GELİNCİK ÇİÇEĞİ

39. Bölüm

Umarım bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar!

***

Hayaller her zaman karanlık olmak zorunda değildi. Ya da tozpembe hayallere dalıp gerçekten uzaklaşacak kadar hayalperest hiç olmamıştı. Hayal kurmayı uzun zaman önce bırakmıştı genç adam. Tüm güzel hayallerini evlendiğinin ikinci senesinde aklından silip atmıştı. Zor bir evlilik geçirmişti ve bir daha evlenmeyi düşünmemesine rağmen şuanda parmağında duran halkaya hülyalı bir şekilde baktığına inanamıyordu. Birkaç saat önce Alya ile nişanlandığına inanamıyordu. Aklında hiç olmayan biriyle geleceğe yönelik ilk adımını atmıştı. Yatağına uzanıp düşüncelere dalarken yüzündeki gülümsemeden habersizdi. Genç adamın gözünün önüne kendi aldığı elbisenin içinde duru bir güzelliği olan Alya gelince derin bir iç çekmişti. Ne zaman olmuştu bilmiyordu ama Alya'ya karşı hissettiği duyguları daha önce kimseye hissetmediğine emindi. Aşık olarak evlendiği Seda'ya karşı bile hissetmemişti.

Alya bir yörüngeydi ve Cenk farkında olmadan onun etrafında dönüp duruyordu. Düşüncelerinin kaydığı noktayı fark eden genç adam sıkıntıyla bir iç çekmişti. Duygularının karşılığı Alya'da var mıydı bilmiyordu. Eğer yoksa canı eskisinden daha fazla yanacaktı biliyordu.

"Cenk, uyumadın mı hala?" Cenk odasının kapısını aralayan ablasını görünce hemen yattığı yerde doğrulmuştu. O kadar heyecanlıydı ki üzerindeki takımı bile değiştirmeden yatağına uzanmıştı.

"Bir şey mi oldu abla?" Cemile gülümseyerek odaya girip kapıyı kapatmıştı. Alya'nın bütün ailesi nişan için geldiği için kendi evinde de kalanlar vardı. Üç Kişilik bir aileyken Alya sayesinde kocaman bir ailesi olmuştu. Aras ve Arya onun evinde misafirken diğer Serdar ve Selim'in ailesi Onur'un evinde kalıyordu. Üstelik dayısı ve Gülten Hanım da nişana gelmişti. Tüm aile apartmanda üç daireye dağılmış durumdaydı.

"Işığını görünce ne yapıyorsun diye bakmak istedim. Hayırdır neden üzerini değiştirmedin?" Cenk ablasının sorusu ile üzerine bakmıştı. Üzerini değiştirmediğinin farkında bile değildi. İsteme boyunca oldukça heyecanlı olduğu için ne yaptığının farkında bile değildi.

"Bilmem fark etmedim." Cemile kardeşinin sözlerine gülmeden edememişti.

"Çok heyecanlıydın Alya senden daha sakindi."

"Öyleydi değil mi?" Cenk'in yüzü birden asılmıştı."

" Neden astın yüzünü anlamadım. Bu gün çok güzeldiniz. İkinizi yan yana görünce bir kez daha emin oldum. Siz bir biriniz için doğmuşsunuz." Cenk buruk bir şekilde gülümseyerek ablasına bakmıştı.

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun? Bilmiyorum abla sanki her şey çok aceleye geldi."

"Pişman mı oldun yoksa?" Cenk hızla başını iki yana sallarken Cemile derin bir nefes vermişti.

"Elbette olmadım ama Alya"nın da olmasını istemiyorum." Cemile bilmiş bir şekilde gülümseyerek "Olmaz merak etme, bu gece belli etmemeye çalışsa da o da en az senin kadar heyecanlıydı. Alya sadece duygularını bastırmayı iyi biliyor." Cenk hevesle ablasına bakmıştı. Onun yanılmamasını ummaktan başka bir şey gelmiyordu elinden.

"Yarın onu kahvaltıya çıkarmak istersem ailesine ayıp olur mu?" genç kadın kardeşinin sorusu ile duraksamıştı.

"Neden olsun?"

"Ne bileyim o kadar yoldan geldiler. Geldikleri gibi de isteme nişan oldu. Ailesini uzun zamandır görmüyor. Yalnız kalmalarını istemeyebilir."

"Madem öyle hep birlikte kahvaltı yapalım sonrada siz dışarı çıkın. Alya nasılsa okula gitmeyecek mi?" Cenk başını sallayarak ablasına gülümsemişti.