GELİNCİK ÇİÇEĞİ

6. BÖLÜM

KEYİFLİ OKUMALAR!

***

Genç kız sabah gerinerek yerinden kalkarken ders programından hangi dersi olduğuna bakmıştı. Sadece tek dersi olduğu için okula gitmekten vazgeçerek yeniden kalktığı yere uzanmıştı. Gözlerini kapatıp birkaç saat daha uyuyarak iyice kendine gelmek istemişti. Evin içi oldukça sıcak olduğundan balkon kapısını açık bırakıyordu. Oradan gelen ılık esinti Alya'nın huzurlu bir şekilde gülümsemesini sağlamıştı. Birkaç saat sonra dinlenmiş bir şekilde yatağından kalkarak banyoya geçip kısa bir duş aldı. Bu gün çarşı pazar yapmayı planlıyordu. Mutfağa geçerek çay suyunu koyduktan sonra üzerini değişmek için odasına gitmişti. Gün içinde rahat edebileceği bir kıyafet giyerek yatağını düzeltip, odasının camını da açarak odasını havalandırmaya başlamıştı. Ilık rüzgar tülünü havalandırırken sokaktan gelen çocuk sesleri yüzünü güldürmeye yetmişti. Mutfağa döndüğünde tekleme çayını demleyip kendine küçük bir kahvaltı masası hazırladı. Bu sırada annesini görüntülü arayıp konuşmaya karar vermişti.

"Emine sultan, nasılsınız?" Alya annesinin güleç yüzüne hasretle bakarak iç çekti.

"Şükür kızım, sen nasılsın? Okula gitmedin mi?"

"Yok annecim, bu günkü dersim önemli değildi," dediğinde kadın başını sallamıştı. Bu zamana kadar hiçbir çocuğuna derse niye girmedin tartışması yapmamıştı.

"Nasıl, alışabildin mi oralara?" Alya annesine başını sallarken kapısının çalınmasıyla kapıya doğru bakmıştı.

"Bir saniye annecim, kapı çalındı," diyerek kapıyı görecek şekilde telefonu masaya bırakıp dış kapıyı açmaya gitmişti. Kapıda Deniz hanımın sesini duyunca genç kız gülümsemişti.

"Buyur Deniz teyze," diyerek kapıyı açtığında kadının iki elinde de üzeri dolu tabak vardı. Birinde börek, diğerinde boğaca olan tabağı alarak mutfağa geçerken Deniz hanımda onu takip ediyordu.

"Okula gitmediğini duyunca birlikte kahvaltı edelim dedim. Çay var mı?" diyerek mutfağa girdiğinde telefondaki kadını görünce hemen masaya geçmişti.

"Annenle mi konuşuyordun kızım?" Alya mahcup bir şekilde kadına bakarken Emine Hanım şahit olduğu görüntü karşısında az da olsa içi rahatlamıştı. Kızı yaban ellerde yalnız değildi.

"Nasılsın Deniz, bizim kız seni yoruyor mu?"

"Aşk olsun Emine, Alya kızım beni neden yorsun. Can suyu oldu bana buralarda." Alya iki kadının ne ara bu kadar samimi olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Siz kahvaltı yapacaksınız ben sizi konuşmaya tutmayayım, hadi kalın sağlıcakla."

"Ama anne, daha konuşmadık," dediğinde Alya Deniz Hanım yanında oturan kızın saçını okşamıştı.

"Konuşuruz kızım, hem düğün için alışverişe gideceğiz birazdan. Akşama ben seni ararım kızım,"

"Peki, babamlara selam söylersin," diyerek telefonu kapatmıştı.

"Ah kızım üzülme, hem abinin düğünü olsun annen yanına elbet gelir," dediğinde Alya başını sallamıştı. Düğün hazırlıklarına yardımcı olamadığı için üzgündü. Ama abisi içinde oldukça mutluydu.

"Neyse ben yeni çay demleyeyim, tek olduğum için tekleme yapmıştım."

"Sorun değil, bende evde tekleme çay yapıyorum, hadi otur da soğumadan yiyelim börekleri," dedi. İkili karşılıklı oturarak kahvaltı ederken hoş bir sohbetinde konusunu açmışlardı. Bir süre sonra Deniz Hanım oğlundan bahsetmeye başladığında Alya kadın için üzülmüştü.