De Heks van Komschrei (betaversie)

Hoofdstuk 28 - Verhoor

Floor keek vanuit de keuken om een hoekje van de deur de gelagkamer in. Omdat het nog vroeg in de ochtend was, zouden er normaal enkel wat gasten die een kamer gehuurd hadden aanwezig zijn om hun ontbijt naar binnen werken, maar nu was de hele ruimte uitgestorven. De enige aanwezigen waren kapitein Breslaak, schout Josef en twee van zijn mannen, die zich bij de voordeur opgesteld hadden. Floor keek over haar schouder en zag zowel Pien als Peet achter haar staan. Vlak achter de twee heksen stond Sjaak en iets verderop was Marie druk in de weer met het ontbijt. Schijnbaar was de tijd dat het normaal geserveerd werd iets verlaat op verzoek van de kapitein.

'Het spijt me,' zei Floor tegen de goedlachse waard. Haar wenkbrauwen zakten iets naar beneden terwijl ze het zei en haar mondhoeken hingen een beetje naar beneden.

'Geeft niets meid. Jullie aanwezigheid heeft ons al wat extra omzet opgeleverd en de paar gasten die hier de nacht hebben doorgebracht vonden het niet erg om iets langer op hun ontbijt te wachten. Het feit dat het verzoek om de herberg te gebruiken van de kapitein van de wacht en de schout kwam hielp waarschijnlijk ook.' Sjaak knipoogde. 'Daarbij heb ik een kleine compensatie van de kapitein geëist en hij was meer dan welwillend om mij hierin tegemoet te komen.'

Floor probeerde te naar hem te lachen, maar ze wist zeker dat ze eruit zag als een boer met kiespijn. Ze slikte hoorbaar en stapte met trillende handen de gelagkamer binnen. Aan de voetstappen hoorde ze dat Pien en Peet haar volgden.

'Welkom dames,' sprak de kapitein vriendelijk als altijd. 'We hebben deze tafel gereserveerd voor jullie. We laten aan jullie over wie als eerste door de schout verhoord wordt, maar ik heb zo het vermoeden dat het handigste is om juffrouw Floor eerst te laten gaan. Dan heeft ze het gehad.'

De schout keek even opzij naar de kapitein. Als hij zich al irriteerde aan het feit dat die de leiding op zich had genomen, dan liet hij er niets van merken.

Floor knikte enkel. Haar mond voelde droog en haar tong leek wel twee keer zo groot. Haar hart bonsde in haar borstkas en haar handen voelden een beetje klam aan. Met grote stappen liep ze op een van de vrije stoelen aan het tafeltje af en ging snel zitten. Pien en Peet namen ook plaats, aan weerskanten van Floor.

'Juffrouw Floor, de mannen van de schout zullen ervoor zorgen dat we niet gestoord worden,' zei de kapitein en wees over zijn schouder naar de twee mannen bij de deur.

Floor was zo gespannen dat ze bijna schrok toen Sjaak ineens naast de tafel verscheen, maar wist haar reactie nog net op tijd te bedwingen.

'Kopje thee voor de dames,' glimlachte hij en zette drie koppen dampend vocht op tafel. 'En koffie voor de kapitein en de schout.' Hij keek op naar de twee mannen bij zijn ingang. 'Zij hoeven niets?'

De mond van de schout ging open om antwoord te geven, maar sloot zich zonder geluid te maken toen de kapitein hem voor was: 'Als we klaar zijn zullen ze vast wel een kop lusten, maar voor nu niet. Ze houden de deur in de gaten.'

Sjaak haalde enkel zijn schouders op en liep op zijn gemakje terug de keuken in. Hij kende Floor inmiddels al een beetje zij wist dat hij inmiddels had gezien dat haar angsten niets met hem te maken hadden. Ze had de dag ervoor in haar eentje water gehaald en had zelfs heel even met de waard en zijn vrouw gekletst.

Floor wilde een van de koppen thee naar zich toetrekken, maar zag dat haar handen trilden. Snel legde zij ze weer op haar schoot. Wat haatte ze dit gevoel. Vroeger was ze zelfverzekerd geweest, totdat ze op dat plein had gestaan en gearresteerd werd. Sindsdien was ze zichzelf niet meer. Het frustreerde haar enorm en ze wou dat het gevoel zou verdwijnen. Maar Peet had gelijk gehad toen ze haar had uitgelegd dat dit nog wel even kon duren en wellicht nooit helemaal zou verdwijnen.