GELİNCİK ÇİÇEĞİ

43. Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Bir önceki bölüme yorum yapan herkese teşekkür ederim. Umarım bu bölümde satır arası yorumlar çok olur. Keyifli okumalar.

****

Genç kız heyecanla sınıftan çıkarak arkadaşlarını dışarıda beklemeye başlamıştı. Oldukça mutluydu. Sınav boyunca yüzündeki gülümseme hiç eksik olmamıştı. Derin bir nefes alarak sınavdan bir bir çıkan öğrencileri izlemeye başlamıştı.

“Neden bu kadar uzun sürdü ki? Normalde herkesten önce çıkması gerekirdi,” kendi kendine söylenen kız kapıdan çıkan Ahmet’i görünce duraksamıştı. Ahmet yorgun görünse de rahatlamış olduğu ifadesinden belliydi.

“Ahmet buradayım,” diye arkadaşına seslenen genç kız adamın yanına gelmesini bekledi.

“Alya neden hala çıkmadı anlamadım!” Ahmet arkadaşının meraklı bakışlarından ne sormak istediğini anlayamamıştı.

“Bende, sınavdan başladıktan on dakika sonra her zaman çıkardı. Şimdiyse neredeyse tüm sınıf çıkmasına rağmen o çıkmadı.”

“Acaba bir sorun mu var?”

“Bu mümkün değil,” diyen Akasya heyecanla devam etmişti. “O sorular Alya için çerezlik sayılır. İnanabiliyor musun Alya’nın iki gündür bana anlattığı tüm sorular çıktı. Mucize gibi geldi bana,” dediğinde Ahmet kızın mutluluğunu anlayabiliyordu. Alya’nın çıkabilecek soruları tahmin etmesi zor değildi. Nitekim genç kız genelde konu anlatımından çok hocaların yüz mimiklerini takip ettiği için hangi konulara ağırlık vermesi gerektiğini anlayabiliyordu. İlkokuldayken bile öğretmen ağzını açmadan soracağı soruyu tahmin ederdi. Öğretmen şaşkınlıkla ona bakarken Alya normal bir davranış sergilemiş gibi önündeki kitaba odaklanırdı.

“Çıkar birazdan merak etme,” diyen genç adam da kızın yanına beton yükseltinin üzerine oturarak beklemeye başlamıştı.
Alya son final sınavlarına girerken oldukça yoğundu. Bir yandan dersine girdiği öğrencilerin gözetmeni olurken diğer yandan da kendi sınıfını geçmek için çalışıyordu. Belki de ilk kez bu kadar yorulmuştu. Neyse ki yarın son final sınavına girecek iki gün sonra da çok özlediği ailesinin yanına uçacaktı. Sınav başlamadan önce hocası genç kızın yerini değiştirerek onu en sondaki arka sıraya yerleştirdiğinde Alya itiraz etmemişti. Neden böyle bir şey yaptığını bilmese de kağıdına odaklanmaya kararlıydı. Önüne gelen soruları gördüğünde kaşları çatılan genç kız başını kaldırarak kağıtları dağıtan hocasına kısa bir bakış atmıştı. İşlemedikleri konulardan soru sorulmasına anlam verememişti. Özellikle kendisine böyle bir muamele yapıldığını anladığında ise dişlerini sıkmıştı. Eğer tahmini doğruysa onu diğer öğrencilerden ayrı bir şekilde sınav yapıyorlardı ki bu kurallara aykırıydı. Sıkıntıyla nefesini dışarı verirken sorulara kısa bir göz atmıştı. Neyse ki cevaplayamayacağı sorular değildi. Bunun için dayısına ve KTÜ’deki danışman hocasına çok şey borçluydu. Öğrenme arzusunu fark eden iki adam da kıza diğer öğrencilerden farklı olarak araştırma dergileri verip, okumasını sağlıyorlardı. Ama bu kendisine yapılan bu haksızlığa göz yumacağı anlamına gelmiyordu.
Sınav iki dersine giren hocasının sınavıydı ve son iki sınavda ona aitti. Eğer bu sınavda kendisine bu soruları soruyorsa yarınki finali de aynı şekilde diğer öğrencilerden farklı sorular soracağına emindi. Bir on dakika boyunca zihninde döndürdüğü soruların konularını gözlerini kapatarak hatırlamaya çalışmıştı. Beyin öyle mucizevi bir organdı ki depoladığı bilgiyi gün yüzüne çıkarmak için sadece küçük bir hatırlatma bekliyordu. Tıpkı biri tarafından konusu açılmayan hatıralar gibi… Alya gözlerini aralayarak kağıdına odaklanmıştı. Birkaç saniye sonra derin bir nefes alıp sırayla soruları cevaplamaya başlamıştı. Onu sınav başladığından beri izleyen hocasının farkında değildi. Adam Alya’ya soru kağıdını verdiğinde kızın şaşkınlığını görmüştü. Başını çevirerek diğer öğrencilere de kağıtlarını dağıttıktan sonra masasına yaslanarak asistanının kuralları saymasını beklemişti. Kendisi ise Alya’dan gözlerini alamıyordu. Kızın bir süre kağıda boş boş bakmasına kaşlarını çatarken Alya’nın gözlerini kapatmasıyla kızın soruları cevaplayamayacağını düşünmüştü. Bir on dakika boyunca Alya’nın gözlerini açmaması kızın uyuduğunu düşündürtüp yerinden doğrulduğunda Alya’nın gözlerini açarak kağıdına yazmaya başlamasıyla duraksamıştı. Kızın hızlı bir şekilde kağıdını doldurmasını gülümseyerek izlerken Alya’nın bir süre sonra ikinci bir boş kağıt istemesiyle başlar ona dönmüş ama Alya kimseye aldırış etmeden cevaplarına devam etmişti. Özellikle son iki sorunun cevabı oldukça uzundu. En azından Alya sorulara ayrıntılı ve uzun cevap vermek istemişti. Duvardaki saate baktığında sınavın bitmesine on dakikadan az kaldığını görünce hızla son sözlerini toparlamaya başlamıştı.