De Heks van Komschrei (betaversie)

Hoofdstuk 55 - Zonnevijver

Floor zette zich schrap voor de klap die de energiebol zou geven. Nadat de Bol van Tiaman Ra kapot was gevallen, was ze door de opvolgende schokgolf uit de tombe geslingerd. Toen ze haar versuftheid van zich af had weten te schudden en opnieuw probeerde te vluchten, was het priester Paul die haar als eerste gevolgd was. Door gebruik te maken van magie, een duistere en destructieve variant ervan, had hij enkele bollen afgevuurd, die rokende schroeiplekken achterlieten op het materiaal dat ze hadden geraakt. Ze was er redelijk zeker van dat de aanval niet dodelijk zou zijn, want ze hadden haar bloed nodig om Tarak Bar op krachten te laten komen, maar ze wist zeker dat het pijn zou doen. Verschrikkelijk veel pijn, waarschijnlijk.

In plaats van een vreselijke klap op haar lichaam hoorde ze enkel een doffe dreun.

Verbaasd keek ze op en zag dat ze omgeven was door een groene koepel, die over haar heen was getrokken. Ze keek opzij en zag dat een straal energie van Pien naar de koepel liep. De heks keek met een vuile blik naar de priester.

'Een heks!' riep Paul verbaasd. Vrijwel meteen veranderde zijn gezicht in die van iemand die niets dan pure haat voelde voor degene naar wie hij keek. 'Ik dacht dat we jullie soort lang geleden uitgeroeid hadden.'

'Dat zou je wel willen, miezerig stuk vreten,' gromde Pien. 'Waarom neem je het niet op tegen een volleerde heks in plaats van een leerling lastig te vallen?'

'Leerling? Zij is een leerling? Natuurlijk! Die hiëroglief die ik niet kon vertalen. Die betekende natuurlijk heks! Dat ik dat niet ingezien heb! Maar dat geeft niets. Tarak Bar heeft nu twee heksen om leeg te zuigen en dan zal niemand hem nog kunnen stoppen!'

'Pien! Peet!' riep Floor uit. Ze moest hen waarschuwen. 'Hij is niet alleen! Het zijn er meer dan twintig. Kapitein Breslaak is de leider! En ze hebben een monster tot leven gewekt!'

'Kapitein Breslaak!' riep de gildemeester uit. 'Ik mocht die gast al nooit, maar nu heb ik in ieder geval een hele goede reden om hem af te maken. Iedereen: aanvallen!'

Zowel van de linker als de rechter trap van de balustrade rende gildeleden de vloer van de tempel op. Ze waren bewapend met zwaarden, messen, knotsen en kruisbogen. Pien hief het veld dat Floor beschermde op en schoot meteen een energielading op priester Paul af. Die wist deze op te vangen op zijn pols en bleef ongedeerd omdat hij net daarvoor een verdedigingsspreuk had gebruikt. Peet liet zich naast Floor op de grond vallen en pakte haar vast.

'Jullie zijn weer vrij,' verzuchtte Floor. 'Hoe?'

'Een uitbraak, heksen-stijl,' glimlachte ze. 'Je bent gewond.'

'Alles doet zeer. Zelfs mijn pijn doet pijn.' Ze ging verzitten. 'Auw!'

Terwijl ze nog een energielading afvuurde, bewoog Pien in de richting van een zijgang. 'Kom maar op, tempeltuig!'

Paul weerde de lading af en vuurde op zijn beurt een nieuwe bol op Pien af. 'Dit win je niet, heks. Wij zijn altijd sterker geweest dan jullie. Jij bent voer voor onze meester, meer niet.'

Ondertussen renden de gildeleden de gang in die naar de tombe leidde.

'Blijf uit de buurt van Tarak Bar! Jullie kunnen hem niet aan!' riep iemand hen na. Floor herkende hem eerst niet, want ze wist zeker dat hij geen onderdeel had uitgemaakt van de aanvalsploeg van het gilde met wie ze door het riool was gelopen. Toen zag ze het litteken bij zijn oog en verstarde; het was de man in het zwart.

'Dat is Argus,' verklaarde Peet. 'Hij staat aan onze kant. Hij was op zoek naar de moordenaars van de vrouwen, net als wij.'

'Hoe gaat het met haar?' vroeg hij. Hij leek oprecht bezorgt.

'Ze overleeft het wel,' antwoordde Peet.

'Ik heb maar een beetje bloed verloren, maar het was genoeg om dat beest te wekken.' Floor hield haar hand op om de snee te laten zien. Het bloedde nog steeds een beetje, maar niet zo erg als eerst.