GELİNCİK ÇİÇEĞİ

61. Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Yavaş yavaş hikayenin sonuna yaklaşıyoruz. Umarım bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar.

***
Gökyüzünün berrak görüntüsü, arada pamuk yığını gibi görünen bulutlar genç kız için tam bir seyirlik görüntü oluşturuyordu. Yaz ayı kendisini iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı. Parlak güneş ışıkları pencerenin üzerinden gözüne alırken çayından bir yudum daha içmişti.

“Ee anlatmayacak mısın? Nasıl oldu da Cenk hocayla evlenmeye karar verdin?” Alya uzun zaman sonra birkaç üniversite arkadaşıyla buluşup sohbet etmeye başlamıştı. Neşeli geçen sohbet Alya’nın Cenk ile evlenecek olduğunu duyduklarında bölünmüştü.

“Kısmet,” diyen genç kız konu hakkında konuşmak istemiyordu. Bu onun özel hayatıydı ve o özel hayatını Arya dışında kimseyle konuşmazdı. İkizlerin ortak huyuydu bu. Ne Arya ne de Alya kişisel sorunlarını ne kadar yakın arkadaşı da olsa paylaşmayı sevmedi.

“Çok şanslısın biliyor musun Alya, Cenk hoca harika bir adam.” Alya arkadaşının sözleriyle kaşlarını çatmıştı. Evleneceği kişi hakkında hiçbir kız arkadaşının hayranlık barındıran cümleler kullanmasını istemezdi.

“Bu konuyu kapatalım mı arkadaşlar? Siz neler yapıyorsunuz?” Kız arkadaşları Alya’nın ağzından laf alamayacaklarını anlayınca konuyu dağıtmıştı. İki arkadaşı yüksek lisans yaparken diğeri iş hayatına atılmıştı. Özel sektörde mühendislik yapıyordu. Bir süre sohbet eden genç kız telefonun çalmasıyla çantasında ki telefonu çıkararak arayana bakmıştı.

“Kızlar Cenk arıyor, birazdan gelirim.” Alya masadan kalkarak rahat konuşabilmek için mekandan çıkmıştı. Arkadaşları arkasından bakarken Alya onların bakışlarına aldırmamıştı. Birkaç dakika sonra masaya döndüğünde kızların imalı bakışları altında konuşmuştu.

“Birazdan beni almaya gelecek. Yeğenlerim bu gün hastaneden çıkıyor, onları almaya gideceğiz.” Alya çantasını toparlarken kızlar hep bir ağızdan “Gözünüz aydın, çok sevindik. İnşallah sağlıkla büyümeye devam ederler.”

“Amin” diyerek arkadaşlarına karşılık veren genç kız hesabını ödemek için kasaya yöneldiği sırada Cenk mekandan içeriye girmişti. Eski hocalarını gören kızlar elini kaldırarak “Hocam nasılsınız?” diye sormuş ve genç adamın dikkatini çekmişti. Cenk eski öğrencilerini görünce onlara doğru ilerlemişti.

“Merhaba arkadaşlar nasılsınız?”

“Asıl sizi sormalı hocam, tebrik ederiz. Çok sevindik duyunca,” dedi kızlardan biri. Cenk onun sözlerine gülümserken Alya’nın kartını cüzdanına sokmaya çalışarak kendilerine doğru geldiğini görünce bakışları ona takılmıştı.

“O hocam nişanlınız kaçmıyor. Gözünüz hep üzerinde.” Cenk bakışlarını masadakilere çevirerek gururla cevap vermişti.

“Nişanlım değil, karım. Haklısın gözümü üzerinden alamıyorum,” dediğinde kızlar gülmüştü. Alya Cenk’i masada görünce hızlı adımlarla onlara yaklaşmıştı.

“Ne zaman geldin?”

“Seni aradığımda yakındım zaten. Gidelim mi?” Alya arkadaşlarına dönerek veda ederken Cenk kızın elini tutarak çıkışa yönelmişti.

“Geldiğini haber verseydin keşke.”

“Sorun değil, ne yaptın? Kızların hesabını da ödeseydin,” diyen Cenk Alya’nın bakışlarını kaçırmasıyla çoktan hesabı ödediğini anlamıştı. Kimseye aldırmadan kolunu kızın omzuna atarak şakağını öperken Alya kaşlarını çatarak kocasına bakmıştı.

“Şöyle yapma kaç kez söyleyeceğim Cenk? Toplum içinde hoşlanmıyorum.” Cenk kızın utanarak bakışlarını kaçırmasıyla yeniden şükretmişti. Allah ona şükür sebebi olacak hayat arkadaşı nasip etmişti. Arabaya bindiklerinde hastaneye doğru yola çıkan ikili de heyecanlıydı. Alya yeğenlerini göreceği için, Cenk ise bu durumdan sonra düğünün daha çabuk olacağı için.