. 'Wat een leuke namen.'

'Die bruine met die zwarte benen is Hannibal en die met die witte vlek Balthazar.' Pien gaf Hannibal een speels klopje op zijn nek. 'Jongens, dat is Floor, onze nieuwe aanwinst.'

Hannibal hinnikte alsof hij haar begroette en Balthazar bewoog zijn hoofd een paar keer op en neer alsof hij zijn zo zijn goedkeuring gaf.

'Floriana,' corrigeerde ze. 'Ik heb liever dat jullie mij Floriana noemen. Ik houd er niet van als ik Floor wordt genoemd.'

Pien keek Floriana eerst even schaapachtig aan en begon toen te schateren. 'Meen je dat nou echt?'

Balthazar brieste en Hannibal had zijn tanden ontbloot. Hij leek mee te lachen met zijn meesteres, maar dat kon natuurlijk niet mogelijk zijn.

'Ja,' stamelde Floriana, die niet begrijp wat er ineens zo grappig was.

Peet legde haar hand op haar schouder. 'We gebruiken namen van niet meer dan één lettergreep. Ik ben geboren met de naam Petunia, maar mijn heksennaam is Peet. Pien heet van oorsprong Pinutra. Het is een oude traditie onder heksen.' Peet had Floriana voordat ze de woonwagen uitstapten al verteld dat ze diep in het bos kamp hadden opgeslagen en vrijuit over alles wat met hekserij te maken had konden praten.

'Dus ik ben niet alleen mijn leven kwijt, maar nu ook nog mijn naam?' jammerde Floriana.

'Het is ook uit praktische overweging beter,' verklaarde Pien. 'Buiten het feit dat in jouw geval de combinatie van je oude naam met je gezicht wel eens bij iemand een belletje zou kunnen doen rinkelen is het een stuk makkelijker om te zeggen Floor, het hechtzijde of Floor, modderspreuk. De naam Floriana van Komschrei kun je echt niet meer gebruiken. Geen van ons gebruikt haar achternaam meer. Waar je vandaan komt is niet meer van belang. Waar je naartoe gaat en wat je daar doet, dat is nu belangrijk. En dat veranderd elke dag.'