De Heks van Komschrei (betaversie)

Hoofdstuk 33 - Man van eer

Peet klopte keurig op de deur en wachtte geduldig af totdat haar werd verteld dat ze binnen mocht komen. Na slechts enkele tellen ging de deur open en keek ze recht in het gezicht van Barend.

'De geneesvrouw, gildemeester,' zei hij enkel.

'Laat haar maar binnen,' hoorde ze een monotone stem zeggen.

Peet stapte naar binnen en Barend deed de deur achter haar dicht. 'Er was niemand in de gang aanwezig.' Zowel Barend als Peet kende de echte stem van de man, dus er kon geen andere reden geweest zijn waarom hij de stem had opgezet dan een extra voorzichtigheidsmaatregel voor het geval dat er nog iemand in de gang vlak buiten zijn kantoor liep.

'Een man als ik kan nooit voorzichtig genoeg zijn,' grinnikte hij en stapte vanachter zijn bureau vandaan.

'Dan snap ik niet waarom u uw werkkamer precies bij de ingang in het riool heeft,' merkte Peet droogjes op. 'Als iemand dat in de gaten heeft, staan ze al meteen voor uw neus.'

Met een brede glimlach tikte de gildemeester op zijn neus. 'Je bent opmerkzaam, maar dat is precies waarom Barend hier is. Ik gebruik dit kantoor alleen om buitenstaanders te ontvangen. Meestal is het leeg en die deur waar je door naar binnen bent gekomen heeft minimaal vijf dichte sloten en twee wachten als ik er niet ben.'

Peet nam de ruimte even rustig in haar op. Het was in alle opzichten een sobere kamer met weinig opsmuk. Niet wat ze had verwacht van de werkkamer van de leider van de meeste criminelen in een van de grootste steden van Baldavië. Zijn uitleg klonk logisch.

'Hoe ging de bevalling?'

Peet merkte dat ze met een schuin hoofd naar de gildemeester keek. Vlug deed ze haar hoofd weer recht en veegde een loszittende lok haar uit haar gezicht. 'Goed. Betje heeft haar best gedaan om Alina te helpen, maar ze heeft geen ervaring als vroedvrouw. Het is beter dat ze het ook niet meer probeert, hoe goed haar bedoelingen ook zijn. Moeder en kind maken het goed. Wilt u weten hoe het jongetje heet?'

'Graag,' bevestigde hij.

'Ze heeft hem Ven genoemd. Het is een sterk kereltje.'

'Dat heeft hij van zijn vader,' glimlachte hij. 'Ze weet dat echter niet en dat wil ik graag zo houden. Kan ik op je discretie rekenen?'

'Ik zie geen reden haar te vertellen dat u de vader van het kind bent. Dat is aan u om zelf te doen... of niet.'

'Niet dat ik niet voor hem zal zorgen. Ik ben een man van eer, ondanks het feit dat ze zelf vergeten is haar voorbehoedsmiddel in te nemen. Ze heeft het niet expres gedaan en ik heb er nooit naar gevraagd. Ik draag zelf ook enige verantwoordelijkheid voor het bestaan van het kind.'

'Nu we het daar toch over hebben; ze mag de komende zes weken niet werken.'

'Oh,' zei hij verbaasd. 'Waarom niet?'

'Infectiegevaar. Geen enkele vrouw met haar vak zou kort na de bevalling moeten werken. Het zou niet verkeerd zijn om hier een vaste regel van te maken. Tenzij u wilt dat die vrouwen dood gaan aan een zeer pijnlijke infectie.'

Zonder er over na te denken zwiepte de gildemeester met zijn hand denkbeeldige bezwaren die in de lucht hingen opzij. 'Afgesproken. Ik zal de madam ervan op de hoogte stellen dat Alina de komende zes weken vrijgesteld is van werk. En vanaf nu andere vrouwen die bevallen zijn ook.'

Peet vond het wel erg gemakkelijk gaan, maar had nog een punt van zorgen. Wat het ook was dat de gildemeester op dit moment zo meegaand maakte; ze wilde er dankbaar gebruik van maken. 'En het lijkt mij verstandig dat zwangere vrouwen voortaan tijdens hun zwangerschap onder controle komen te staan van een geneesvrouw, een vroedvrouw of een geneesheer die bevallingen doet. Als iemand een paar weken geleden naar dat kind had gekeken, dan hadden ze gezien dat het verkeerd lag en het kunnen draaien. Meestal lukt dat wel en het voorkomt een hoop ellende. Ik snap dat jullie wellicht niet snel naar een plaatselijke geneesheer stappen om lastige vragen te voorkomen, maar geneesvrouwen van de Kring stellen die vragen niet. U kunt mij niet wijs maken dat er niemand in de afgelopen acht of negen maanden door een grote stad als deze is getrokken.'