De Heks van Komschrei (betaversie)

Hoofdstuk 59 - Schuldenlast

Twee dagen waren er voorbij gegaan sinds de ontwaking van Tarak Bar en de slachtpartij onder de Zonnevijver. Na hun verklaring te hebben opgenomen had de schout zijn woord gehouden en de drie heksen laten gaan. Na een korte nachtrust in de herberg hadden Pien, Peet en Floor de woonwagen opgeruimd aangezien de schout niet erg zachtzinnig te werk was gegaan tijdens zijn huiszoeking. Bart en zijn vrouw hadden de drie kosteloos een kamer aangeboden die ze konden gebruiken totdat hun woonwagen weer op orde was. Ze hadden het gelaten, maar vol dank geaccepteerd.

Nu, rond etenstijd, stond Floor hier voor deze grote deur met rijk versierd hout. Op het midden van de deur prijkte een grote goudkleurige roos. Ze haalde diep adem en liet toen de zware koperen klopper tegen het hout klappen.

Een luikje schoof open. 'We gaan pas over twee uur open,' riep een norse stem.

'Zeg madam Boterbloem dat Floriana haar wil spreken over het vereffenen van de schuld die zij bij mij heeft,' antwoordde Floor even nors.

Het bleef heel even stil en toen schoof het luikje met een klap dicht. Floor bleef geduldig wachten. Een minuutje later ging de deur open. Een breedgeschouderde man keek om het hoekje en deed toen de deur helemaal open. Floor stapte met zekere pas naar binnen. Ze keek de man, waar ze met gemak vier keer in paste, met een strenge blik aan en zag dat hij een stapje achteruit deed. De angst was in zijn ogen af te lezen.

'Ik had je eigenlijk eerder verwacht,' zei Camilla vanachter de toog. 'Iets te drinken? Wijn?'

'Is wijn niet iets te elegant voor een berggeit als ik?' grapte Floor.

Boterbloem trakteerde haar meteen op een blik die ergens tussen boosheid en schaamte in lag. Ze keek de twee gezelschapsdames die aan de bar zaten aan en sommeerde ze met niet meer dan een blik om meteen te verdwijnen.

'Zal ik bij u blijven? Ter bescherming?' vroeg de uitsmijter. Floor hoorde hem slikken aan het einde van zijn tweede zin.

'Die meid heeft een angstschild waar niemand van het Gilde langs kon getrotseerd en een onverwoestbaar wezen uit de Godenoorlog eigenhandig opgeblazen, Harold. Ik denk niet dat jij een partij voor haar bent. Als ze kwaad wil, dan kan ze deze club met de grond gelijk maken. Ga maar, ik roep je wel als ik je nodig heb.' Toen keek ze Floor aan. 'Rood of wit?'

'Ik geef de voorkeur aan rood,' antwoordde Floor en deed haar uiterste best om zowel "geef" als "rood" langer uit te spreken dan ze normaal deed. Ze had de afgelopen paar dagen een deel van haar vrije uurtjes gebruikt om te oefenen.

Boterbloem schonk een glas rode wijn in en nam zelf een glas van dezelfde wijn. Floor zag het als een manier om elkaar op gelijke voet te zetten en vatte het op als een compliment. Zonder een woord te zeggen pakte het glas en snoof de kruidige geur van de vloeistof op. Ze had nog erg weinig verstand van wijn, maar de sierlijke fles verraadde de prijs al. Ze liet het start van het gesprek bij Boterbloem liggen. Floor wilde eerst haar houding goed kunnen zien voor ze haar kaarten op tafel zou gaan leggen.

Camilla's volgende woorden lieten niet lang op zich wachten. 'Je lerares deelt nog altijd het bed met de gildemeester, dus ik weet dat jij hier niet bent om mij een lesje te leren. Dat zou hij nooit toestaan,' sprak ze en nam een flinke slok. Ze keek Floor, die achter de toog was gaan zitten, strak aan. 'Je hebt op je uitspraak geoefend.'

Floor negeerde de observatie. 'Hoe gaat het met Ludo?' Ze nipte onverschillig aan de wijn. Ze had nog weinig ervaring met het uit druiven geproduceerde vocht en was er voorzichtig mee. Ze was er niet op uit om dronken te worden. Ze was er zelfs voor gewaarschuwd door Peet en Pien. Dronken heksen zijn een gevaar voor iedereen, inclusief zichzelf, hadden ze haar op het hart gedrukt.

'Aan de beterende hand. Hij wilde vanavond alweer aan de deur staan, maar ik heb hem bevolen zijn rust te houden. De geneesheer die hem na dat hele gebeuren onderzocht heeft, heeft hem bedrust voorgeschreven. Ik heb uiteraard niet verteld wie zijn leven heeft gered en hoe.'